Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-7309

van Alain Destexhe (MR) d.d. 26 maart 2010

aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen

Au-pairmeisjes - Verblijfsvergunning - Toekenning - Belgische diplomatieke vertegenwoordigingen - Disfuncties - Wettelijke en reglementaire basis - Cijfers

jongerenarbeid
buitenlandse student
verblijfsrecht
officiële statistiek

Chronologie

26/3/2010Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 29/4/2010)
6/5/2010Einde zittingsperiode

Vraag nr. 4-7309 d.d. 26 maart 2010 : (Vraag gesteld in het Frans)

Een niet onaanzienlijk aantal landgenoten doet sedert jaren een beroep op de diensten van au-pairmeisjes. Een dergelijke ervaring biedt jonge meisjes met een buitenlandse nationaliteit de mogelijkheid in ons land te verblijven om zich te verdiepen in de taal of cultuur van het land van hun gastgezin. Dat laatste verbindt zich ertoe het meisje in kwestie kost en inwoon te geven en een reeks diensten te leveren als vergoeding voor haar hulp. Die bestaat meestal in de oppas van kinderen, maar in mindere mate ook in het onderhoud van de woning van het gastgezin.

Om redenen die volkomen gegrond zijn (onder meer de strijd tegen de mensenhandel), heeft elke gemeenschap van het land een vrij lange en ingewikkelde wettelijke procedure ingesteld. Zo moeten inspecteurs er zich van vergewissen dat de woning van het gastgezin de mogelijkheid biedt het au-pairmeisje in optimale omstandigheden te huisvesten.

Het meisje zelf moet ook een reeks administratieve stappen doen bij de Belgische consulaire autoriteiten in haar land van herkomst.

Ik heb onlangs echter een reeks getuigenissen gehoord met betrekking tot diverse praktijken waarvan het wettelijke karakter me twijfelachtig lijkt.

Zo zouden sommige consulaire vertegenwoordigingen de au-pairkandidaten een interview doen afleggen bij een secretaris(esse). Naast het feit dat de interviewer zich niet de moeite getroost om daar een proces-verbaal van te maken, zou hij of zij ook bevoegd zijn om een beslissing te nemen over het lot van de au-pairkandidaten. Ze zouden die beslissing niet moeten motiveren

Ik heb dus volgende vragen :

1. Kunt u me de wettelijke en/of reglementaire basis voor dergelijke praktijken meedelen? Kan de consul aan een secretaris(esse) prerogatieven toekennen zoals de bevoegdheid om te beslissen over de toekenning van een verblijfsvergunning aan au-pairmeisjes?

2. Beschikt u over statistieken van het aantal au-pairmeisjes dat in ons land verblijft? Kunt u me die statistieken bezorgen, met een opdeling per land?