(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
Volgens het verslag van de handelingen van het Hof van justitie en de rechtbank van eerste aanleg van de Europese Gemeenschap van 10 tot 21 maart 1997, werd België verschillende malen veroordeeld wegens « niet-nakomen van de verplichtingen door een Lid-Staat » voor de volgende feiten :
België heeft verzuimd de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking te doen treden, (met uitzondering van de bepalingen die van toepassing zijn op met butaan, propaan of LPG gevulde mobiele gascilinders,) om te voldoen aan de richtlijn 93/21/EEG van de Commissie van 27 april 1993 (gevoegde zaken C-313/96);
Niet omzetting binnen de gestelde termijn van de richtlijn 94/15/EG van de Commissie van 15 april 1994 betreffende de aanpassing, voor de eerste maal, aan de technische vooruitgang van richtlijn 90/220/EEG. van de Raad inzake de doelbewuste introductie van genetische gemodificeerde organismen in het milieu (zaak C-357/96);
Niet-omzetting binnen de gestelde termijn van de richtlijn 90/232/EEG, derde richtlijn van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de Lid-Staten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (zaak C-68/97).
Binnen een termijn van twee weken, werd België dus driemaal veroordeeld.
Hierover zou ik de geachte minister de volgende vragen willen stellen :
1. Hoeveel veroordelingen door het Hof van justitie en de rechtbank van eerste aanleg loopt België in één jaar op ?
2. Hoeveel richtlijnen, waarvan de termijn reeds is verstreken, moeten in België nog worden omgezet ?
3. Welke maatregelen zal de regering nemen om een zoveelste veroordeling te vermijden ?
Antwoord : 1. Uit de cijfergegevens blijkt niet dat België ieder jaar opnieuw een zelfde, vaste, aantal veroordelingen door het Hof van justitie oploopt. Het gaat hier vooral om een variabel proces, dat hoofdzakelijk voortvloeit uit de stand van de vorderingen van de werkzaamheden met betrekking tot de omzetting van de Europese richtlijnen in Belgisch recht.
In het algemeen blijkt uit de beschikbare cijfers dat ons land de afgelopen jaren gemiddeld zesmaal per jaar veroordeeld is.
Die gegevens dienen echter omzichtig geïnterpreteerd te worden :
andere Lid-Staten worden ook veroordeeld;
als het aantal veroordelingen in een bepaald jaar groter dan het gemiddelde is, komt dat doordat de dossiers van de voorgaande jaren niet opgeschoten zijn;
België werd nog niet, zoals andere Lid-Staten, veroordeeld op grond van artikel 171 van het EG-Verdrag (betaling van een dwangsom), dat de allerlaatste fase van de inbreukprocedure na een tweede veroordeling door het Hof van justitie uitmaakt.
2. Aan de hand van de gegevens die in het bezit van mijn departement zijn, kan worden vastgesteld dat er op 20 juni jongstleden een achterstand bestond bij de omzetting van 112 Europese richtlijnen. Op die datum had België evenwel al ongeveer 1 200 maatregelen voor de omzetting van interne markt-richtlijnen aangenomen.
Die gegevens behoren echter te worden geëvalueerd in het licht van een dynamische situatie, die voortdurend in ontwikkeling is en steeds verandert.
Ons streven is uiteraard een eerste veroordeling door het Hof van justitie wegens niet-omzetting van een richtlijn zoveel mogelijk te voorkomen. Voor heel wat dossiers slagen wij daarin; voor sommige echter zijn wij, vanwege de complexiteit ervan en omdat de desbetreffende richtlijnen voor alles goed en volledig omgezet moeten worden, genoodzaakt de werkzaamheden langer voort te zetten. Omzetten alleen is niet genoeg; het komt erop aan deugdelijk om te zetten.
Anderzijds voorzien onze mechanismen voor bepaalde materies dat de vertegenwoordigers van de sectoren geraadpleegd worden, zonder dat dezen verplicht zij om zich voor hun antwoord aan bepaalde termijnen te houden.
Trekken wij een vergelijking met de andere Lid-Staten en maken wij daarbij een nauwkeuriger analyse van de cijfers zoals die uit het laatste verslag van de Europese Commissie (februari 1997) naar voren komen, dan blijkt dat wanneer de twee Lid-Staten die het best presteren, alsook de twee die het minst goed presteren, buiten beschouwing worden gelaten het omzettingspercentage voor de meeste Lid-Staten tussen 89 % en 94 % schommelt. Met een omzettingspercentage van meer dan 91 % valt België binnen het Europese gemiddelde.
3. Hoe dan ook, wij wensen achterstand zoveel mogelijk te vermijden. Daarom oefen ik, als verantwoordelijke voor de algemene coördinatie van de problematiek van de omzetting van de Europese richtlijnen, voortdurend druk uit op de werkzaamheden die terzake verricht worden door de technisch bevoegde ministeries, zowal op het federale niveau als op het niveau van de gemeenschappen en de gewesten.
Met dat doel leg ik aan de Ministerraad met regelmatige tussenpozen rapporten voor over de stand van zaken met betrekking tot de omzetting van de Europese richtlijnen alsook over de toestand met betrekking tot de incorrecte, laattijdige of onvolledige omzetting en/of toepassing van sommige daarvan. Ik wil de betrokken ministers bewust maken van hun verantwoordelijkheid betreffende de eventuele achterstand bij de omzetting van de bepalingen van het Gemeenschapsrecht, waarvan de inhoud tot hun bevoegdheid behoort, en/of betreffende de eventuele incorrecte toepassing van die bepalingen.
Hetzelfde geldt voor de collega's van de gemeenschappen en/of gewesten, aan wie ik regelmatig per persoonlijke brief of via coördinatievergaderingen op mijn departement vraag om spoed te zetten achter de omzetting van de Europese richtlijnen die tot hun bevoegdheid behoren en waarvoor België bijzonder veel achterstand heeft opgelopen.
De komende maanden zullen specifieke maatregelen worden genomen om de aan gang zijnde omzettingswerkzaamheden nog sneller te laten verlopen.