Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-6186

van Anke Van dermeersch (Vlaams Belang) d.d. 4 mei 2012

aan de staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten, toegevoegd aan de minister van Financiën en Duurzame Ontwikkeling, belast met Ambtenarenzaken

De beveiliging van bedrijfsgeheimen

fabrieksgeheim
industriële spionage
computerpiraterij
kredietinstelling
gegevensbescherming
specialistische kennis

Chronologie

4/5/2012Verzending vraag
7/6/2012Antwoord

Herkwalificatie van : mondelinge vraag 5-531

Vraag nr. 5-6186 d.d. 4 mei 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Moderne spionnen stelen vooral geheimen via internet. Vooral Rusland en China houden zich intensief bezig met onlinespionage. Ze stelen op die manier voor fortuinen aan westerse knowhow. Volgens de voorzitter van een onderzoekscommissie in de VS gaat het hier om "de grootste transfer van rijkdom via diefstal en piraterij in de geschiedenis van de mensheid". Onderzoeksresultaten van universiteiten die miljoenen aan investeringen hebben opgeslokt, bedrijfsgeheimen, militaire informatie… het wordt allemaal via internet gestolen. De nonchalance waarmee met vertrouwelijke informatie wordt omgesprongen, werd vandaag nog geïllustreerd door de hackers die van een dochterbedrijf van Belfius vertrouwelijke klantengegevens hebben bemachtigd en nu 150.000 euro eisen in ruil voor de niet-publicatie ervan. Ze schreven letterlijk: "U kan dit chantage noemen, maar wij omschrijven het liever als een idiotentaks voor de onbeschermde opslag van vertrouwelijke gegevens op een webserver." Het is helaas symbolisch…

Wij hebben geen grondstoffen; onze kennis is ons belangrijkste, ja zelfs enige kapitaal. In die context is het absoluut onaanvaardbaar dat bedrijven contracten sluiten -dikwijls met de hulp van provinciale, Vlaamse of federale overheden! - met gevaarlijke economische rivalen als China waarbij niet alleen afgewerkte producten worden verkocht, maar ook alle technologie en knowhow om die producten te vervaardigen.

Professor Marc Cools stelde onlangs (De Standaard van 2 mei 2012) dat er op politiek vlak te weinig aandacht is voor de bescherming van onze economische en wetenschappelijke kennis. Wij vragen niet dat de inlichtingendiensten aan bedrijfsspionage zouden doen. We vragen wel dat ze minstens beter zouden samenwerken met het bedrijfsleven om onze eigen wetenschappelijke, technologische en economische kennis te beschermen. Ook de actoren op het terrein - bedrijven, universiteiten en overheden - moeten worden verplicht hun knowhow beter af te schermen. Ze mogen ze zeker niet zomaar verkopen of doorgeven aan buitenlandse mogendheden.

Welke maatregelen heeft de minister genomen om te beletten dat onze kostbare knowhow wordt gestolen, weggegeven of verkocht aan buitenlandse rivalen?

Werkt de minister aan aanpassingen voor de regelgeving die de banken en financiële instellingen verplichten hun klantengegevens beter te beveiligen?

Antwoord ontvangen op 7 juni 2012 :

  1. Mijn administratie Fedict – de Federale Overheidsdienst Informatie- en Communicatietechnologie – is hiervoor niet bevoegd en ik kan deze vraag niet beantwoorden. Voor het antwoord verwijs ik naar de minister van Economie, verantwoordelijk voor de bedrijven en de minister en van Binnenlandse Zaken, verantwoordelijk voor het Orgaan voor de coördinatie van analyse van de dreiging (OCAD).

    In het kader van zijn opdracht publiceert het “Computer Emergency Response Team” Cert.be wel geregeld adviezen gericht op een betere bescherming van de IT-systemen, zoals bijvoorbeeld algemene beveiligingsaanbevelingen of informatie over kwetsbaarheden van bepaalde software en bestaande oplossingen.

  2. Fedict is evenmin hiervoor bevoegd en kan deze vraag niet beantwoorden. Voor het antwoord verwijs ik naar de minister van Financiën. Er bestaat in België geen minister die belast is met Cybersecurity. In het kader van de wet over de Kritische infrastructuur moet de beschermingsstrategie binnen de sectoren georganiseerd worden.

    De wet tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer voorziet nu al dat de nodige maatregelen moeten genomen worden om de informatie over privélevenssfeer te beschermen. Het financiële karakter van de informatie vormt in dat kader geen uitzondering