Deze regering zet zwaar in op de strijd tegen de sociale fraude. Wat betreft de werkloosheidsuitkering wordt deze soms toegekend aan mensen die daar (tijdelijk) geen recht (meer) op hebben.

Tijdelijk geschorsten, mensen die intussen een job hebben gevonden, werklozen die wegens ziekte een uitkering van de ziekteverzekering ontvangen, bruggepensioneerden die het werk hervat hebben,… het is belangrijk om deze fenomenen in kaart te brengen. Soms berust de onterechte uikering op een fout van de administratie maar soms gaat het om misleiding of C4 fraude.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Hoeveel werklozen of uitkeringstrekkers van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA), opgesplitst per gewest, ontvingen in 2009, 2010 en 2011 jaarlijks een onterechte:

a) onderbrekingsuitkering (loopbaanonderbreking, tijdskrediet en themaverloven)?

b) werkloosheidsuitkering (inclusief wachtuitkering, brugpensioen…)?

2) Hoeveel bedroeg de som van de onterecht uitbetaalde uitkeringen waarvan de RVA de terugbetaling eiste, in respectievelijk 2009, 2010 en 2011, opgesplitst per gewest?

3) Hoeveel van deze onterecht uitbetaalde uitkeringen werden respectievelijk in 2009, 2010 en 2011 gerecupereerd en dit indien beschikbaar per gewest?

4) Hanteert de RVA nog steeds de ondergrens van vijfentwintig euro vooraleer een onterecht uitbetaalde uitkering terug te vorderen? Waarom en behoeft dit geen aanpassing?

5) Welke zijn de belangrijkste redenen waarom een onterecht uitbetaalde uitkering niet kan worden gerecupereerd?

6) Kan u aangeven wat u gaat doen op de onterecht uitbetaalde bedragen systematisch te recupereren?

Deze vraag behoort niet tot mijn bevoegdheden, maar tot die van mijn collega, mevrouw Monica De Coninck, minister van Werk.