Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-4712

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 28 december 2011

aan de minister van Justitie

Belgische gevangenissen - Overbezetting - Quota

strafgevangenis
gedetineerde
gevangenispersoneel

Chronologie

28/12/2011Verzending vraag
24/7/2013Rappel
13/12/2013Herkwalificatie
17/12/2013Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 5-3820Geherkwalificeerd als :

Vraag nr. 5-4712 d.d. 28 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Naar aanleiding van (recente) conflicten met de cipiers over - opnieuw - de overbezetting van gevangenissen, lanceerden de vakbonden het voorstel om voor alle gevangenissen quota vast te leggen. Deze zouden een absoluut maximum van gevangenen per gevangenis bepalen en daardoor een einde maken aan de structurele overbevolking van zowat alle Belgische gevangenissen.

Hierover de volgende vragen:

1) Hoe apprecieert de geachte minister het voorstel om voor elke Belgische gevangenis een maximum aantal gevangenen vast te leggen, dat in geen enkel geval mag worden overschreden?

2) Beaamt hij dat door het instellen van deze quota de aanhoudende en alsmaar weerkerende conflicten over een overbezetting zouden verdwijnen en dat daardoor ook de structurele onmenselijke behuizing van gevangenen zou eindigen ?

3) Wat weerhoudt hem om deze quota in te stellen?

Antwoord ontvangen op 17 december 2013 :

Het idee van quota is niet nieuw, maar roept meerdere juridische en praktische vragen op.

Hoe is dit idee verzoenbaar met de scheiding der machten. De uitvoerende macht kan deze quota alleszins niet toepassen. Indien een onderzoeksrechter de aanhouding beveelt, of indien de strafrechter een gevangenisstraf oplegt, dan dient de minister van Justitie deze beslissing tot detentie te respecteren en uit te voeren.

Indien het idee zou zijn dat de rechters die een nieuwe veroordeelde een gevangenisstraf willen opleggen, tegelijkertijd ervoor moeten kiezen om een andere veroordeelde “gratie” te verlenen, is het nog maar de vraag hoe dit met kennis van zaken kan gebeuren? Volgens een FIFO-systeem (first in, first out)? Voor mensen die het dichtst bij hun strafeinde staan, ongeacht het soort misdrijf dat gepleegd is? Ongeacht of er een beoordeling is geweest of reclassering van de betrokkenen slaagkansen heeft? Om moet elke correctionele zitting in de toekomst uitgesteld worden, zodat de strafrechter tegelijkertijd een veroordeelde kan oproepen om zijn eventuele “plaatsvervangende” vrijlating te beoordelen? Wat de facto de afschaffing van de strafuitvoeringsrechtbanken impliceert, en een verlenging van de doorlooptijd van elk strafproces. Er zijn ernstige vragen te stellen hoe deze “selectie” op een objectieve en niet-arbitraire manier kan verlopen. De piste van quota lijkt momenteel vooral meer vragen en problemen op te roepen, dan oplossingen te bieden.