|
|
Elektrisch aangedreven voertuig - inschrijving - homologatie door Dienst Inschrijving Voertuigen
elektrisch voertuig
registratie van een voertuig
homologatie
| 1/9/2010 | Verzending vraag |
| 13/12/2010 | Antwoord |
De inschrijving van een elektrisch aangedreven wagen bij de DIV blijkt soms heel wat voeten in de aarde te hebben. Zo werd begin augustus 2010 gemeld dat de inschrijving van een elektrische wagen, die over een individueel goedkeuringscertificaat afgeleverd door de Nederlandse Rijksdienst voor Verkeer en Waterstaat (RDW) beschikte, na vijf maanden nog niet gehomologeerd werd door de DIV.
'Homologatie' betekent hetzelfde als 'goedkeuring'. Een goedkeuring is een akkoordverklaring of certificering van een goedkeuringsinstantie (in België is dat de dienst Homologaties Voertuigen in de FOD Mobiliteit en Vervoer) dat één voertuig of een voertuigtype voldoet aan alle relevante technische en bestuursrechtelijke bepalingen. Het document uitgereikt door de goedkeuringsinstantie waarin het goedgekeurde voertuig(-type) wordt beschreven, draagt de naam goedkeuringscertificaat.
In de meeste gevallen vraagt de constructeur of zijn vertegenwoordiger een typegoedkeuring aan voor een type voertuig dat hij of zij op de Belgische (of Europese) markt wil brengen. Na het verkrijgen van deze typegoedkeuring, levert hij elk voertuig af met een Belgisch gelijkvormigheidsattest of een Europees gelijkvormigheidsattest. Een Europees gelijkvormigheidsattest wordt uitgereikt door de constructeur indien het voertuig voldoet aan de Europese reglementering. Een Belgisch gelijkvormigheidsattest wordt uitgereikt door de constructeur indien het voertuig voldoet aan de Belgische reglementering. Uitsluitend Europese en Belgische goedkeuringen worden in België aanvaard (dus bijvoorbeeld geen Duitse of Nederlandse goedkeuring). Tenzij de "nationale goedkeuringen" niet zouden voldoen aan de Europese reglementering, is het merkwaardig dat deze niet geldig zijn in een andere Europese lidstaat.
Graag had ik antwoord gekregen op de volgende vragen:
1. Heeft de staatssecretaris kennis van het feit dat de nationaal geënte goedkeuringen die worden afgeleverd door andere Europese lidstaten, niet zouden voldoen aan de Europese reglementering?
2. In welke mate is de Belgische reglementering strenger dan de Europese?
3. Hoeveel Belgische gelijkvormigheidsattesten werden in 2008, 2009 en 2010 aangevraagd voor voertuigen die enkel over een door een andere lidstaat afgeleverde (type)goedkeuring beschikten? Hoeveel daarvan hadden betrekking op elektrische wagens?
4. Wordt deze problematiek (nl. de afwezigheid van onderlinge erkenning door de Europese lidstaten van de nationale goedkeuringscertificaten) behandeld tijdens het Belgisch voorzitterschap van de EU? Zo neen, waarom niet, zo ja, welke zijn de resultaten?
5. Acht de staatssecretaris het niet raadzaam dat wordt gestreefd naar de oprichting van een Europese homologatie-instantie, wat het vrije verkeer van wagens binnen de EU in een gunstige zin zou kunnen beïnvloeden?
Het verheugt mij dat u goed geïnformeerd bent inzake de homologatie van voertuigen. Graag had ik bij het beantwoorden van uw vragen nog enkele verduidelijkingen willen aanbrengen.
1. Zoals u reeds in uw vraag aangaf wordt er bij de goedkeuring of homologatie van één voertuig een individueel goedkeuringscertificaat afgeleverd door de bevoegde goedkeuringsinstantie. Iedere Europese lidstaat heeft zijn eigen goedkeuringsinstantie en de door hen uitgereikte individuele goedkeuringscertificaten zijn enkel geldig op hun grondgebied.
Voor 29 april 2009 had iedere Europese lidstaat zijn eigen nationale reglementering betreffende de individuele goedkeuring van voertuigen. Vanaf 29 april 2009 werd de Richtlijn 2007/46/EG van toepassing voor de individuele goedkeuring van nieuwe voertuigen. Artikel 24 van Richtlijn 2007/24/EG betreffende de individuele goedkeuring bepaalt dat de lidstaten voor een individuele goedkeuring alternatieve voorschriften (administratieve bepalingen en technische voorschriften) kunnen vaststellen. Artikel 24 van Richtlijn 2007/46/EG stelt ook dat deze alternatieve voorschriften, voor zover praktisch haalbaar, eenzelfde veiligheidsniveau moeten waarborgen als de Europese geharmoniseerde technisch voorschriften (die van toepassing zijn voor de Europese typegoedkeuring).
Hiervan maken de Europese lidstaten gebruik om, bij gebrek aan Europese geharmoniseerde technische voorschriften voor de individuele goedkeuring, hun eigen nationale technische voorschriften vast te stellen. Deze nationale technische voorschriften zijn dus in de praktijk nooit strenger dan de Europese geharmoniseerde technische voorschriften. Integendeel, meestal gaat men bij een individuele goedkeuring soepelere regels hanteren. Doordat de lidstaten hun alternatieve voorschriften vrij mogen bepalen onder de voorwaarden opgesomd onder artikel 24 van Richtlijn 2007/46/EG is er een verschil mogelijk tussen de alternatieve voorschriften van de lidstaten onderling. Bij de individuele goedkeuring passen de lidstaten dus hun nationale reglementering toe, maar dit is volledig in overeenstemming met de Europese reglementering inzake de homologatie van voertuigen.
2. Ook België heeft alternatieve voorschriften voor de individuele goedkeuring vastgelegd. Deze zijn vastgelegd in bijlage 26 bij het koninklijk besluit van 15 maart 1968 houdende het algemeen reglement op de technische eisen waaraan de auto’s, hun aanhangwagens, hun onderdelen en hun veiligheidstoebehoren moeten voldoen. Zoals reeds vermeld onder punt één kan ik u bevestigen dat deze technische voorschriften niet strenger zijn dan de Europese geharmoniseerde technische voorschriften.
3. Gelijkvormigheidsattesten worden afgeleverd door de fabrikant of door zijn vertegenwoordiger. Het uitreiken van gelijkvormigheidsattesten valt dus buiten de bevoegdheid van mijn departement. Deze cijfers zijn bijgevolg niet ter beschikking.
4. De onderlinge erkenning van de individuele goedkeuring door de Europese lidstaten wordt reeds geregeld in artikel 24 van Richtlijn 2007/46/EG. Dit thema is dus niet aan de orde op Europese niveau, en er was geen eventuele reden om enig initiatief te nemen door het Belgisch voorzitterschap. Wanneer een aanvrager een voertuig waarvoor een individuele goedkeuring is verleend, in een andere Europese lidstaat wenst te verkopen, in te schrijven, of in het verkeer te brengen, verstrekt de lidstaat die de goedkeuring heeft verleend, de aanvrager op diens verzoek een verklaring met de technische voorschriften volgens welke het voertuig is goedgekeurd. Anderzijds staat een lidstaat de verkoop, de inschrijving of het in verkeer brengen van een voertuig, waarvoor een andere lidstaat een individuele goedkeuring heeft verleend overeenkomstig de bepalingen van artikel 24 van Richtlijn 2007/46/EG, toe, tenzij het redelijke gronden heeft om aan te nemen dat de technische voorschriften volgens welke het voertuig is goedgekeurd, niet gelijkwaardig zijn aan zijn eigen technische voorschriften.
5. De Richtlijn 2007/46/EG betreffende de goedkeuring van voertuigen waar de regelgeving inzake de goedkeuring van voertuigen werd geharmoniseerd op Europees vlak heeft een positief effect gehad op de totstandbrenging en de werking van de interne markt. Het succes ervan is te danken aan de harmonisatie van de rechtsregels. Het is dan ook mijn overtuiging dat een verdere harmonisering van de reglementering tot op het niveau van de individuele goedkeuring wenselijk is en zal bijdragen aan een betere werking van de interne markt binnen Europa, eerder dan de oprichting van een Europees homologatie-instantie. Bovendien bestaan er reeds twee instrumenten die de samenwerking tussen de lidstaten op het vlak van de homologatie van voertuigen bevorderen namelijk ETAES en TAAM. ETAES (European Type Approval Exchange System) is een systeem voor de uitwisseling van Europese typegoedkeuringsdocumenten tussen de verschillende Europese lidstaten. TAAM (Type Approval Authorities Meeting) is een overlegplatform waarin de goedkeuringsinstanties van de lidstaten en de Europese Commissie zijn vertegenwoordigd.