Het Vlaams Meldpunt voor Ouderenmishandeling vermoedt dat er in Vlaanderen ongeveer 2 000 bejaarden psychisch of fysiek worden misbruikt en dat het aantal meldingen van bejaardenmishandeling de jongste jaren nog steeds in stijgende lijn gaat.

Internationale studies schatten het aantal mishandelde bejaarden op 25%. Waarschijnlijk ligt het echte aantal nog een stuk hoger, omdat in die studies enkel bejaarden die zelf meldingen doen, worden opgenomen.

Hulpbehoevende ouderen zijn vaak overgeleverd aan de goede wil van hun omgeving. Het misbruik en de verwaarlozing blijven daarom vaak verborgen achter vier muren. De helft van de “daders” zijn de kinderen of kleinkinderen, in een kwart van de gevallen is het de partner of een ander familielid.

Mishandeling komt vaker voor naarmate een bejaarde meer afhankelijk wordt van andere personen. Zowel thuiswonende bejaarden als bejaarden die in een instelling verblijven worden mishandeld.

Daarom deze vragen:

a) Is de geachte minister op de hoogte van het toenemende probleem van ouderenmishandeling?

b) Is er een federaal meldpunt?

Zo niet, hoe wil hij deze problematiek aanpakken?

c) Zijn er federale statistieken bekend omtrent dit probleem?

Zo ja, sinds wanneer worden deze bijgehouden en is het mogelijk om hierover te beschikken?

Zo nee, gaat hieromtrent op korte tijd een initiatief genomen worden?

d) Welke maatregelen worden er genomen om deze problematiek tegen te gaan?

Wat vraag b) betreft, kan worden meegedeeld dat er geen federaal meldpunt bestaat. Er is wel een Vlaams Meldpunt Ouderenmishandeling en sinds begin dit jaar is ook het Brussels Meldpunt Ouderenmis(be)handeling actief. Aan Waalse kant bestaat er het “Centre d’Aide aux Personnes Agées Maltraitées”.

In antwoord op vraag c) moet ik u meegeven dat er geen federale statistieken omtrent deze problematiek bestaan. De definitie van mishandeling van bejaarden die gehanteerd wordt door het Vlaams Meldpunt Oudermishandeling laat niet toe om gegevens over bejaardenmishandeling uit de Algemene Nationale Gegevensbank te halen.

Naar vraag d) toe kan gemeld worden dat een lokale aanpak van deze problematiek centraal staat. De federale gerechtelijke politie volgt dit fenomeen niet op, noch zijn er federale richtlijnen die de thematiek kaderen. In verschillende arrondissementen worden dus eigen maatregelen genomen. Zo heeft bijvoorbeeld de procureur des Konings van Luik op 22 juni 2006 een omzendbrief opgesteld met betrekking tot het strafrechtelijk beleid in oudermis(be)handeling. Doorheen deze Luikse ervaring en knowhow, heeft de procureur-generaal van Luik zich geëngageerd om een nationaal project op touw te zetten. Er wordt aan de hand van dit initiatief onderzocht wat of welke meerwaarde federale maatregelen in deze problematiek kunnen bieden.