Schriftelijke vraag nr. 5-687

van Guido De Padt (Open Vld) d.d. 27 december 2010

aan de minister van Justitie

Parketten en politiediensten - Werkdruk - Strafklachten - Nieuwe beheermethodes - Resultaten en andere beleidsmogelijkheden

strafprocedure
griffies en parketten
openbaar ministerie
strafvervolging
officiële statistiek
geografische spreiding

Chronologie

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-688

Vraag nr. 5-687 d.d. 27 december 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De omzendbrief (COL 8/2005) dd. 15.06.05, herzien op 15.03.07, van het College van Procureurs-generaal wordt aangeheven als volgt: "Zowel de werkdruk binnen de parketten en de politiediensten als de noodzaak om in de kortst mogelijke tijd na een strafbaar feit een beslissing te treffen over de verdere gerechtelijke afdoening ervan, hebben de laatste jaren de Procureurs-generaal, en meer bepaald de Procureur-generaal te Gent sedert 1996, en de procureurs des Konings er toe gebracht nieuwe beheermethodes inzake dossierafhandeling in te voeren, zoals de werkwijze van het Ambtshalve Politioneel Onderzoek (A.P.O.) (destijds Autonome Politionele Afhandeling, afgekort APA, genoemd) en het Vereenvoudigd Proces-verbaal (V.P.V.)." In het laatste geval leggen de politiediensten bepaalde strafbare feiten vast in een zeer beknopt proces-verbaal, dat niet aan het parket wordt toegezonden. De V.P.V.'s worden door de politie bijgehouden op elektronische drager. Bij een A.P.O. onderzoeken de politiediensten verder ambtshalve de feiten en zenden zij nadien het afgewerkt dossier aan de procureur des Konings. Een gewoon proces-verbaal wordt volgens de gebruikelijke werkwijze opgesteld en aan het parket toegezonden.

De omzendbrief (COL 5/2009) van het College van Procureurs-generaal die op 1 januari 2010 in werking is getreden, voorziet eenvormige attesten van klachtneerlegging met als doel de 'informatieverstrekking aan het slachtoffer te actualiseren en te uniformiseren'. De attesten van klachtneerlegging bevatten een verklaring van benadeelde persoon, dat automatisch wordt gegenereerd bij het opstellen in geval van gewoon P.V. of A.P.O. en wanneer het V.P.V. wordt omgevormd in gewoon proces-verbaal. Die verklaring moet in persoon of door een advocaat worden afgegeven op het secretariaat van het Parket en heeft als gevolg dat men op de hoogte wordt gehouden van het verder verloop van het dossier. De vraag stelt zich waarom deze laatste procedure niet eenvoudiger kan.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Kan u cijfers geven over het aantal gewone processen-verbaal (met afzonderlijke vermelding van diegene die werden opgesteld na een V.P.V.), het aantal V.P.V.'s en het aantal A.P.O.'s , die in 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010 werden opgesteld, opgesplitst per gerechtelijk arrondissement?

2) Kan u eveneens mededelen in hoeveel van deze dossiers (met uitzondering van de V.P.V's) en met de jaartallen en de opsplitsing zoals hierboven gevraagd, er door het parket vervolging werd ingesteld?

3) Kan u mededelen in hoeveel van de dossiers vermeld onder vraag 2, er na een initiële buitenvervolgingstelling of seponering, er een heropening gebeurde van het onderzoek en er uiteindelijk wel een vervolging gebeurde?

4) Kan u mededelen of de procedure van het neerleggen van de verklaring van benadeelde persoon niet kan vereenvoudigd worden (bij voorbeeld door een toezending per aangetekende brief ook toe te laten) en welke motieven er aan de basis liggen van de verplichting voor de benadeelde dat hij in persoon naar het parket moet gaan of een advocaat onder de arm moet nemen? Hoeveel van dergelijke verklaringen werden bij de parketten neergelegd, met een opsplitsing zoals gevraagd onder vraag 1 en met de opsplitsing naargelang de neerlegging gebeurde door een advocaat, dan wel door de persoon zelf?

Antwoord ontvangen op 29 november 2011 :

1, 2 en 3. Als antwoord op de eerste 3 punten verwijs ik graag naar bijlage 1.

4. Als antwoord op het vierde punt verwijs ik graag naar bijlage 2. 

BIJLAGE 1, als antwoord op punten 1, 2 en 3. 

Samenvatting

Voor de referentieperiode 2007-2009 kunnen we een stijgende tendens vaststellen wat betreft het aantal binnengekomen zaken. In 2009 werden er minder klassieke processen-verbaal(PV's) en meer ambtshalve politionele onderzoeken (APO’s) en vereenvoudigde processen-verbaal(VPV's) geregistreerd dan in 2008 en 2007.

Zaken binnengekomen op basis van een APO-dossier of een vereenvoudigd proces-verbaal worden vaker zonder gevolg gesteld dan een zaak op basis van een klassiek proces-verbaal. Deze laatste wordt vaker gedagvaard. De vereenvoudigde processen-verbaal worden van de drie types proces-verbaal procentueel het meeste overgemaakt aan een ander parket (ter beschikkingsstelling). 

Procentueel worden er minder APO-dossiers geseponeerd om technische redenen dan klassieke processen-verbaal of zaken geregistreerd op basis van een vereenvoudigd proces-verbaal. Het meest voorkomende motief voor de drie types proces-verbaal is “daders onbekend”.

Het heropenen van zaken gebeurt hoofdzakelijk bij zaken die opgestart zijn op basis van een vereenvoudigd proces-verbaal. Het overgrote deel van dergelijke zaken wordt opnieuw zonder gevolg gesteld. Het heropenen van vereenvoudigde processen-verbaal geeft naast het zondergevolgstellen ook vaak aanleiding tot een terbeschikkingstelling. APO-dossiers zullen vaker aanleiding geven tot het voegen van een zaak. 

Bij een gering aantal van de binnengekomen zaken werd een geregistreerde benadeelde partij geregistreerd. Procentueel gebeurt dit het vaakst bij APO-dossiers. 

Algemene opmerkingen

1)    De gepresenteerde cijfers zijn afkomstig uit de centrale databank van de statistisch analisten van het Openbaar Ministerie. Deze databank is gebaseerd op de registraties van de correctionele afdelingen van de parketten en van de griffies bij de rechtbanken van eerste aanleg in het geïnformatiseerd systeem REA/TPI.

2)    De gegevensextractie van de databank die voor deze analyse werd gebruikt dateert van 10 januari 2010. De gerapporteerde gegevens betreffen dus de stand van de dossiers op deze extractiedatum. Bijgevolg dient men bij de interpretatie steeds voor ogen te houden dat een dossier intussen verder geëvolueerd kan zijn.

3)    Van de 27 parketten/griffies in ons land zijn er 26 die correctionele zaken registreren in het geïnformatiseerd systeem REA/TPI. Enkel het parket van Eupen registreert geen gegevens in dit systeem, bij gebrek aan een Duitstalige versie. Het federaal parket werd in deze analyse niet opgenomen.

4)    De hier behandelde gegevens betreffen enkel correctionele inbreuken die gepleegd werden door meerderjarige personen. Inbreuken toegeschreven aan minderjarigen worden behandeld door de afdeling “jeugd” van de parketten bij de rechtbanken van eerste aanleg, waarover de statistisch analisten geen exploiteerbare gegevens hebben.

5)    De centrale databank van de statistisch analisten van het Openbaar Ministerie bevat alle zaken die op niveau van het correctionele parket worden geregistreerd. Deze instroom bestaat uit processen-verbaal afkomstig van politiediensten, processen-verbaal afkomstig van inspectiediensten, klachten, burgerlijke partijstellingen en andere zendingen. Aangezien APO’s en VPV’s enkel door de politiediensten kunnen opgesteld worden, zullen onderstaande tabellen zich beperken tot alle processen-verbaal, hetzij een klassiek, hetzij een APO, hetzij een VPV, die het parket bereiken via de politiediensten. Processen-verbaal afkomstig van inspectiediensten, klachten, burgerlijke partijstellingen en andere zendingen worden omwille van de vergelijkbaarheid niet opgenomen in onderstaande tabellen. Dit heeft echter wel als gevolg dat een APO of opgevraagd VPV dat geregistreerd wordt in het parket van oorsprong en vervolgens ter beschikking wordt gesteld, niet zal worden weergegeven in het parket van de terbeschikkingstelling, maar enkel in het parket van oorsprong met de vooruitgangsstaat ter beschikking.

6)    VPV’s worden uitgeschreven voor sommige inbreuken die relatief weinig ernstig zijn en/of waarin geen opsporingsindicaties voor handen zijn.[1] Deze VPV’s worden uitsluitend op elektronische drager bewaard bij de politie en dus in regel niet geregistreerd in de databanken van de correctionele parketten.  Enkel indien een vereenvoudigd proces-verbaal in tweede instantie alsnog wordt opgevraagd door het parket, wordt deze in de hieronder gepresenteerde cijfers opgenomen. De aantallen, gepresenteerd in de tabellen, stemmen dus niet overeen met de VPV’s die opgesteld worden door de politiediensten, maar met de VPV’s die door het parket worden opgevraagd.[2]

      Dezelfde opmerking kan gemaakt worden voor de rubriek “APO”. Hier worden enkel de APO’s gepresenteerd die reeds naar het parket werden verzonden. De APO’s die door de politiediensten werden opgesteld, maar nog niet doorgestuurd werden naar het parket worden hier buiten beschouwing gelaten. In de praktijk worden enkel de APO’s geteld die de code “APO beëindigd” hebben gekregen in het veld type pv.

7)    De teleenheid in dit document is een strafzaak.

8)   De statistische informatie strekt zich enkel uit over 2007, 2008 en 2009 als jaren van binnenkomst. COL 8/2005 trad in werking op 1 juli 2005, maar het verplichte veld om het type proces-verbaal te registreren werd slechts in 2007 ingevoerd. Dit houdt in dat niet voor alle zaken die zijn binnengekomen in 2007, de mogelijkheid beschikbaar was om het veld “type proces-verbaal” aan te vullen. 

Cijfergegevens

Tabel 1 toont het aantal zaken binnengekomen via de politiediensten op de correctionele parketten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009. De cijfers zijn opgesplitst per type proces-verbaal, hetzij een klassiek proces-verbaal, hetzij een APO (ambtshalve politioneel onderzoek) proces-verbaal, hetzij een vereenvoudigd proces-verbaal dat reeds opgevraagd werd door het parket.

De cijfers worden eveneens gepresenteerd naargelang het jaar van binnenkomst van de zaken. De kolompercentages tonen de proportionele verhouding van de verscheidene types proces-verbaal per jaar van binnenkomst.

Tabel 1: Aantal zaken binnengekomen via de politiediensten op de parketten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009, per jaar van binnenkomst en per type proces-verbaal (n & kolom%).

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Zoals reeds aangegeven in de voorafgaande opmerkingen, beschikt men voor sommige zaken niet steeds over het type proces-verbaal. Indien men voor een bepaalde zaak niet beschikt over het type proces-verbaal, wordt deze zaak geteld als “onbekend/error” in de tabel. De aantallen “onbekend/error” in 2007 liggen beduidend hoger dan deze in 2008 en 2009.

Uit bovenstaande tabel blijkt dat het aantal zaken binnengekomen via politiediensten globaal stijgt met 2,0%. Tevens kan er afgeleid worden dat er in 2009 minder klassieke processen-verbaal geregistreerd werden dan in 2008 en 2007 en dit ten voordele van de APO-dossiers en de vereenvoudigde processen-verbaal. De klassieke processen-verbaal dalen met 19,64%. De APO-dossiers en vereenvoudigde processen-verbaal stijgen met respectievelijk 62,80% en 100,07%.

Tabel 2 op de volgende bladzijde geeft per gerechtelijk arrondissement een overzicht van het aantal binnengekomen zaken tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009, ingedeeld naargelang het type proces-verbaal. De rijpercentages tonen per arrondissement de verhouding tussen de verschillende types proces-verbaal. 

Tabel 2: Aantal zaken binnengekomen via de politiediensten op de parketten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009, per gerechtelijk arrondissement en per type proces-verbaal (n & rij%).

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten

Tabel 2 toont aan dat gemiddeld 69,49% van de binnengekomen zaken werd geregistreerd op basis van een klassiek proces-verbaal. Voor 26,99% werd de zaak geregistreerd op basis van een APO-proces-verbaal en in 3,47% werd de zaak geregistreerd op basis van een opgevraagd vereenvoudigd proces-verbaal. Indien we de gerechtelijke arrondissementen onderling vergelijken kan men aanzienlijke verschillen vaststellen.

De rechtsgebieden Bergen en Luik registreren procentueel meer klassieke processen-verbaal dan het nationaal gemiddelde. Dit kan eveneens vastgesteld worden in de arrondissementen Turnhout, Tongeren, Leuven, Nijvel en Ieper. Globaal worden er voor deze arrondissementen minder APO-dossiers opgesteld en VPV’s opgevraagd dan nationaal het geval is. Enkel in de arrondissementen Hoei en Marche-en-famenne worden er meer VPV’s opgevraagd dan het nationale gemiddelde. Het opvragen van de VPV’s schommelt binnen deze arrondissementen tussen de 0,51% (Tongeren) en 4,42% (Marche-en-famenne en Hoei). 

Voor de overige arrondissementen (Antwerpen, Mechelen, Hasselt, Brussel, Gent, Dendermonde, Oudenaarde, Brugge, Kortrijk en Veurne) worden er procentueel minder klassieke processen-verbaal opgesteld, maar kunnen we vaststellen dat er wel meer wordt overgegaan tot het opstellen van een APO-dossier. De percentages variëren van 31,11% in het arrondissement Dendermonde tot 52,30% in het arrondissement Mechelen.

Tevens worden er in de arrondissementen Brussel, Oudenaarde, Brugge, Kortrijk en Veurne meer vereenvoudigde processen-verbaal opgevraagd dan gemiddeld. Het percentage vereenvoudigde processen-verbaal bedraagt respectievelijk 5,82%, 12,44%, 10,16%, 7,73% en 7,13%. 

In de arrondissementen Bergen (95,34%), Aarlen (93,75%), Neufchateau (92,38%), Marche-en-Famenne (92,34%) en Namen (90,91%) worden procentueel het meeste klassieke processen-verbaal opgesteld in vergelijking tot de andere types processen-verbaal.

In de arrondissementen Mechelen (52,30%), Hasselt (48,01%),  Antwerpen (46,87%), Brussel (44,81%) en Oudenaarde (43,41%) worden procentueel het meeste zaken geregistreerd op basis van een APO.

In de arrondissementen Oudenaarde (12,44%), Brugge (10,16%), Kortrijk (7,73%), Veurne (7,13%) en Brussel (5,82%) worden procentueel het meeste vereenvoudigde processen-verbaal opgevraagd. 

Tabel 3a presenteert de laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 voor alle zaken binnengekomen tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 per type proces-verbaal. De kolompercentages presenteren de proportionele verhouding tussen de verscheidene vooruitgangsstaten per type proces-verbaal.

Tabel 3a: Laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 van alle zaken binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009, per type proces-verbaal (n & kolom%). 

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Tabel 3a toont aan dat het dagvaardingspercentage voor zaken opgesteld op basis van een klassiek proces-verbaal (3,85%) hoger ligt dan voor zaken geregistreerd op basis van een APO-dossier (2,34%) of voor een opgevraagd vereenvoudigd proces-verbaal (0,41%).

Het zondergevolgpercentage ligt dan weer het hoogste voor APO-dossiers (75,36%) tegenover het percentage voor zaken opgesteld op basis van een klassiek proces-verbaal (64,56%) en voor zaken opgesteld op basis van een opgevraagd vereenvoudigd proces-verbaal (65,42%).

Het percentage minnelijke schikkingen ligt het hoogste voor de rubriek “APO” (0,88%), gevolgd door de rubriek “klassiek proces-verbaal” (0,76%) en de rubriek “VPV” (0,10%). Wat betreft de bemiddeling in strafzaken worden er procentueel iets meer bemiddelingen voorgesteld voor zaken opgesteld op basis van een APO-dossier (0,52%). De vereenvoudigde processen-verbaal worden van de drie types proces-verbaal procentueel het meeste ter beschikking gesteld (20,60%). 

Tabel 3b: Laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 van alle zaken,  al dan niet via voeging aan een moederzaak, binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009, per type proces-verbaal (n & kolom%). 

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Indien een zaak door het parket werd gevoegd bij een andere zaak, is in tabel 3b de vooruitgangsstaat van deze zogenaamde moederzaak opgenomen. Als bijvoorbeeld in tabel 3a een zaak gevoegd werd aan een moederzaak die werd gedagvaard voor de correctionele rechtbank, is deze zaak in tabel 2 geteld in de rubriek “dagvaarding & verder”. Het kan echter wel zijn dat een APO of VPV gevoegd werden bij een klassiek proces-verbaal. In die gevallen werd de vooruitgangsstaat van dit klassiek proces-verbaal opgenomen in de tabel. 

Het oplossen van voegingen beïnvloedt de percentages. De dagvaardingspercentages liggen heel wat hoger voor zowel de klassieke processen-verbaal (9,00% i.p.v 3,85%), de APO’s (5,45% i.p.v 2,34) en de vereenvoudigde processen-verbaal (4,24% i.p.v 0,41%). Dit geldt eveneens voor de zondergevolgpercentages. Deze zijn gestegen tot 68,85% (i.p.v 64,56%) voor de klassieke processen-verbaal, 80,43% (i.p.v  75,36%) voor de APO’s en 68,12% (i.p.v 65,42%) voor de vereenvoudigde processen-verbaal.

Voor de 621 zaken in de categorie “onbekend/error” kon geen moederzaak teruggevonden worden waardoor er geen laatste vooruitgangsstaat gekend is. 

Tabel 4 presenteert de laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 van alle zaken binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 waarvoor hetzij een klassiek proces-verbaal, hetzij een APO-dossier, hetzij een vereenvoudigd proces-verbaal werd opgesteld. In het kader van voegingen wordt onmiddellijk de vooruitgangsstaat van de moederzaak gegeven. De tabel werd opgesplitst volgens type proces-verbaal en per gerechtelijk arrondissement. Het rijpercentage presenteert de proportionele verhouding van de laatste vooruitgangsstaten binnen éénzelfde gerechtelijk arrondissement.

Tabel 4a: Laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 van alle zaken, al dan niet via voeging aan een moederzaak, binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 waarvoor een klassiek proces-verbaal werd opgesteld, per type proces-verbaal en per gerechtelijk arrondissement (n & rij%). 

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Tabel 4b: Laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 van alle zaken,  al dan niet via voeging aan een moederzaak,  binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 waarvoor een APO-dossier werd opgesteld, per type proces-verbaal en per gerechtelijk arrondissement (n & rij%). 

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Tabel 4c: Laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 van alle zaken,  al dan niet via voeging aan een moederzaak,  binnengekomen tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 waarvoor een vereenvoudigd proces-verbaal werd opgesteld, per type proces-verbaal en per gerechtelijk arrondissement (n & rij%). 

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Gezien het vrij hoge percentage zondergevolgstellingen is het aangewezen om ook de motieven tot seponering van deze zaken te bestuderen. 

De wet legt aan de procureur des Konings de verplichting op om zijn beslissing tot zondergevolgstelling te motiveren[3]. De parketten beschikken daartoe over een uniforme lijst van motieven tot zondergevolgstelling[4]. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen technische motieven tot zondergevolgstelling waarbij geen strafrechtelijke vervolging mogelijk is (bijvoorbeeld wegens dader onbekend of onvoldoende bewijzen), en opportuniteitsmotieven waarbij vervolging wel mogelijk is maar niet opportuun wordt geacht. Daarnaast is er nog een restcategorie waarin onder andere zondergevolgstellingen na het betalen van een administratieve geldboete of na een pretoriaanse probatie in ondergebracht worden. 

Tabel 5 toont de motieven tot zondergevolgstelling voor de zaken uit de rubriek “zonder gevolg”. Indien een zaak gevoegd werd aan een moederzaak die zonder gevolg werd gesteld, wordt het motief van de moederzaak overgenomen. De kolompercentages geven de verhouding tussen de verschillende motieven weer. 

Tabel 5: Motieven zonder gevolg voor zaken, al dan niet via voeging aan een moederzaak, binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009  per type proces-verbaal  (n & kolom%). 

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Globaal wordt 65,18% van de zaken, die zonder gevolg werden gesteld, geseponeerd om technische motieven. Procentueel worden er minder APO-dossiers geseponeerd om technische redenen dan klassieke processen-verbaal of zaken geregistreerd op basis van een vereenvoudigd proces-verbaal met respectievelijk, 60,43%, 66,49% en 82,19%. Wat betreft de APO-dossiers gaat het hoofdzakelijk om een sepot omwille van “daders onbekend” (32,49%) en “onvoldoende bewijzen” (17,31%). In het kader van vereenvoudigde processen-verbaal gaat het eveneens hoofdzakelijk om het motief “daders onbekend” (67,86%) en het motief “geen misdrijf” (9,24%). Bij klassieke processen-verbaal gaat het hoofdzakelijk om het motief “daders onbekend” (38,05%), het motief “geen misdrijf” (15,89%) en het motief “onvoldoende bewijzen” (10,67%).

Gemiddeld wordt 31,92% van de geseponeerde zaken geseponeerd omwille van opportuniteitsmotieven. Dit percentage ligt hoger bij APO-dossiers (36,26%) en heel wat lager bij vereenvoudigde processen-verbaal (16,39%). Bij de “andere motieven” gaat het bij de APO-dossiers en vereenvoudigde processen-verbaal hoofdzakelijk om “seining dader” met respectievelijk 2,49% en 1,35%.

Tabel 6 presenteert de al dan niet heropende zaken binnengekomen tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 volgens het type proces-verbaal. Met een heropende zaak wordt een zaak bedoeld die na een zondergevolgstelling een andere vooruitgangsstaat heeft gekregen of een zaak die na de desbetreffende zondergevolgstelling opnieuw zonder gevolg gesteld werd op een latere datum. De rijpercentages tonen de proportionele verhouding tussen het aantal heropende en niet heropende zaken volgens het type proces-verbaal. Een zaak die eerst zonder gevolg werd gesteld en nadien een zondergevolgstelling kreeg of een ander gevolg verkreeg op een latere datum, wordt als heropende zaak geteld. 

Tabel 6: Aantal al dan niet heropende zaken binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009, per type proces-verbaal en volgens jaar van binnenkomst (n & rij%).

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten

Uit tabel 6 kan afgeleid worden dat 4,75% van de zaken binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 heropend wordt. Dit gebeurt procentueel het meeste in het kader van vereenvoudigde processen-verbaal (5,35%).

Tabel 7 toont de laatste vooruitgangsstaat van de 81.787 zaken die nog werden heropend per type proces-verbaal. De rijpercentages presenteren de proportionele verhouding tussen de verschillende vooruitgangsstaten.

Tabel 7: Laatste vooruitgangsstaat op 10 januari 2010 voor het aantal heropende zaken binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009, per type proces-verbaal en volgens laatste vooruitgangsstaat (n & kolom%). 

Bron: gegevensbank van het College van procureurs-generaal - statistisch analisten 

Indien een zaak zonder gevolg gesteld werd en opnieuw heropend werd, wordt de zaak hoofdzakelijk opnieuw zonder gevolg gesteld op een latere datum (46,36%) of gevoegd aan een andere zaak (31,74%).

Opmerkelijk is dat, indien een zaak op basis van een vereenvoudigd proces-verbaal werd heropend, de zaak in 35,49% ter beschikking wordt gesteld. Procentueel wordt een zaak na heropening het meeste gedagvaard indien het gaat om een APO-dossier (3,22%), gevolgd door zaken opgesteld op basis van een klassiek proces-verbaal (3,09%). 

Tabel 8 toont voor alle zaken binnengekomen tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009 of er al dan niet een geregistreerde benadeelde partij werd geregistreerd. De tabel werd opgesplitst volgens type proces-verbaal en het jaar van binnenkomst. De rijpercentages tonen de proportionele verhouding tussen zaken waar geen slachtoffer aan gekoppeld is, zaken waar enkel een slachtoffer werd geregistreerd en zaken waarin minstens één slachtoffer zich als geregistreerde benadeelde partij liet registreren. Een opsplitsing naargelang de neerlegging zoals gevraagd in deelvraag 4 kan niet gegeven worden. 

Tabel 8: Aantal zaken binnengekomen via de politiediensten tussen 1 januari 2007 en 31 december 2009,

per type proces-verbaal en volgens het al dan niet registreren van een benadeelde partij (n & rij%).