Artikel 5, 2°, van de wet van

10 juli 1931 betreffende de bevoegdheid der diplomatieke en consulaire agenten in notariële zaken bepaalt: “ De notariële

bevoegdheid der diplomatieke agenten alsmede der agenten van het consulair korps die (…) met het notarisambt worden bekleed, strekt zich uit (…) tot de huwelijkscontracten betreffende een Belgische onderdaan en een vreemde vrouw”.

De ambassades zouden echter geen huwelijkscontract kunnen sluiten voor een vrouw die met een vreemde man huwt. Een vrouw moet dus in België komen huwen om een huwelijkscontract te kunnen laten opmaken.

Het is verbazend dat een Belgische ambassade of consulaat, die beide nochtans notariële bevoegdheid hebben, geen huwelijkscontract tussen een Belgische vrouw en een vreemde man kunnen opmaken, terwijl dat voor een Belgische man wel mogelijk is. Hier is dus sprake van een discriminatie gebaseerd op het geslacht.

Heeft het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding hier al klachten over ontvangen? Hebt u al contact gehad met de minister van Buitenlandse Zaken zodat maatregelen kunnen worden genomen om een einde te stellen aan die discriminatie?

Ik verwijs naar mijn antwoord op vraag nr. 5-659. Voor het overige ressorteert de vraag onder de bevoegdheid van de ministers van Buitenlandse Zaken en van Werk en Gelijke Kansen.