Wanneer een bestuurder van een voertuig teveel heeft gedronken – dus meer dan de toegelaten 0,67 milligram alcohol in het bloed heeft – wordt zijn of haar rijbewijs onmiddellijk voor twee weken ingetrokken. Ter plekke dus.

De beslissing over die intrekking gebeurt door de subsituut-procureur des Konings van wacht, waarbij de politie steeds de procureur van wacht moet contacteren. Niet zelden, en zeker tijdens het weekend, is dat een tijdverslindende en zeer belastende procedure, waarvan de beslissing eigenlijk op voorhand al is gekend.

Graag wil ik de minister vragen te onderzoeken hoe dit tijdverlies te beperken.

Zo kan geopteerd worden om de politieofficier van wacht de volmacht te geven een rijbewijs voor vijftien dagen in te trekken als de vooraf vastgestelde limieten zijn overschreden, al was het maar omdat de basis van de beslissing haar oorsprong vindt in de nationaal vastgelegde richtlijnen van het College van procureurs-generaal. De officier van wacht kan nu al autonoom beslissen over de onmiddellijke intrekking van een rijbewijs voor zes uren.

Met vooraf duidelijk vastgelegde criteria moet het naar mijn mening ook mogelijk zijn om de officier van wacht de mogelijkheid te geven een rijbewijs voor vijftien dagen in te trekken. Zo wordt de procureur ontlast van zaken waarvan op voorhand al het besluit vast staat en kan hij zich meer concentreren op belangrijker zaken.

In twijfelgevallen, bijvoorbeeld naar aanleiding van een ongeval met intoxicatie of dronkenschap, kan natuurlijk nog altijd overleg worden gepleegd met de procureur.

De gegevens nodig om te antwoorden op de vraag werden opgevraagd bij de bevoegde instanties. Het resultaat hiervan zal later worden medegedeeld.

Er is, inzonderheid tussen magistraten van het openbaar ministerie, reeds van gedachten gewisseld over de vraag of de procureur des Konings aan een politieambtenaar de bevoegdheid kan overdragen om te beslissen over de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs of van het als zodanig geldend bewijs in de gevallen bedoeld in artikel 55 van de wet betreffende de politie over het wegverkeer.

Er moet immers worden erkend dat de nachtelijke telefoongesprekken van de magistraten die daartoe met dienst zijn een zware belasting kunnen vormen, vooral bij georganiseerde controles.

Toch ressorteert dit recht de lege lata uitsluitend onder de procureur des Konings, in voorkomend geval, de procureur-generaal (« onmiddellijke intrekking wordt bevolen door de procureur des Konings ... », artikel 55, derde lid, van voornoemde wet).

De enige uitzondering waarin de tekst voorziet betreft de dagvaarding van de dader van de overtreding voor de bevoegde rechtbank op het tijdstip van de intrekking teneinde een beschikking tot verlenging van de intrekking van maximum drie maanden te vorderen (« In afwijking van § 1 kan de procureur des Konings of, bij delegatie, een officier van gerechtelijke politie ... », artikel 55bis, § 4, van dezelfde wet).

De wetgever, die krachtens de wet van 1 augustus 1963 betreffende het rijbewijs voor bestuurders van motorrijtuigen en tot wijziging van de wet van 1 augustus 1899 houdende herziening van de wetgeving en van de reglementen op de politie van het vervoer, de besluitwet van 14 november 1939 betreffende de beteugeling van de dronkenschap en de wet van 1 juli 1956 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, de mogelijkheid invoerde om het rijbewijs onmiddellijk in te trekken, heeft dit recht uitdrukkelijk toevertrouwd aan het openbaar ministerie overwegende dat naast deze bevoegdheid nog het tijdelijk rijverbod bestaat (Pasinomie 1965, blz. 1043).

Derhalve kan een mogelijkheid tot delegatie niet worden ingevoerd via richtlijnen.

Uw suggestie heeft ongetwijfeld de verdienste tegemoet te komen aan de bekommernissen van de parketmagistraten over hun werklast.