BELGISCHE SENAAT
________
Zitting 2010-2011
________
25 februari 2011
________
SENAAT Schriftelijke vraag nr. 5-1509

de Sabine de Bethune (CD&V)

aan de minister van Justitie
________
De naam van het kind binnen het huwelijk geboren
________
achternaam
________
25/2/2011Verzending vraag
30/3/2011Antwoord
________
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-498
________
SENAAT Schriftelijke vraag nr. 5-1509 d.d. 25 februari 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Eind december vorig jaar riepen de lezers van het vakblad 'de Juristenkrant' het artikel 335, § 1, van het Burgerlijk Wetboek uit tot het 'meest verwerpelijke wetsartikel'. Het artikel bepaalt dat een kind de (familie)naam van de vader draagt wanneer het kind binnen het huwelijk wordt geboren of wanneer een 'buitenechtelijk' kind door de vader wordt erkend. Een jurist in de Juristenkrant verwoorde het aldus: 'Een duidelijker voorbeeld van ongelijke behandeling van man en vrouw (moeder) is nauwelijks denkbaar'.

Ook ikzelf ben van mening dat het uitsluitend toekennen van de naam van een van de ouders aan het kind steeds een discriminatie inhoudt van de andere ouder en in strijd is met de vereiste van gelijkheid en gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen in het naamrecht. Ik diende daarom een wetsvoorstel waarin wordt gepleit voor de dubbele familienaam van het kind (Senaat, stuk 5-551).

Zolang de discriminerende wetgeving bestaat zijn gehuwde ouders die hun kinderen de naam van de moeder willen geven, genoodzaakt andere stappen te doen, onder andere via de dienst voor de naamsverandering.

Ik kreeg van de minister graag een antwoord op de volgende vragen.

- Hoeveel aanvragen kreeg de dienst voor naamsverandering sinds 2005 om het kind dat binnen het huwelijk geboren werd de naam van de moeder of de dubbele naam te geven?

- Hoeveel keer werd de aanvraag ingewilligd?

- Om welke redenen werd een aanvraag geweigerd?

Antwoord ontvangen op 30 maart 2011 :

De gegevensbank van de dienst naamsverandering biedt helaas niet de mogelijkheid om het aantal verzoeken tot familienaamsverandering naar de naam van de moeder van het kind dat binnen het huwelijk werd geboren te bepalen.

Ik kan u wel schetsen met welke situaties we zo al te maken krijgen.

Verzoeken tot naamsverandering naar de naam van de moeder zijn meestal moeilijk te beoordelen, daar ze vaak worden ingediend nadat de ouders uit elkaar zijn gegaan, of tijdens een echtscheidingsprocedure. Bovendien verzet de vader zich in vele gevallen tegen de wijziging; en is een verzoek tot naamsverandering van een minderjarig kind niet ontvankelijk indien de vader er niet mee akkoord is. Deze verzoeken worden dan ook meestal afgewezen.

Een aantal verzoeken naamsverandering naar de naam van de moeder worden ingediend omdat de wettelijke vader niet de biologische vader van het kind zou zijn.

Verzoeken om de samengestelde naam (familienaam vader -familienaam moeder) te krijgen worden niet ingewilligd, om reden dat dergelijke samengestelde familienaam heden niet voorzien is in onze naamwetgeving. De procedure voorzien in de wet van 15 mei 1987 kan niet gebruikt worden om de wettelijke bepalingen in verband met de toekenning van de familienaam te omzeilen.

Het komt wel voor dat ouders die een familienaam van Spaanse of Portugese oorsprong hebben voor de familienaam van hun kinderen, het Spaans of Portugees namenrecht zouden willen toegepast zien, d.w.z. dat het kind het eerste deel van de naam van de vader draagt en als tweede deel de naam van de moeder. Ingevolge het arrest van het Europees Hof van Justitie van 2 oktober 2003 “Garcia Avello” worden dergelijke verzoeken thans gunstig geadviseerd mits een attest wordt voorgelegd waaruit duidelijk blijkt dat betrokkene overeenkomstig zijn andere nationaliteit wel degelijk de gevraagde dubbele naam draagt. Deze regel wordt niet alleen voor Europese landen (Spanje – Portugal) toegepast, maar ook buiten Europa (Mexico – Columbia).