Schriftelijke vraag nr. 4-1604

van Louis Ide (CD&V N-VA) d.d. 23 september 2008

aan de minister van Maatschappelijke Integratie, Pensioenen en Grote Steden

Asielzoekers - Uitgaven voor gezondheidszorg

asielzoeker
politiek asiel
gezondheidsverzorging
buitenlandse staatsburger
Federaal Agentschap voor de opvang van asielzoekers
officiële statistiek
kosten voor gezondheidszorg

Chronologie

Vraag nr. 4-1604 d.d. 23 september 2008 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Deze vraag borduurt voort op het antwoord dat ik van de geachte minister kreeg op de schriftelijke vraag nr. 4-1226, die handelde over de uitgaven voor gezondheidszorg voor asielzoekers.

Bij het analyseren van het verstrekte antwoord, kwam ik namelijk enkele eigenaardigheden op het spoor. De asielcentra van Westende en Wommelgem zijn al een tijdje dicht, maar laten voor 2006 en 2007 wel nog uitgaven optekenen. Ik vermoed dan ook dat er een fout in de verstrekte gegevens is geslopen. Dit is jammer, want de controlefunctie van een parlementair komt bij foute cijfers stevig in het gedrang.

Daarom had ik van de geachte minister graag een antwoord gekregen op de volgende vragen :

1. Zijn er een richtlijnen over wat, hoe en hoeveel gezondheidszorg er verschaft wordt aan asielzoekers in alle asielcentra ? Bestaan er bijvoorbeeld richtlijnen over wat kan en niet kan, wat prioritair is en wat niet (ik denk aan puur esthetische zaken) of wat vaccinatie betreft ? Of is dit een individuele beslissing van de verschillende artsen in de verschillende centra ?

2. Wat zijn de jaarlijkse uitgaven voor geneeskundige kosten in asielcentra voor de jaren 2000 tot en met 2007, opgesplitst per asielcentrum ?

3. Wat is de uitgave per asielzoeker voor de jaren 2000 tot en met 2007, opgesplitst per asielcentrum ?

4. Hoe zijn deze uitgaven verdeeld over de verschillende posten (ziekenhuisopname, kine, verpleegkundigen, tandartsen, vaccinatie, …) ?

Antwoord ontvangen op 22 oktober 2008 :

Ik heb de eer het geacht lid de volgende inlichtingen te verschaffen.

1. De wet van 12 januari 2007 betreffende de opvang van asielzoekers en van bepaalde andere categoriën van vreemdelingen (opvangwet) erkent het recht van elke begunstigde van de opvang op medische begeleiding die hij/zij nodig heeft om een menswaardig leven te leiden en garandeert ook een gelijke behandeling tussen de verschillende categorieën van begunstigden van de opvang.

Voor de opvangwet werd de toegang tot medische zorgen nergens duidelijk omschreven.

De opvangwet heeft in haar artikels 23 tot en met 29 getracht een omschrijving te geven van de medische begeleiding waarop de begunstigden van de opvang recht hebben. Als basis werd daarvoor het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (RIZIV) nomenclatuur genomen (nota 1). De begunstigden van de opvang hebben recht op de medische zorgen die opgenomen zijn in deze nomenclatuur, alsook op bepaalde medische zorgen die er niet in zijn opgenomen, maar die tot het dagelijks leven behoren. Andere zorgen die wel in de nomenclatuur voorkomen, worden echter niet verzekerd, omdat ze beschouwd worden als manifest niet noodzakelijk om een leven te leiden dat beantwoordt aan de menselijke waardigheid. De wet voorziet dat de inhoud van de medische begeleiding verder gepreciseerd moet worden bij een in ministerraad overlegd koninklijk besluit.

Dit koninklijk besluit medische zorgen (nota 2) introduceert de zogeheten “plus- en minlijsten”, waarbij de “pluslijst” (nota 3) die zorgen opsomt die niet in de RIZIV nomenclatuur zijn opgenomen, maar die wel verzekerd worden omdat ze behoren tot het dagelijks leven. Op deze lijst staan onder meer pijnstillers. De “minlijst” (nota 4) bevat die zorgen die wel in de RIZIV nomenclatuur zijn opgenomen, maar niet worden verzekerd omdat ze manifest niet noodzakelijk zijn. Zo worden onder andere orthodontie niet verzekerd, en ook vruchtbaarheidsbehandelingen niet.

Zuiver esthetische ingrepen, die overigens ook niet voorkomen in de RIZIV-nomenclatuur worden niet vergoed door het Agentschap.

Het koninklijk besluit biedt eveneens de mogelijkheid aan de directeur-generaal van Fedasil om, in uitzonderlijke omstandigheden af te wijken van de algemene regels.

De begunstigde van de opvang heeft het recht om beroep aan te tekenen tegen een beslissing van de arts of de directeur-generaal om een bepaalde medische verzorging niet te verstrekken.

De artsen, die werken in de opvangcentra respecteren uiteraard de medische deontologie en beschikken dan ook over de volgens hun deontologie vereiste diagnostische en therapeutische vrijheid.

Het is de bedoeling van het Agentschap om op termijn richtlijnen uit te werken om de taak van de artsen te vergemakkelijken en te uniformiseren. Het spreekt vanzelf dat deze richtlijnen gebaseerd zullen zijn op Evidence Based Medecine (EBM) rekening houdend met de bijzondere situatie van de bewoners van onze centra.

Voor vaccinaties baseren de artsen zich op de adviezen van de Hoge Gezondheidsraad. In de meeste centra wordt samengewerkt met de diensten van Kind en Gezin en de centra voor leerlingenbegeleiding (CLB).

2. Het Agentschap beschikt niet over de gegevens tussen 2000 en 2002, gezien het budget rechtstreeks werd beheerd door het ministerie van Maatschappelijke Integratie.

In de tabel in het antwoord op schriftelijke vraag nr. 4-1226, die aan het geacht lid werd bezorgd, komen inderdaad enkele fouten voor. U vindt de gecorrigeerde versie van deze tabel in bijlage.

3. In bijlage vindt u eveneens een gecorrigeerde tabel voor de uitgaven per asielzoeker. Het Agentschap beschikt niet over de gegevens tussen 2000 en 2002 omdat het budget destijds rechtstreeks werd beheerd door het ministerie van maatschappelijke integratie.

4. De door u gevraagde ver opdeling van de medische kosten werd niet weerhouden in onze boekhouding.

Hieronder vindt u een tabel met de gemiddelde verdeling van de medische kosten zoals die in de boekhouding van het Agentschap terug te vinden is.Deze details zijn niet beschikbaar voor de centra van Rode Kruis Vlaanderen, Croix Rouge de Belgique en Vluchtelingenwerk Vlaanderen en Ciré.

Nota 1: De nomenclatuur zoals voorzien in artikel 35 van de gecoördineerde wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen van 14 juli 1994.

Nota 2: Het koninklijk besluit van 9 april 2007 tot bepaling van de medische hulp en de medische zorgen die niet verzekerd worden aan de begunstigde van de opvang omdat zij manifest niet noodzakelijk blijken te zijn, en tot bepaling van de medische hulp en de medische zorgen die tot het dagelijkse leven behoren en verzekerd worden aan de begunstigde van de opvang (ter uitvoering van artikel 24 van de wet), bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad op 7 mei 2007, hierna het koninklijk besluit medische zorgen.

Nota 3: artikel 3 en bijlage 2 bij het koninklijk besluit.

Nota 4: artikel 2 en bijlage 1 van het koninklijk besluit.

Van 2006 tot 2007

Bijlage bij vraag 2

Uitgaven medische kosten in de asielcentra van 2003 tot 2007 per centrum

Bijlage bij vraag 3