(N.): Vraag gesteld in het Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in het Frans
Ik wens uw aandacht te vestigen op de nomenclatuurnummers van maagoperaties. Er bestaan op dit ogenblik nog geen specifieke nomenclatuurnummers voor maagoperaties, wat tot gevolg heeft dat een maagverkleining bij het ziekenfonds wordt aangegeven met het nomenclatuurnummer van een operatie voor een maagzweer of een maagtumor. De ingreep wordt dus terugbetaald op basis van een simulatie, maar de maagring en ander materiaal, bijvoorbeeld hechtingen, worden niet worden terugbetaald (hoewel sommige ziekenfondsen bepaald materiaal terugbetalen via een privé-verzekering). Als patiënten geen hospitalisatieverzekering hebben afgesloten, moeten ze soms tot 2000 euro neertellen. Iedereen weet echter dat het vaak de minst gegoeden zijn die aan obesitas lijden. Los van die administratieve en financiële beschouwingen brengt dat manke systeem de gezondheid van onze patiënten in gevaar omdat er geen enkel BMI-criterium (Body Mass Index) bestaat om te bepalen wie recht heeft op een dergelijke operatie.
U weet dat het RIZIV sinds december 2003 de mogelijkheid onderzoekt om de terugbetaling van de maagring in de nomenclatuur te integreren. In februari 2004 werd voorgesteld de specifieke medische prestaties (er zullen vijf codes zijn) en het materiaal dat daarvoor nodig is, terug te betalen op voorwaarde dat de patiënt beantwoordt aan de beperkende criteria. Zoals u in antwoord op een schriftelijke vraag van december 2004 zelf gesignaleerd hebt, zal het creëren van nieuwe codes voor die chirurgische ingrepen geen grote budgettaire gevolgen hebben omdat die prestaties nu al worden terugbetaald onder meer algemene omschrijvingen. Het RIZIV is zelfs de mening toegedaan, verwijzend naar de studie over zwaarlijvigheid van de Liberale Mutualiteiten, dat de nieuwe nomenclatuurcodes voor maagoperaties aanzienlijke besparingen tot gevolg kunnen hebben. Specifieke nomenclatuurnummers zouden bovendien een betere evaluatie van de indicaties voor de kwaliteit en kostprijs van de huidige en toekomstige ingrepen mogelijk maken.
Volgens de gespecialiseerde medische pers zou men de toegang tot maagoperaties willen beperken tot patiënten met een BMI-index boven 40 die tussen 18 en 60 jaar oud zijn en gedurende ten minste een jaar een goed opgesteld dieet hebben gevolgd, evenwel zonder stabiel resultaat. De verantwoordelijkheid voor de indicatie van de chirurgische ingreep zou in overleg met gespecialiseerde artsen worden genomen.
Zwaarlijvige mensen met een BMI-index onder 40, maar met een risico van comorbiditeit, zien hun levensverwachting echter ook sterk dalen. Volgens de WGO kunnen medische en gedragstherapieën het overgewicht bij mensen die aan morbide zwaarlijvigheid lijden, niet blijvend verminderen en is chirurgie op lange termijn de enige efficiënte behandeling. Patiënten die gedurende 10 jaar op de klassieke manier behandeld werden, verloren geen gewicht, maar verzwaarden gemiddeld met 1,4 kg, terwijl de patiënten die een chirurgische ingreep hebben ondergaan 25 tot 45 kg verloren na één of twee jaar en een gemiddelde van 20 kg na 10 jaar. Bij de geopereerde patiënten daalde de comorbiditeit en verbeterde de levenskwaliteit. Dankzij de maagoperatie daalden hun mortaliteitsfactoren op een significante manier. Talrijke specialisten in maagoperaties protesteren tegen de toegangscriteria voor de operaties. Ze vinden de normen te streng voor patiënten met een BMI-index tussen 35 en 40 met risico van comorbiditeit.
Ik had dan ook graag meer uitleg over volgende punten :
1. Zullen die specifieke nomenclatuurnummers ooit worden toegepast ? Zo ja, wanneer ?
2. Zult u het debat met de gespecialiseerde artsen openen om samen met hen de specifieke toegangscriteria voor maagoperaties vast te leggen ?
Antwoord : 1. Er werd bij het Kenniscentrum een studie besteld over HTA obesitasbehandelingen met als doel te onderzoeken welke de optimale behandeling is van (morbide) obesitas bij zowel volwassenen als kinderen. Deze studie omvat een evaluatie van de doelmatigheid en van de risico's van diverse methodes om aldus de ontwikkeling van evidence-based aanbevelingen te kunnen ondersteunen.
Het is duidelijk dat deze studie een waardevol instrument zal zijn om de opportuniteit en desgevallend de modaliteiten te evalueren om in de nomenclatuur verstrekkingen en specifiek materiaal voor de bariatrische chirurgie te voorzien. Aan de hand van deze studie kunnen ds criteria om deze tussenkomsten te genieten eventueel worden herzien binnen de bevoegde organen van het RIZIV.
Op 11 april 2005 werd een ontwerp voor de chirurgische prestaties aan het verzekeringscomité voorgelegd. Tijdens deze vergadering hebben bepaalde leden een voorbehoud gemaakt bij het criterium van een BMI van 40. Het verzekeringscomité heeft beslist de voorstellen omtrent het materiaal af te wachten om de twee dossiers samen te kunnen behandelen. De voorstellen omtrent het materiaal worden momenteel bestudeerd op niveau van de overeenkomstencommissie implantaten.
2. Het zijn de organen van het RIZIV, met name de Technische Medische Raad en de Technische Raad voor Implantaten die bevoegd zijn om voorstellen te formuleren voor wijzigingen van de nomenclatuur. De leden onderhouden nauwe contacten met het terrein en er worden regelmatig deskundigen uitgenodigd om mee te werken aan het formuleren van de voorstellen. Het is niet mijn intentie om het debat uit te breiden tot buiten de organen die voor deze materie bevoegd zijn.