Ik verwijs naar mijn eerder ingediende maar nog steeds onbeantwoorde schriftelijke vraag (5-5059). Regelmatig duiken in de lokale pers berichten op over dierenmishandeling. Naar verluidt komt het slechts zeer sporadisch tot een daadwerkelijke veroordeling van de dader van de mishandelingen. Op papier ogen de sancties nochtans indrukwekkend. Die variëren van boetes tot penale sancties en een beroepsverbod ingeval van kwekers. In 2007 werd een systeem van administratieve boetes ingevoerd.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1. Hoeveel mensen werden veroordeeld tot een (administratieve) boete voor dierenmishandeling in respectievelijk 2009, 2010, en 2011? Hoeveel bedraagt de gemiddelde boete en hoeveel mensen werden in het totaal beboet?

2. Hoeveel mensen werden veroordeeld tot een verbod om dieren te houden wegens dierenmishandeling in respectievelijk 2009, 2010, en 2011?

3. Hoeveel processen-verbaal werden er opgesteld wegens dierenmishandeling in respectievelijk 2009, 2010, en 2011?

4. Hoeveel mensen werden er strafrechtelijk veroordeeld voor dierenmishandeling en / of dierenverwaarlozing en dit respectievelijk voor de jaren 2009, 2010, en 2011?

5. Kan de minister aangeven in hoeverre zij het noodzakelijk acht om de maximale periode voor een verbod tot het houden van dieren die de rechter aan dierenbeulen kan opleggen moet worden uitgebreid?

6. Kan de geachte minister aangeven welke gevallen van dierenmishandeling en - verwaarlozing het meest voorkomen alsook welke dieren het meest worden getroffen door mishandeling en of verwaarlozing?

7. Werden er hieromtrent bijzondere richtlijnen gegeven aan het parket en zo ja, dewelke? Moeten er bijkomende richtlijnen komen? Kan dit worden toegelicht?

1.en 3. In de onderstaande tabel wordt het aantal vastgestelde inbreuken op de dierenwelzijnswetgeving, het aantal administratieve boetes voor inbreuken op de dierenwelzijnswet en de gemiddelde boete voor respectievelijk 2009, 2010 en 2011 weergegeven.

Bij de analyse van deze tabel moet wel rekening worden gehouden met de volgende elementen:

• tussen het opstellen van het proces verbaal (PV) en het voorstel van administratieve boete kan een vertraging van enkele maanden zitten. Dit heeft vooral te maken met de complexiteit van het dossier en de tijd die nodig is voor bijkomende onderzoeken (verhoren, labo-analyses, bijkomende controles, …) te verrichten;

• bij zware inbreuken of bij opdrachten van het Parket worden de PV’s direct doorgestuurd naar het Parket. De Juridische Dienst van de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid stelt bij deze PV’s dan ook geen administratieve boetes voor.

2. De Inspectiedienst Dierenwelzijn van de FOD Volksgezondheid heeft niet de bevoegdheid om personen een verbod op te leggen op het houden van dieren. Dit is enkel een rechter die deze mogelijkheid heeft.

4. Aangezien ik geen toegang heb tot de gegevens van de FOD Justitie, kan ik niet exact meedelen hoeveel mensen er strafrechtelijk veroordeeld zijn voor dierenmishandeling en/of dierenverwaarlozing.

5. Ik heb mijn diensten opgedragen een benchmarking te doen van de strafbepalingen die in de dierenwelzijnswet voorzien zijn. Op basis van deze oefening heb ik een voorstel uitgewerkt waarin de straffen, die momenteel voorzien worden, verdubbeld worden, zowel de gevangenisstraffen als de boetes.

Het verbod op het houden van dieren is eveneens in deze oefening opgenomen, maar momenteel kan de rechter al een levenslang verbod uitspreken, dus is er gesteld dat een wijziging van deze bepaling overbodig is.

6. De meest voorkomende gevallen van dierenmishandeling en - verwaarlozing zijn :

• een gebrek aan verzorging (te weinig eten en drinken, slechte hygiëne, geen medische verzorging);

• een slechte huisvesting; meestal bij honden, katten en paarden.

7. Er zijn geen instructies gegeven aan de parketten.