|
|
Wet van 12 juni 1991 op het consumentenkrediet - Wetsontwerp tot wijziging - Inhoud - Kwetsbare consumenten - Bescherming - Kredietplafond - Invoering
consumptief krediet
verkoop op krediet
bescherming van de consument
reclame
| 9/4/2010 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 14/5/2010) |
| 6/5/2010 | Einde zittingsperiode |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 4-7518
Volgens een recente studie van de werkgroep “reclame voor krediet” zou meer dan één op zeven advertenties voor hypothecaire kredieten in strijd zijn met de wet van 12 juni 1991 op het consumentenkrediet.
Immers, 107 van de 692 onderzochte advertenties zijn in strijd met één of meerdere bepalingen van de wet van 12 juni 1991 op het consumentenkrediet. Tot de vastgestelde inbreuken behoren kredietaanbiedingen aan mensen die al een overmatige schuldenlast hebben en die hen de indruk geven dat de aangeboden leningen “gratis” zijn. Ook wordt vaak niet correct weergegeven welke kosten er voor de consument aan die leningen verbonden zijn.
Het verheugt me dat de regering in de loop van de maand maart 2010 een wetsontwerp heeft voorgesteld tot wijziging van de wet van 12 juni 1991 op het consumentenkrediet (Stuk Kamer, nr. 52-2468/001), met als doel de omzetting in Belgisch recht van de richtlijn 2008/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2008 inzake kredietovereenkomsten voor consumenten en tot intrekking van richtlijn 87/102/EEG van de Raad.
Het betrokken wetsontwerp wil de bevoegdheid van de overheid versterken op het domein van de vaststelling van inbreuken.
Eens aangenomen, zal de tekst de consument beter beschermen tegen kredietinstellingen die weinig scrupules hebben.
In dat kader heb ik volgende vragen :
1. Kunt u mij zeggen welke drukkingsmiddelen en sancties in het wetsontwerp zijn ingebouwd om het aantal strafbare reclameadvertenties effectief te doen afnemen?
2. Denkt u niet dat het ook gepast zou zijn de meest kwetsbare consumenten en de burgers met de hoogste schuldenlast te beschermen door de invoering van een kredietplafond voor de aankoop van consumptiegoederen, vastgesteld op basis van de middelen van de consument?