Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-5043

van Bart Tommelein (Open Vld) d.d. 28 december 2011

aan de minister van Justitie

Lijst van verboden websites - Censuur - Methode

internetsite
censuur

Chronologie

28/12/2011Verzending vraag
29/5/2012Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 5-649

Vraag nr. 5-5043 d.d. 28 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Het Nederlandse ministerie van Justitie werkt aan een lijst met verboden websites en overlegt over de implementatie daarvan met internetaanbieders.

Een verzoek op basis van de Wet Openbare bestuurshandelingen over dit proces levert echter weinig bruikbaar materiaal op, aldus onderzoeker Rejo Zenger. Justitie kan volgens Zenger niet vertellen welke websites voor blokkade zijn aangemerkt, welke procedure er voor plaatsing op en verwijdering van de zwarte lijst wordt gehanteerd en met welke technische maatregelen Justitie de blokkering wil handhaven. Digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom (BoF) noemt het gebrek aan openheid onaanvaardbaar Bits of Freedom is voorstander van verwijdering van het verboden materiaal, in plaats van filtering.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen::

1) Kan u aangeven of er ook in ons land werd of wordt overwogen om een lijst van verboden websites op te stellen en te implementeren via de internetaanbieders? Zo neen, waarom niet en kan u uw standpunt toelichten? Zo ja, kan u dit uitvoerig toelichten alsook aangeven op welke basis u dit gaat uitwerken ? Kan u ook aangeven welke procedure voor plaatsing op en verwijdering van de zwarte lijst zal worden gehanteerd?

2) Bent u voorstander van het principe van verwijdering achteraf of veeleer van het preventief verbieden of volgt u een ander principe? Kan u uitvoerig toelichten?

Antwoord ontvangen op 29 mei 2012 :

Een gelijkaardig initiatief is inderdaad in België reeds in uitwerking. 

Elke website die illegale inhoud verspreidt en zich op een server op Belgisch grondgebied bevindt, moet door de bevoegde overheidsdiensten zo snel mogelijk off-line wordt gehaald. 

Websites die zich in het buitenland bevinden, kunnen in principe maar door de autoriteiten van het betrokken land off-line worden gehaald. Deze autoriteiten worden vandaag door de politie via Interpol ingelicht van de vastgestelde inbreuken op hun grondgebied. Deze illegale websites blijven vaak echter online.  

Daarom is het noodzakelijk dat de Belgische overheden al het mogelijke doen om verdere inbreuken vanaf de illegale websites op Belgisch grondgebied te voorkomen. 

Ik werk momenteel, in overleg met de minister van Economische Zaken, aan een oplossing om de toegang tot buitenlandse websites die illegale inhoud verspreiden te kunnen blokkeren. 

Deze oplossing zal gebruik maken van de DNS-servers (Domain Name Service) van de internetoperatoren in België. Deze servers geven in normale omstandigheden op verzoek van een browser het internetadres van de server waarop de website met die domeinnaam wordt gehost.

Betreft het echter een domeinnaam waarvan eerder is vastgesteld dat deze illegale inhoud verspreidt, dan zal de DNS-server het IP-adres doorgeven van de stoppagina van de overheid. Deze stoppagina geeft aan waarom de toegang tot de opgevraagde webpagina wordt geblokkeerd. 

Hoewel deze manier van blokkeren zeker niet perfect is, heeft ze het voordeel dat ze binnen het huidig wettelijk kader kan worden toegepast en dat ze geen inspectie van alle dataverkeer noodzaakt. Bovendien is de uitwerking van deze oplossing vrij goedkoop zowel voor de overheid als de operatoren. 

Procedure:

De lijst van geblokkeerde websites, samen met de stukken die deze blokkering rechtvaardigen, zal centraal worden bijgehouden bij de Federal Computer Crime Unit van de Federale politie.
Zowel de vorderingen tot blokkering als tot opheffing van de blokkering zullen dagelijks aan de operatoren worden medegedeeld opdat deze de vordering zouden kunnen uitvoeren tegen de volgende dag.
 

De beslissing tot het blokkeren van websites zal binnen het wettelijke kader gebeuren op basis van artikel 39bis W Sv die aan de procureur des Konings deze bevoegdheid geeft.  

"Indien de gegevens het voorwerp van het misdrijf vormen of voortgekomen zijn uit het misdrijf en indien de gegevens strijdig zijn met de openbare orde of de goede zeden, of een gevaar opleveren voor de integriteit van informaticasystemen of gegevens die door middel daarvan worden opgeslagen, verwerkt of overgedragen, wendt de procureur des Konings alle passende technische middelen aan om deze gegevens ontoegankelijk te maken." 

Deze procedure zal dus telkens een beslissing van een magistraat vergen voordat een website kan worden geblokkeerd. Dit is een vrij zware procedure die veel papierwerk vereist voor elke te blokkeren website. 

Jaarlijks worden op eCops tussen de 500 en 1000 kinderpornowebsites en enkele tientallen phishing websites gemeld. Voor dergelijke feiten, waar de inbreuken niet kunnen worden betwist en waar een snelle blokkering aangewezen is, lijkt het aangewezen dat een kortere procedure wordt ingevoerd. 

Buitenlandse websites waarop duidelijk kinderpornografie wordt verspreid, moeten sneller kunnen worden geblokkeerd zonder deze vrij zware gerechtelijke procedure. Ik werk momenteel aan een initiatief om voor websites met kinderpornografie en voor phishingwebsites een beslissingsbevoegdheid toe te kennen aan bepaalde politieambtenaren. Een dergelijke bevoegdheid zal vanzelfsprekend samengaan met toezichtsbevoegdheid door de controleoverheid.

Een dergelijke bevoegdheid werd recentelijk reeds in Frankrijk ingevoerd met de LOPSI-wet. 

Voor de andere misdrijven (rascisme, xenofobie) zal de normale procedure van toepassing blijven waarbij de evaluatie en de beslissing van een magistraat noodzakelijk is. 

2. :
Mijn antwoord op de eerste vraag geeft aan hoe en in welke omstandigheden dergelijke illegale websites kunnen worden off-line genomen of kunnen worden geblokkeerd. Andere strafrechtelijke preventieve acties lijken mij wettelijk niet mogelijk.