Multidisciplinaire hormonencel - Illegale vetmesting - Rol van "autostradedierenartsen"
hormoon
zwarte handel
Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen
dierenarts
7/12/2009 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 8/1/2010) |
15/3/2010 | Rappel |
18/3/2010 | Antwoord |
Herindiening van : schriftelijke vraag 4-4486
Ik verwijs naar mijn eerdere schriftelijke vragen inzake de hormonencel. Ik stel vast dat heden het jaarverslag vanwege de multidisciplinaire hormonencel van 2008 eindelijk klaar is. In het nationaal veiligheidsplan 2008-2011 wordt geen politionele prioriteit meer gegeven aan de zwendel in hormonen en dopingproducten. Gezien België in het verleden een draaischijf was voor hormonen meen ik dat waakzaamheid geboden is.
In het jaarverslag stootte ik op de term 'autostradedierenarts'. Een 'autostradedierenarts' is een dierenarts die op grootschalige manier geneesmiddelen verkoopt aan eigenaren van dieren zonder de nodige diagnose te stellen. Op die manier worden geneesmiddelen goedkoop aangeboden wat misbruik kan veroorzaken met alle gevolgen voor de volksgezondheid. Deze 'autostradedierenartsen' blijken Niet alleen hormonale producten voor vetmesting te verkopen maar ook andere niet geregistreerde geneesmiddelen.
ik heb dan ook volgende vragen:
1)Kan u en dit voor de laatste 3 jaar aangeven in hoeveel dossiers van illegale vetmesterij er sprake was van 'autostradedierenartsen' zoals omschreven in het jaarverslag 2008 van de hormonencel? Kan u dit fenomeen nader toelichten en hun rol omschrijven in de vetmesterij?
2)Kan u aangeven in hoeverre de dossiers van deze 'autostradedierenartsen' reeds werden doorgegeven aan de Orde der Dierenartsen? Zo neen, waarom niet? Zo ja, wat waren de gevolgen?
Een “autostradedierenarts” is een dierenarts die op grootschalige manier legale en illegale geneesmiddelen verkoopt aan eigenaren van dieren zonder ter plaatse op het landbouwbedrijf de nodige diagnose te stellen. Veetelers bestellen telefonisch al dan niet legale geneesmiddelen, die dan zonder voorafgaande diagnose door de autostradedierenarts of malafide apotheker worden geleverd. Voor beide partijen is dit financieel voordelig. De veeteler spaart heel wat bezoeken van de veearts uit. De betrokken dierenartsen onderhandelen rechtstreeks met de farmaceutische bedrijven, die diergeneesmiddelen op de markt brengen, om fikse kortingen te bedingen bij afname van grote hoeveelheden.
Door het goedkoop ter beschikking stellen van diergeneesmiddelen zonder voorafgaande diagnose en zonder controle van het aanwezig diergeneesmiddelendepot is het gevaar groot dat er door deze veetelers ongebreideld diergeneesmiddelen (antibiotica, ontwormingsmiddelen) of illegale stoffen aan hun dieren wordt toegediend.
Er werden afgelopen jaar 7 dossiers behandeld waarin sprake was van autostradedierenartsen. In één dossier werd er dit jaar door de rechtbank van Marche-en-Famenne een vonnis uitgesproken.
In dit kader worden er zowel door het Geneesmiddelen agentschap (FAGG) als het voedselagentschap (FAVV) controles uitgevoerd.
Er kan alleen een dossier gegeven worden aan de Orde der Dierenartsen als er een veroordeling is. Geen van de in vraag 1 vermelde dossiers is al in kracht van gewijsde getreden.