|
|
Belastingparadijzen - Uitwisseling van bankgegevens - Standaard van de Organisatie voor economische samenwerking en ontwikkeling (OESO) - Begrip " defensieve maatregelen "
belastingvlucht
bankgeheim
OESO
belastingadministratie
uitwisseling van informatie
belastingfraude
| 30/3/2011 | Verzending vraag |
| 24/5/2011 | Antwoord |
Zelfs als belastingparadijzen gedwongen kunnen worden om de standaard van de Organisatie voor economische samenwerking en ontwikkeling (OESO) voor de uitwisseling van bankgegevens te aanvaarden, dan is het nog twijfelachtig of zij ook effectief willen en kunnen overgaan tot de noodzakelijke uitwisseling van bankinformatie.
De geachte minister van Financiën merkte in het rapport van het Rekenhof " Internationale samenwerking van de Belgische belastingdiensten " op dat het Mondiaal Forum inzake transparantie en uitwisseling van fiscale informatie, sinds september 2009 is gestart met de zogenaamde Peer Review. Hierbij wordt zowel het wetgevend en reglementair kader inzake transparantie en uitwisseling van inlichtingen als de praktische werking van de uitwisseling van inlichtingen van alle Staten die zich engageerden om de internationale standaard inzake transparantie en uitwisseling van fiscale inlichtingen te implementeren, grondig onderzocht en beoordeeld. Staten die negatief worden beoordeeld, riskeren onder impuls van de OESO en de G20 het voorwerp uit te maken van gecoördineerde " defensieve " maatregelen.
1) Om welke " defensieve " maatregelen gaat het hierbij? Is deze lijst in extenso beschikbaar?
2) Staat België achter het geheel van deze " defensieve " maatregelen, of maakt het voorbehoud bij een aantal daarvan?
3) Voldoet België inzake transparantie en uitwisseling van fiscale informatie zelf op alle punten aan de criteria die in deze Peer Review worden gehanteerd?
Het geachte lid vindt hierna de antwoorden op haar vragen:
1. Het idee van de opstelling van een lijst van gecoördineerde defensieve maatregelen werd gelanceerd in het vooruitgangsrapport van 2004 met betrekking tot het project van de OESO inzake schadelijke belastingpraktijken. Deel 4 van dat rapport, dat geraadpleegd kan worden op de website van de OESO: http://www.oecd.org/dataoecd/60/34/30901107.pdf, omschrijft het kader voor een gecoördineerde toepassing van defensieve maatregelen en omvat ook een lijst van mogelijke defensieve maatregelen. Het weergeven van de volledige lijst in het antwoord uw vraag zou veel te ver leiden, maar het gaat onder meer om de weigering tot toepassing van de vrijstellingsmethode of om een aanpassing van de verrekeningsmethode, of het weigeren van fiscale aftrekken, vrijstellingen of belastingkredieten, of nog de invoering van een informatieverplichting voor betalingen gedaan aan personen die gevestigd zijn in landen die hun schadelijke belastingpraktijken niet hebben afgebouwd, enz.
Tot nog toe kon binnen de OESO geen consensus worden bereikt over een coördinatie van de defensieve maatregelen en kan elk land dus in principe volledig vrij zijn keuze bepalen.
2. Dat België achter het principe van de toepassing van defensieve maatregelen staat mag onder meer blijken uit de recente invoering van artikel 307, paragraaf 1, derde tot zesde lid van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 door de programmawet van 23 december 2009 (Belgisch Staatsblad van 30 december 2009 : zie de administratieve commentaar ad hoc in circulaire nr. AFZ 13/2010 – Ci.RH.421/607.890 (AAF 64/2010) van 30 november 2010. Door dit artikel werd een aangifteverplichting ingevoerd wat betreft bepaalde betalingen aan personen die gevestigd zijn in Staten die de OESO-standaard inzake uitwisseling van inlichtingen niet effectief of niet substantieel toepassen of in Staten zonder of met een lage belasting. Aan deze nieuwe maatregel werd bovendien ook een nieuwe sanctiebepaling gekoppeld. Het betreft de niet aftrekbaarheid van bepaalde betalingen overeenkomstig artikel 198, eerste lid, 10° van hetzelfde wetboek. Zoals het geachte lid ongetwijfeld weet omvat het Belgisch belastingrecht naast deze recente maatregel reeds jarenlang diverse andere anti-misbruik bepalingen die in een aantal gevallen vergelijkbaar zijn met de hoger bedoelde defensieve maatregelen.
3. Het rapport van de peer review groep van het Mondiaal Forum inzake fiscale transparantie en uitwisseling van inlichtingen met betrekking tot het wettelijk en reglementair kader in België (fase 1 van de peer review) is intussen in april 2011 gepubliceerd. Het rapport is gebaseerd op de situatie in november 2010. Het rapport stelt een leemte vast in de Belgische interne wetgeving met het oog op de internationale uitwisseling van bankinformatie en spoort België derhalve aan om zo snel mogelijk de ratificatieprocedures af te ronden van een significant aantal akkoorden die het heeft ondertekend om te voldoen aan de internationale standaard op het vlak van de uitwisseling van bankgegevens. Op die voorwaarde wordt België toegelaten tot fase 2 van de peer review in de tweede helft van 2012.
De regering heeft het risico niet willen lopen dat de betrokken ratificatieprocedures ingevolge de kwalificatie van de nieuwe verdragsinstrumenten als gemengde verdragen niet tijdig afgerond zouden kunnen worden, en heeft in de wet van 14 april 2011 houdende diverse bepalingen (Belgisch Staatsblad van 6 mei 2011) een bepaling (artikel 55) ingevoegd die toelaat vanaf 1 juli op grond van het bestaande netwerk van belastingverdragen (en in het kader van de EG richtlijn inzake wederzijdse bijstand) met meer dan 80 partnerlanden bankinformatie uit te wisselen. Volgens de informatie waarover ik beschik, wordt de publicatie van een aanvullend peer review rapport over België in het vooruitzicht gesteld, waarin zou worden aangestipt dat de voormelde leemte in de Belgische wetgeving intussen door de nieuwe bepaling volledig is weggewerkt.