Het distributienet voor de postbezorging in België zal tegen 1 januari 2011 volledig herzien zijn, zoals bepaald in het beheerscontract tussen De Post en de Belgische Staat. Met de hergroepering van de distributiecentra worden de eerste gevolgen van die wijzigingen in de praktijk zichtbaar .

Wij klagen de sociale gevolgen van de herstructureringsplannen van De Post al van in het begin aan, zowel op het federale niveau als op dat van de gemeenten : helse werktempo's voor de postbodes, sluiting van postkantoren,... Naast het ongemak voor de postbodes heeft de aan de gang zijnde reorganisatie van de uitreikingskantoren nog bijkomende gevolgen voor het milieu. Als Luxemburgse verkozene wijs ik er nog op dat geen rekening is gehouden met de specifieke kenmerken van elke regio. Ik denk in dit verband aan de afstanden, het reliëf, de toestand van de wegen en het specifieke klimaat van onze provincie.

In plaats van de huidige 500 uitreikingskantoren zal men het voortaan doen met amper 128 “logistieke platforms”. In de provincie Luxemburg zouden slechts vijf uitreikingskantoren overblijven, wat bijzonder weinig is voor de meest uitgestrekte en dunst bevolkte provincie.

Die reorganisatie zal ook enorme gevolgen hebben voor het werk van de postbodes. Ik vermeld in dat verband de bijkomende kilometers, niet alleen voor de verplaatsingen naar en van het werk, maar ook tijdens de ronden, het helse werktempo, de stress of de kosten verbonden aan de woon-werkverplaatsingen.

Welke criteria werden gebruikt bij het uittekenen van die nieuwe cartografie van de distributiecentra in België? Werden de bijkomende kilometers die door de auto's van De Post zullen worden afgelegd in de berekeningen opgenomen? Welke gevolgen zal die hervorming hebben voor het milieu?

Waarom werd geen rekening gehouden met de landelijke criteria zoals de bevolkingsdichtheid, het reliëf of de af te leggen afstanden? Bent u van oordeel dat vijf uitreikingskantoren zullen volstaan voor een zo uitgestrekte provincie als Luxemburg?

Is er een evaluatie gemaakt van de gevolgen voor de werknemers van De Post op sociaal vlak en voor de dienstregelingen? Is er voorzien in financiële compensaties voor de bijkomende kilometers in het woon-werkverkeer?

Is er een evaluatie gepland van deze reorganisatie van de uitreikingskantoren? Over welke manoeuvreerruimte beschikt men om het plan alsnog aan te passen, met name in de subregio's waar de plannen van De Post niet zouden zijn aangepast aan de realiteit op het terrein?

De Post probeert haar netwerk voor de uitreiking van post te optimaliseren. Deze initiatieven passen in een context die sterk evolueert door de vrijmaking van de postmarkt, maar ook door de structurele daling van de postvolumes en de concurrentie van nieuwe communicatiemiddelen. De projecten zijn gestoeld op de bezorgdheid van De Post om in de komende jaren een gezonde economische en financiële basis te waarborgen voor het bedrijf. Dat is een belangrijke voorwaarde voor het voortbestaan van een kwaliteitsvolle dienstverlening en de job van duizenden postbodes.

De hergroepering van uitreikingskantoren is een van de elementen in het strategische plan van het bedrijf. Vandaag telt het netwerk iets meer dan 450 uitreikingskantoren. Dat aantal zou geleidelijk aan moeten verminderen tot 128. Die hergroeperingen passen in een globaal project dat het uitreikingsnetwerk rendabel moet maken, de logistieke modellen moet optimaliseren en het gebruik van ondersteunend personeel moet rationaliseren. Het is een project voor het hele grondgebied dat loopt over verschillende jaren.

De Post wil op termijn de uitreikingskantoren in de provincie Luxemburg hergroeperen in vijf logistieke platformen. Voor elk hergroeperingsproject wordt een gedetailleerde haalbaarheidsstudie gemaakt. De Post gaat enkel over tot de hergroepering als het resultaat van de studie positief is. Momenteel zijn er studies aan de gang voor de verschillende projecten en er werd nog geen precieze kalender opgesteld voor de betrokken kantoren. De volgende hergroeperingen zijn echter wel al gepland: Habay gaat naar Arlon eind april, Etalle naar Virton en Vaux-sur-Sûre naar Libramont voor de zomer en Neufchâteau naar Libramont na de zomer.

Het is essentieel om te verduidelijken dat dit project enkel een invloed heeft op de interne organisatie van De Post en niet op de loketdiensten in de postkantoren en de PostPunten. Elke gemeente zal minstens één postkantoor behouden zoals dat nu al het geval is.

Op milieuvlak heeft De Post gekozen voor een beleid ter vermindering van de CO₂-uitstoot, het energieverbruik en de vervuiling. Ze wil de CO₂-uitstoot met 35 % verminderen tussen 2007 en 2012.

Door de hergroepering van uitreikingskantoren zou het bedrijf minder brandstof voor het voertuigenpark moeten verbruiken. Voor de bevoorrading van de kantoren zullen immers minder trajecten nodig zijn aangezien er minder kantoren overblijven. Bovendien zou de vervanging van bromfietsen door fietsen op sommige rondes eveneens moeten bijdragen tot een verminderd brandstofverbruik.

Ook op het vlak van de gebouwen wordt bespaard. Er zullen immers minder gebouwen verwarmd moeten worden. Daarenboven zullen de nieuwe gebouwen beter geïsoleerd worden dan de oude. Het is ook de bedoeling om de ruimte ingenomen door uitreikingsactiviteiten met 22,5 % (in vierkante meters) te doen dalen. Daardoor zou minder energie verbruikt worden.

Ook op sociaal vlak blijft De Post aandacht hebben voor de gevolgen van de hergroeperingen voor het betrokken personeel. Het bedrijf verzekert me dat elke medewerker vóór, tijdens en na de veranderingen wordt betrokken en begeleid. De hergroeperingen komen trouwens aan bod tijdens lokale overlegvergaderingen met de sociale partners.

Indien de reorganisatie leidt tot langere woon-werktrajecten voor sommige medewerkers zullen de bestaande bepalingen op het vlak van geografische mobiliteit toegepast worden.

Tot slot: net zoals voor alle eerdere reorganisatieprojecten van het bedrijf komen er ook hier geen naakte ontslagen.