5-1044/1 | 5-1044/1 |
25 MEI 2011
Tijdens een persconferentie op maandag 4 april 2011 maakte minister-president Rudy Demotte van de Franse gemeenschap, in aanwezigheid van vier vertegenwoordigers van de Franstalige partijen, bekend dat de Franse gemeenschap zichzelf zou omdopen tot « Fédération Wallonie-Bruxelles ». « Op deze manier bevestigen de vier Franstalige partijen luid en duidelijk dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor hen niet en nooit overdraagbaar zal zijn aan een andere entiteit », aldus Rudy Demotte tijdens de persconferentie in Namen.
Op 18 mei 2011 kreeg deze aankondiging in het parlement van de Franse gemeenschap gestalte onder de vorm van een voorstel van resolutie « relative à l'utilisation de la dénomination « Féderation Wallonie-Bruxelles » dans les communications de la communauté Française ». Het voorstel is ondertekend door de heren Rudi Vervoort (PS) en Léon Walry (PS) en mevrouw Françoise Bertieaux (MR), de heren Richard Miller (MR) en Marcel Cheron (ÉCOLO), de dames Barbara Trachte (ÉCOLO) en Julie De Groote (cdH) en de heer Marc Elsen (cdH). Het voorstel werd geagendeerd voor de plenaire vergadering van de Franse Gemeenschap van 25 mei 2011.
Met het voorstel van resolutie beslist « Le Parlement de la Communauté Française (...) de faire usage systématiquement de l'appelation « Féderation Wallonie-Bruxelles » pour désigner usuellement la Communauté Française créée par le Constituant, d'utiliser cette nouvelle dénomination sur l'ensemble de ses supports de communication et invite le gouvernement à faire de même. »
Hendrik Vuye, hoogleraar staatsrecht aan de universiteit van Namen, stelt in een vrije tribune in De Standaard van 6 april 2011 dat deze naamswijziging ongrondwettig is en vergeleken kan worden met een staatsgreep.
Het gaat hier inderdaad niet zomaar, zoals sommigen stellen, om een provocatie of een provocatieve spielerei vanuit Franstalige hoek of om een simpele naamsverandering zonder inhoud, maar integendeel om een belangrijke, eenzijdige stap van de Franstalige partijen waarmee de grondwettelijke orde en de communautaire evenwichten in dit land fundamenteel op losse schroeven worden gezet.
Artikel 1 van de Grondwet bepaalt dat België een federale staat is, samengesteld uit gemeenschappen en gewesten. Artikel 2 van de Grondwet stelt dat er drie gemeenschappen zijn, de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap en de Duitstalige Gemeenschap, terwijl artikel 3 bepaalt dat er drie gewesten zijn, te weten het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest. Er is in de Grondwet geen sprake van tussenfiguren, of van instellingen waarbij twee gewesten een federatie zouden kunnen vormen, al dan niet tegen een derde gewest in. Vanuit die optiek is de oprichting van een « Fédération Wallonie-Bruxelles », ook al is het maar in naam, een ongrondwettige handeling.
Het woord « federatie » wijst op een eigen land of minstens op de intentie om over te gaan tot de vorming van een eigen land. Het is geen « onderdeel van », of een deelstaat, of wat dan ook, maar slaat op een eigen land. De achterliggende bedoeling bestaat er dus in om op het internationale forum de idee ingang te doen vinden dat Brussel en Wallonië een eigen land in wording zijn.
Het mag ook duidelijk zijn dat het hier gaat om een erg vijandige daad tegenover Vlaanderen en de Brusselse Vlamingen. Vlaanderen werd op geen enkel moment om zijn mening of om advies gevraagd over deze naamswijziging. Ook de Brusselse Vlamingen, die constitutief nochtans een volwaardig en geïntegreerd onderdeel uitmaken van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en zijn instellingen, werden op geen enkel ogenblik betrokken bij deze naamswijziging. Het betreft hier met andere woorden een eenzijdige beslissing van de Franse Gemeenschap en de francofonie die totaal voorbijgaat aan de aanwezigheid en de institutionele rol van de Brusselse Vlamingen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (overigens ook die van de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaams Gewest op het Brussels grondgebied). Brussels minister Brigitte Grouwels sprak in een vraaggesprek met De Standaard van 6 april 2011 dan ook niet onterecht dat door deze naamswijziging de Brusselse Vlamingen niet meer bestaan. Met deze naamswijziging wordt dus de hoofdstad van Vlaanderen mentaal weggerukt uit Vlaanderen en internationaal naar voor geschoven als een aan Wallonië vastgeklonken stad. Daardoor komen de Vlamingen tevens voorgoed in een minderheidspositie te staan in België.
De oprichting van deze federatie moet tevens worden beschouwd als een belangrijke zet op « het einde van België »-schaakbord. De Franstalige partijen bereiden zich reeds geruime tijd strategisch voor op de ontbinding van de Belgische staat, al was het maar omdat de internationale gemeenschap negatief staat tegenover enclaves, eilanden — ook al is het een stad — die volledig omgeven zijn door het grondgebied van een ander land. Dat telt, wanneer een mogelijke splitsing voor de deur staat. De oprichting van de « Fédération Wallonie-Bruxelles » is dan ook de eerste stap op weg naar de oprichting van een staat Wallonie-Bruxelles en past in een post-Belgische strategie die systematisch wordt uitgevoerd. Een tweede stap in het kader van deze strategie zal erop gericht zijn een territoriale verbinding tussen Brussel en Wallonië tot stand te brengen door middel van een versterking van de faciliteitenregeling in de 6 Vlaamse randgemeenten rond Brussel met het oog op hun latere inlijving in de toekomstige staat Wallonie-Bruxelles. De communautaire onderhandelingen inzake de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde zijn, nu meer dan ooit, dan ook cruciaal voor de verdere imperialistische plannen van de francofonie in dit land en zouden de Vlaamse onderhandelaars in het kader van een verdere staatshervorming tot grote omzichtigheid moeten aanzetten en hen op dat vlak voor elke vorm van toegeving moeten behoeden.
Door Brussel terminologisch vast te klinken aan het Waalse Gewest en beide gewesten internationaal als een « unité territoriale » voor te stellen, proberen de Franstaligen vandaag reeds hun achterstand inzake internationale erkenning dicht te rijden. Met de « Fédération Wallonie-Bruxelles » is uitgekomen waarvoor velen steeds hebben gewaarschuwd. Het fameuze Egmontpact en de drieledige gewestvorming, die nu leidt tot het samenspannen van twee dominante Franstalige gewesten tegen het Vlaamse Gewest.
Het voorstel van resolutie van de Franse Gemeenschap doorbreekt overigens niet alleen op het vlak van Brussel de staatkundige en constitutionele orde van dit land, maar spreekt zijdelings ook de intentie uit zich actief in Vlaanderen te bemoeien met de verdediging van de belangen van de Franstaligen in Vlaanderen. In de toelichting lezen wij immers : « Elle n'oublie pas pour autant les francophones qui habitent en dehors de la région de langue française et de la région bilingue de Bruxelles-capitale et qui méritent la protection et la promotion de l'institution francophone ». Dit is een duidelijke intentie tot inmenging vanwege de Franse Gemeenschap in aangelegenheden die enkel de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaams Gewest aanbelangen.
Het voorstel van resolutie van de Franse Gemeenschap verdient derhalve een krachtig antwoord te krijgen, wat het voorwerp is van deze resolutie.
| Bart LAEREMANS Jurgen CEDER Yves BUYSSE Anke VAN DERMEERSCH Filip DEWINTER. |
De Senaat,
A. overwegende dat de Grondwet niet in institutionele tussenfiguren of mechanismen voorziet waarbij twee gewesten een federatie zouden aangaan tegen een derde gewest;
B. gelet op het voorstel van resolutie ingediend in het parlement van de Franse Gemeenschap met betrekking tot het gebruik van de benaming « Fédération Wallonie-Bruxelles » voor de communicatie van de Franse Gemeenschap (Parlement van de Franse Gemeenschap, stuk 205 (2010-2011) — nr. 1);
C. overwegende dat deze naamswijziging ongrondwettig is;
D. overwegende dat het woord « federatie » een staatkundig begrip is en minstens in de perceptie de intentie weergeeft van de betrokken entiteit om zich in de toekomst, al dan niet in een post-Belgisch scenario, samen met het Brussels Hoofdstedelijk Gewest tot een staatkundige eenheid om te vormen;
E. overwegende dat het hier duidelijk gaat om een vijandige daad tegenover Vlaanderen waarbij de Franstalige partijen een eenzijdige stap zetten in de richting van een onafhankelijke staat waarbij Brussel als stad en als hoofdstad wordt ingelijfd bij Wallonië;
F. overwegende dat de Brusselse Vlamingen en hun institutionele rol in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest in deze resolutie en met de beoogde naamswijziging als onbestaande worden beschouwd en overigens niet werden geraadpleegd;
G. overwegende dat zowel de Vlaamse Gemeenschap als het Vlaams Gewest hun hoofdzetels hebben gevestigd en er institutioneel verankerd zijn;
H. overwegende dat de Franse Gemeenschap in deze resolutie de intentie uitspreekt zich actief in te laten met de Franstaligen die zich in Vlaanderen bevinden;
vraagt de regering :
1. de Franse Gemeenschap elk recht te ontzeggen de benaming « Fédération Wallonie-Bruxelles » te gebruiken om zichzelf hiermee in haar communicatie te benoemen;
2. officieel protest aan te tekenen bij de Franse Gemeenschap tegen het gebruik van de benaming « Fédération Wallonie-Bruxelles »;
3. de benaming « Fédération Wallonie-Bruxelles » in geen enkel geval te gebruiken als aanduiding voor de Franse Gemeenschap en haar instellingen;
4. elke communicatie die uitgaat van een instelling van de Franse Gemeenschap waarin de benaming « Fédération Wallonie-Bruxelles » wordt gebruikt om de Franse Gemeenschap te benoemen, niet te beschouwen als uitgaande van een wettig erkende gesprekspartner in het kader van de Belgische staatkundige en constitutionele orde, en bijgevolg als onbestaande te beschouwen;
5. elke samenwerking met de Franse Gemeenschap op te schorten zolang deze er niet van afziet gebruik te maken van de benaming « Fédération Wallonie-Bruxelles » in haar communicatie.
24 mei 2011.
| Bart LAEREMANS Jurgen CEDER Yves BUYSSE Anke VAN DERMEERSCH Filip DEWINTER. |