|
|
Verdrag van de Raad van Europa van 11 mei 2011 inzake de preventie en de bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld (CAHVIO) (Verdrag van Istanbul) - Ratificatie - Stand van zaken
Europese Conventie
rechten van de vrouw
seksueel geweld
huiselijk geweld
ratificatie van een overeenkomst
| 16/2/2016 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 17/3/2016) |
| 7/3/2016 | Antwoord |
De Europese Unie heeft geen wettelijk bindend instrument dat een alomvattend kader biedt om geweld tegen vrouwen en meisjes in alle lidstaten te voorkomen en bestrijden. België pakt geweld tegen vrouwen anders aan dan zijn buurlanden, en in België nemen de verschillende Gewesten en Gemeenschappen op hun beurt verschillende maatregelen. Daardoor worden vrouwen en meisjes niet op dezelfde manier beschermd.
Daarom is het Verdrag van Istanbul zo belangrijk (Verdrag van de Raad van Europa van 11 mei 2011 inzake de preventie en de bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld (CAHVIO)). Dit is het eerste wettelijk bindende instrument in Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld, en het meest vergaande internationale verdrag dat deze mensenrechtenschendingen kan aanpakken. België tekende dit verdrag op 11 september 2012, maar het werd tot op heden nog niet geratificeerd. Er werd evenmin aangekondigd wanneer dit Verdrag in België in werking zou treden.
Om u een beeld te geven van de omvang van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld, heb ik een aantal cijfers voor u opgelijst :
Een aantal cijfers voor Europese vrouwen :
- 33 % werd slachtoffer van lichamelijk en / of seksueel geweld, ongeacht wie de dader is ;
- 14 % werd slachtoffer van seksueel geweld voor de leeftijd van vijftien jaar ;
- 55 % werd slachtoffer van seksuele intimidatie sinds de leeftijd van vijftien jaar ;
- vanaf de leeftijd van vijftien jaar is 22 % van de Europese vrouwen slachtoffer van partnergeweld (lichamelijk en / of seksueel geweld binnen een koppel) ;
- 20 % van de vrouwen tussen achttien en negenentwintig jaar geeft aan slachtoffer te zijn van stalking.
Cijfers over onze Belgische vrouwen, die keer op keer hoger liggen dan het Europese gemiddelde :
- 36 % van de vrouwen werd slachtoffer van lichamelijk en / of seksueel geweld ;
- 14 % werd slachtoffer van seksueel geweld voor de leeftijd van vijftien jaar ;
- 60 % werd slachtoffer van seksuele intimidatie sinds de leeftijd van vijftien jaar ;
- vanaf de leeftijd van vijftien jaar is 24 % slachtoffer van partnergeweld (lichamelijk en / of seksueel geweld binnen een koppel) ;
- 27 % van de Belgische vrouwen tussen achttien en negenentwintig jaar geeft aan slachtoffer te zijn van stalking (zoals ook in Denemarken, Finland, Nederland). Het cijfer komt overeen met de bevindingen van een recent onderzoek bij studenten, waar 25 % van de vrouwelijke studenten aangaf slachtoffer te zijn van stalking.
U ziet, en u bent het vast ook met mij eens, dat de cijfers grotesk zijn en dat er sprake is van een duidelijk probleem, zowel bij ons als in de Europese Unie (EU). Met het Verdrag van Istanbul hebben we een instrument in handen om dit probleem ook daadwerkelijk aan te pakken.
Vandaar mijn vragen :
1) Is de strijd tegen geweld tegen vrouwen en meisjes en huishoudelijk geweld geen prioriteit voor de Belgische overheid ?
2) Indien dit wel een prioriteit is, waarom werd het Verdrag van Istanbul nog niet geratificeerd en wanneer is men van plan dit te doen ?
3) Zal de Belgische regering er bij de andere lidstaten en de EU op aandringen om ook het Verdrag van Istanbul te tekenen en te ratificeren ?
4) Wat doet de federale overheid om de verschillende initiatieven van de Gewesten te stroomlijnen en te harmoniseren ?
De goedkeuring voor ratificatie voor het Verdrag van Istanbul werd op 3 december 2015 gegeven in de plenaire vergadering van de Kamer van volksvertegenwoordigers. Zowel de federale regering als de regeringen van de deelstaten hebben dus hiermee hun goedkeuring voor ratificatie gegeven. Daarmee is de officiële ratificatieprocedure bij de Raad van Europa ingezet. We hoeven nu enkel maar te wachten op een aantal formele bevestigingen van de Raad van Europa.
Daarnaast werd het Nationaal Actieplan bestaande uit 235 acties en in overleg met alle overheden van ons land, ter bestrijding van alle vormen van gendergerelateerd geweld 2015-2019, dat werd voorgesteld in december 2015, volledig opgesteld in de vorm van het CAHVIO, om duidelijk te stellen dat België niet enkel volledig wil voldoen aan alle verplichtingen van het Verdrag, maar van de strijd tegen geweld op vrouwen ook haar absolute prioriteit maakt.
Globale doelstellingen :
1) een geïntegreerd beleid voor de strijd tegen gendergerelateerd geweld voeren en kwantitatieve en kwalitatieve gegevens verzamelen over alle vormen van geweld ;
2) geweld voorkomen ;
3) de slachtoffers beschermen en ondersteunen ;
4) beschermingsmaatregelen onderzoeken, voortzetten en aannemen ;
5) rekening houden met de genderdimensie in het asiel- en migratiebeleid ;
6) strijden tegen geweld op internationaal vlak.
Onze richtsnoeren :
1) kwalitatieve wetgeving en reglementering ;
2) betere registratie en genderstatistieken ;
3) slachtoffergerichte, multidisciplinaire en integrale benadering ;
4) bescherming van slachtoffers ;
5) strijd tegen seksueel geweld ;
6) nieuw partnerschappen (media, privébedrijven, jongerenverenigingen) ;
7) vroegdetectie en risicotaxatie om recidive te voorkomen ;
8) primaire preventie ;
9) opleiden van professionals.
Het volledige Nationaal Actieplan ter bestrijding van alle vormen van gendergerelateerd geweld kan U hier terug vinden : http://www.elkesleurs.be/nieuws/nationaal-actieplan-ter-bestrijding-van-alle-vormen-van-gendergerelateerd-geweld.