Op de webstek www.checkdoc.be kunnen beroepsmensen nagaan of een Belgisch identiteitsdocument dat in het kader van een transactie wordt voorgelegd, wel degelijk is uitgereikt en niet bekendstaat als verloren, gestolen, verlopen of ongeldig.

Wanneer men frauduleus gebruik vaststelt, wordt de politie hiervan verwittigd.

1. Kan de minister mij voor de voorbije jaren op jaarbasis meedelen:

a) hoeveel aanvragen tot controle van een identiteitsdocument bij www.checkdoc.be werden ingediend;

b) hoeveel "hits" er daarbij waren, opgesplitst volgens de oorzaak van de "hits";

c) in hoeveel van de gevallen vermeld in punt b), opgesplitst per categorie, de politie werd verwittigd;

d) welk gevolg de politie aan de gemelde gevallen in punt c) heeft gegeven, eveneens opgesplitst per categorie?

2. Hoeveel gevallen van identiteitsfraude konden met dat systeem op het spoor worden gekomen? In hoeveel gevallen kon de dader worden gevat?

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag.

1. Hieronder vindt het geachte lid hoeveel consultaties er hebben plaats gehad van de website www.checkdoc.be met betrekking tot Belgische identiteitskaarten:

• in 2008 (sinds de introductie op 8. december 2008 van Checkdoc): 5 404

• in 2009: 119 981

• in 2010 (toestand op 22 september 2010): 67 959

Deze consultaties gaven tot het volgend aantal "hits" aanleiding:

• in 2008: 1 204

• in 2009: 14 991

• in 2010: 7 721

Hierbij merk ik op dat Checkdoc, in het geval van een “hit”, niet vermeldt of het een verloren, gestolen, vervallen of ongeldig identiteitsdocument betreft. Men mag er dan ook niet van uitgaan dat elke "hit" in Checkdoc een geval van of een poging tot identiteitsfraude betreft. Zo is het bijvoorbeeld ook mogelijk dat Checkdoc een “hit” weergeeft in een situatie waarbij de houder van het identiteitsdocument nalatig is geweest door de geldigheidstermijn van zijn identiteitsdocument te laten verstrijken waardoor dit niet langer geldig is, dit zonder dat hierbij een frauduleus opzet aanwezig was.

2. Ik dien hierbij op te merken dat, op basis van Checkdoc, onmogelijk statistieken kunnen worden bezorgd met betrekking tot de aangifte en de opsporing van gevallen van identiteitsfraude, ook al zijn deze aan het licht gekomen na raadpleging van Checkdoc. De politie wordt niet systematisch geïnformeerd over elke “hit” in Checkdoc.

Wanneer een burger een brief ontvangt met de mededeling dat een opvraging van diens identiteitsdocument in Checkdoc een “hit” heeft veroorzaakt, kan deze burger een klacht indienen bij de politie. In voorkomend geval beschikt de politie over de mogelijkheid om via Checkdoc bijkomende informatie te genereren (dit ondermeer over de preciese reden van de “hit” en over het IP-adres van de computer waarmee de opvraging van Checkdoc is gebeurd).

Het strafrechtelijk beleid in het algemeen en dit inzake identiteitsfraude in het bijzonder behoren tot de bevoegdheden van mijn collega, de minister van Justitie, aan wie deze cijfergegevens dienen te worden opgevraagd.