Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 6-539

van Ann Brusseel (Open Vld) d.d. 26 maart 2015

aan de staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, en Wetenschapsbeleid, belast met Grote Steden, toegevoegd aan de Minister van Financiën

Asielcentra - Geweld tegen vrouwen - Seksueel geweld - Preventie - Klachten - Procedure - Actieplatform van de Vierde VN-Wereldvrouwenconferentie van Peking - Toepassing - Informatieverslag nr. 6-97/2 - Opvolging

sociale voorzieningen
politiek asiel
migratie
seksueel geweld
geweld
conferentie VN
positie van de vrouw
opvolging informatieverslag
asielzoeker

Chronologie

26/3/2015Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 30/4/2015)
5/5/2015Antwoord

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 6-540

Vraag nr. 6-539 d.d. 26 maart 2015 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Hoofstuk III.1. " Geweld tegen vrouwen " van het Informatieverslag van de Senaat betreffende de opvolging van de toepassing van het Actieplatform van de Vierde VN-Wereldvrouwenconferentie van Peking (stuk Senaat nr. 6-97/2) bevat belangrijke beleidssuggesties.

De Senaat beveelt aan om aan geweldpreventie te doen bij kwetsbare groepen, in het bijzonder getraumatiseerde personen in asielcentra.

Hieromtrent heeft de Vrouwenraad concrete aanbevelingen.

Er is behoefte aan specifieke protocollen inzake geweldpreventie met de hulp van gespecialiseerde instellingen, organisaties en experts. Deze protocollen moeten de volgende aandachtspunten omvatten :

a) het omgaan met familiaal geweld ;

b) het systematisch en uniform registreren van incidenten ;

c) in het huisreglement specifieke informatie opnemen over het individuele klachtrecht, het verweer tegen sancties en het verbod op alle vormen van discriminatie, verbaal en non-verbaal geweld alsook het verbod op seksueel geweld ;

d) het vastleggen van infrastructurele en fysieke aanpassingen zoals goede verlichting, aparte gangen, strikt gescheiden sanitaire voorzieningen en het wegnemen van doorkijkmogelijkheden bij sanitair en slaapzalen;

e) het voorzien van voorlichtingssessies voor alle bewoners inzake discriminatie en geweld.

Mannen moeten tevens actief worden betrokken bij de preventie van geweld.

Deze vraag betreft gelijke kansen en is aldus een bevoegdheid van de Senaat conform artikel 79 van het reglement en het betreft tevens een transversale aangelegenheid - Gemeenschappen. De vragen zijn rechtstreeks gebaseerd op het unaniem goedgekeurde informatieverslag betreffende de opvolging van de toepassing van het Actieplatform van de Vierde VN-Wereldvrouwenconferentie van Peking (stuk Senaat nr. 6-97/2).

Graag had ik u dan ook volgende vragen voorgelegd :

1) Welke concrete stappen zult u zetten om geweld tegen vrouwen en seksueel geweld tegen vrouwen in asielcentra te voorkomen? Werden er protocollen uitgewerkt en worden alle incidenten systematisch geregistreerd?

2) Is er een specifieke bepaling in elk huisreglement waar specifieke informatie is opgenomen over het individuele klachtrecht, het verweer tegen sancties en het verbod op alle vormen van discriminatie, verbaal en non-verbaal geweld alsook het verbod op seksueel geweld ? Zo ja, kunt u toelichten ? Zo neen, waarom niet en welke centra hebben deze bepalingen nog niet opgenomen ?

3) Zijn er regelmatig voorlichtingssessies bij de bewoners van asielcentra en zijn er altijd gescheiden sanitaire voorzieningen ? Zo neen, waarom niet en gaat u dit aanpakken ?

4) Kunt u per asielcentrum aangeven hoeveel klachten er de jongste drie jaar jaarlijks werden ingediend betreffende seksueel geweld, enerzijds, en geweld tegen vrouwen, anderzijds? Kunt u deze cijfers duiden? Is het eventueel ontbreken van cijfers geen hiaat?

Antwoord ontvangen op 5 mei 2015 :

Hieronder had ik u graag enkele informatieve gegevens meegedeeld :

Het Nationaal Actieplan ter bestrijding van partnergeweld en bepaalde vormen van intrafamiliaal geweld 2010-2014 bevat specifieke maatregelen voor de instanties belast met asiel en migratie.

Zo werd het intern reglement van de (federale) opvangstructuren versterkt via het verbod op alle vormen van discriminatie en verbaal en non-verbaal geweld, met inbegrip van seksueel geweld.

Er werden specifieke opleidingen verstrekt aan de medewerkers van de opvangstructuren en er werd informatie over gendergerelateerd geweld verspreid onder de bewoners.

De voorbije weken heeft het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen een ontwerp uitgewerkt voor een nieuw nationaal plan ter bestrijding van gendergerelateerd geweld 2015-2019. Deze opdracht kwam tot stand in samenwerking met de betrokken federale, gewestelijke en gemeenschapsdepartementen op basis van consultaties van het middenveld.

De financiering van de begeleidingsmaatregelen ter preventie van gendergerelateerd geweld, de invoering van specifieke mechanismen voor de opsporing van geweld zoals vrouwelijke genitale verminking en de ontwikkeling van multidisciplinair werkende aangepaste en adequate opvangstructuren om een grotere zelfbeschikking van slachtoffers van seksueel geweld te waarborgen zijn in ieder geval elementen die moeten behandeld worden en waar ik bijzonder waakzaam op zal toezien.