|
|
Belastingadministratie - Personeel - Regionale verdeling
belastingadministratie
fiscale controle
overheidsapparaat
tekort aan arbeidskrachten
aanwerving
| 13/4/2010 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 14/5/2010) |
| 6/5/2010 | Einde zittingsperiode |
Voor eerlijke mensen die stipt hun belastingen en hun btw betalen, is de belastingdruk in België buitensporig hoog. Maar voor de sjoemelaars en de fraudeurs is datzelfde België een fiscaal paradijs. Uit interne cijfers van Financiën zelf blijkt dat in 2007 slechts 3% van de Belgische vennootschappen en slechts 1% van de vrije beroepen en de zelfstandigen grondig gecontroleerd werden. Het controlesysteem wordt verlamd door personeelsgebrek, politieke benoemingen, falende informatica en verregaande inefficiëntie. Gemiddeld verwerkte een controlecentrum toen slechts twintig dossiers per persoon per jaar. Bovendien zijn er onverklaarbare regionale verschillen. In november 2008 meldden woordvoerders van ACOD en CCOD dat er onvoldoende bekwaam personeel beschikbaar was op de btw-diensten in Aalst, zodat daar nauwelijks nog controles worden uitgevoerd. Dat heeft een ironisch aspect, omdat bijzonder veel contractuelen aangeworven worden in de omgeving van Aalst en Luik in het kader van dienstbetoon en vriendjespolitiek. Luik is volgens de vakbonden het favoriete politieke wingewest van minister Reynders en Aalst is het terrein van zijn kabinetsmedewerkster Anne-Marie Verdoodt. De vakbondsmensen vatten het als volgt samen: "Terwijl de vergrijzing toeslaat bij de statutaire belastingcontroleurs en de knowhow in ijltempo verdwijnt, organiseert het kabinet-Reynders de aanwerving van contractuele ambtenaren via een systeem van vriendjespolitiek en dienstbetoon. […] Naar de kwaliteiten van de kandidaten wordt niet gekeken. […] Iedereen bij Financiën weet het en iedere Aalstenaar weet het, maar als wij er op een vergadering iets over zeggen, houden ze zich van de domme. […] Wat mij vooral tegen de borst stuit, is dat onbekwame mensen die op die manier binnenkomen niet eens meer ontslagen worden. […] Men heeft de chaos geïnstitutionaliseerd op Financiën." (De Morgen, 3 november 2008) Als gevolg van die politieke benoemingen is het aantal contractuelen volgens de vakbonden gestegen van 3 of 4% tien jaar geleden tot 11% in 2008.
In oktober 2009 meldde Het Laatste Nieuws dat de inspecteurs in de Vlaamse Rand rond Brussel gemiddeld veertien uur aan één dossier besteden. In Hasselt was dat minder dan zeven uur en in Aarlen amper twee uur. In Hasselt was de kans op een routinecontrole slechts 1%, in Leuven 2%, in Antwerpen, Brussel en Charleroi schommelde het tussen 7% en 10%.
Toen deze gegevens in de media opdoken, werd daar veel misbaar over gemaakt. Maar intussen zijn we twee of drie jaar verder.
1. Wat is er intussen veranderd? Welke maatregelen werden reeds genomen om deze wantoestanden recht te trekken?
2. Hoe is het percentage contractuelen bij Financiën sinds 1999 per jaar geëvolueerd?
3. Wat is de geografische spreiding van de contractuelen die sinds 1999 zijn aangeworven (verdeling per arrondissement)?
4. Hoeveel procent van de vennootschappen werd vorig jaar per controlecentrum grondig gecontroleerd? Hoeveel procent van de vrije beroepen en zelfstandigen?
5. Hoeveel controleurs zijn er in elk van de controlecentra en hoeveel dossiers worden in elk van die controlecentra gemiddeld per controleur en per jaar verwerkt? Waaraan zijn eventuele (aanzienlijke) verschillen te wijten? Welk maatregelen heeft de minister reeds genomen om die weg te werken en welke maatregelen worden er eventueel verder in het vooruitzicht gesteld?
6. Tegen 2020 gaat meer dan de helft van het personeel bij Financiën op pensioen. Men zou meer dan duizend mensen per jaar moeten aanwerven om dat op te vangen. Tot 2008 kwam men maximaal aan 400 tot 500 aanwervingen per jaar. Welke maatregelen heeft men reeds genomen om die uitstroom op te vangen?