Een ethisch maar ook adequaat detentiebeleid bereidt de gevangenen voor op een succesvolle herintrede in de samenleving. De gevangenistijd biedt daarvoor vele kansen, zeker op het vlak van opleiding en onderwijs.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Hoeveel gedetineerden behaalden hun diploma lager onderwijs in de gevangenis in de jaren 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010? Bestaan er hier grote verschillen tussen de gevangenissen? Hoe duidt en beoordeelt de geachte minister deze cijfers en ontwikkelingen?

2) Wat was het gemiddeld slaagpercentage voor het behalen van een diploma door lager onderwijs voor gedetineerden in de jaren 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010? Bestaan er hieromtrent grote verschillen tussen de gevangenissen? Hoe duidt en beoordeelt hij deze cijfers en ontwikkelingen?

3) Kan elke gedetineerde een opleiding lager onderwijs aanvatten indien hij dat wenst?

4) Bestaan er wachtlijsten voor het behalen van een diploma lager onderwijs? Hoeveel gedetineerden stonden er op deze wachtlijsten voor de jaren 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010? Hoe lang moet men daarbij gemiddeld wachten vooraleer men de opleiding kan aanvatten? Bestaan er hieromtrent grote verschillen tussen de gevangenissen? Hoe duidt en beoordeelt hij deze cijfers en ontwikkelingen?

5) Welke kosten zijn er daarbij verbonden voor gedetineerden? Betalen gedetineerden meer of minder dan een gewone leerling voor dezelfde opleiding? Bestaan er solidariteitsmechanismen voor de minder gegoede gedetineerden?

6) Bestaat er een structurele samenwerking met de gemeenschappen met betrekking tot het organiseren van lager onderwijs binnen de gevangenismuren? Bestaat er een structurele samenwerking met lagere scholen met betrekking tot het organiseren van lager onderwijs binnen de gevangenismuren?