SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2010-2011 Zitting 2010-2011
________________
30 novembre 2010 30 november 2010
________________
Question écrite n° 5-474 Schriftelijke vraag nr. 5-474

de Sabine de Bethune (CD&V)

van Sabine de Bethune (CD&V)

au vice-premier ministre et ministre des Affaires étrangères et des Réformes institutionnelles

aan de vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken en Institutionele Hervormingen
________________
Plate-forme d'action de Pékin - Ligne de force "Femmes et conflits armés" - Mise en oeuvre - Indicateurs Actieplatform van Beijing - Krachtlijn "Vrouwen en gewapende conflicten - Implementatie - Indicatoren 
________________
intégration des questions d'égalité entre les hommes et les femmes
condition féminine
conférence ONU
égalité homme-femme
droits de la femme
guerre
gendermainstreaming
positie van de vrouw
conferentie VN
gelijke behandeling van man en vrouw
rechten van de vrouw
oorlog
________ ________
30/11/2010Verzending vraag
24/2/2011Antwoord
30/11/2010Verzending vraag
24/2/2011Antwoord
________ ________
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-475 Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-475
________ ________
Question n° 5-474 du 30 novembre 2010 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-474 d.d. 30 november 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Une des lignes de force de la Plate-forme d'action de Pékin (1995) a trait aux femmes et aux conflits armés. À l'initiative de la Présidence française de l'Union européenne (2008), quatre indicateurs ont été développés ; approuvés par le Conseil européen de décembre 2008, ils devraient permettre aux États membres de l'Union européenne (UE) de mesurer les progrès accomplis dans ce domaine.

Le premier indicateur concerne la proportion d'hommes et de femmes ayant reçu une formation spécifique sur l'égalité entre les femmes et les hommes parmi le personnel diplomatique et le personnel civil et militaire employé par les États membres et les institutions de la Communauté européenne dans les opérations de maintien de la paix de l'Organisation des Nations unies (ONU) et les missions de la Politique européenne de sécurité et de défense (PESD).

Le deuxième indicateur concerne la proportion d'hommes et de femmes parmi les chefs de missions diplomatiques et de délégations européennes et parmi le personnel participant aux opérations de maintien de la paix de l'ONU et aux missions de la PESD, dont le personnel militaire et policier.

Le troisième indicateur concerne le financement (montant total et pourcentage des budgets de développement) attribués par les États membres et l'Union européenne, dans les pays touchés par un conflit armé ou sortant d'un conflit, pour soutenir l'égalité des chances entre les femmes et les hommes ainsi que le budget mis en œuvre pour soutenir les femmes victimes des violences et la participation des femmes à la consolidation de la paix et à la reconstruction.

Le quatrième indicateur concerne le rapport hommes/femmes et le pays d'origine des demandeurs d'asile reconnus et des bénéficiaires de la protection subsidiaire.

J'aimerais obtenir une réponse aux questions suivantes :

1) Le ministre est-il au courant de ces indicateurs UE, et selon quelle procédure sont-ils suivis dans son département ?

2) Quelle est la situation dans son département, en ce qui concerne le premier indicateur pour l'année 2009 ?

3) Quelle est la situation dans son département, en ce qui concerne le deuxième indicateur pour l'année 2009 ?

4) Quelle est la situation dans son département, en ce qui concerne le troisième indicateur pour l'année 2009 ?

 

Een van de krachtlijnen van het Actieplatform van Beijing (1995) heeft betrekking op vrouwen en gewapende conflicten. Op initiatief van het Franse Europese Voorzitterschap (2008) werden vier indicatoren ontwikkeld, die door de Europese Raad in december 2008 werden goedgekeurd, om de door de lidstaten van de Europese Unie (EU) geboekte vooruitgang ter zake te meten.

De eerste indicator betreft de verhouding mannen en vrouwen met een specifieke gendertraining bij het diplomatieke personeel en de burgerlijke en militaire staf die door de lidstaten en Europese gemeenschapsinstellingen worden ingezet in peacekeeping-operaties van de Verenigde Naties (VN) en in missies van de European Security and Defence Policy (ESDP).

De tweede indicator betreft de verhouding vrouwen en mannen onder de leidinggevenden van diplomatieke missies, Europese delegaties en staf die deelnemen aan VN-peacekeeping-operaties en ESDP-missies, inbegrepen de militaire staf en de politiestaf.

De derde indicator betreft de financiering (als totaal bedrag en als percentage van de ontwikkelingsbudgetten) waarin door de lidstaten en de Europese Unie werd voorzien om gelijke kansen tussen mannen en vrouwen in (post)conflictlanden te ondersteunen, alsook het budget dat werd ingezet voor vrouwelijke slachtoffers van geweld en de deelname van vrouwen aan vredesopbouw en reconstructie.

De vierde indicator betreft de verhouding tussen vrouwen en mannen en het land van oorsprong van erkende asielzoekers en personen die de subsidiaire bescherming genieten.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Is de minister op de hoogte van deze EU-indicatoren en volgens welke procedure worden die in zijn departement gevolgd?

2) Wat is de stand van zaken voor zijn departement voor wat de eerste indicator voor het jaar 2009 betreft?

3) Wat is de stand van zaken voor zijn departement voor wat de tweede indicator voor het jaar 2009 betreft?

4) Wat is de stand van zaken voor zijn departement voor wat de derde indicator voor het jaar 2009 betreft?

 
Réponse reçue le 24 février 2011 : Antwoord ontvangen op 24 februari 2011 :

1. Je suis effectivement au courant de ces indicateurs, mes services y ont activement travaillé. Ces quatre indicateurs originaux ont été réexaminés et complétés sous Présidence espagnole au premier semestre 2010. Pour prendre connaissance des nouveaux indicateurs tels qu’adoptés par le Conseil en juin, je vous invite à consulter la page http://register.consilium.europa.eu/pdf/en/10/st11/st11948.en10.pdf.

Il ne s’agit donc de dix-sept indicateurs. Dans le cadre de la Présidence belge de l’Union européenne (UE), ces indicateurs ont été transmis sous la forme d’un questionnaire aux États membres et aux institutions de l’UE, ainsi qu’aux délégations et missions de l’UE. Le rapport actuellement rédigé sur la base des réponses obtenues doit fournir un aperçu de la mise en œuvre de la résolution 1325 concernant les femmes, la paix et la sécurité. Certaines réponses s’étant fait attendre, le rapport ne pourra être prêt avant début 2011.

La Belgique a collaboré activement à la mise au point des indicateurs et a également répondu de manière détaillée au questionnaire. La coordination a été assurée par le service Droits de l’homme du Service public fédéral (SPF) Affaires étrangères, en collaboration avec les services concernés et d’autres départements (Défense, Coopération au Développement, Institut pour l'Égalité des Femmes et des Hommes, Intérieur,…) via le réseau chargé d’assurer le suivi du Plan d’action national 1325.

2. Concernant le 1er indicateur:

La formation générale organisée par le SPF Affaires étrangères, l'Institut Egmont et la police fédérale à l’attention de tous les futurs fonctionnaires, est consacrée à des ateliers : les violences sexuelles, «gender mainstreaming», la traite des êtres humains, la protection des enfants, la sécurité humaine, les droits de l'homme, le droit humanitaire, «État de droit» et la diversité culturelle. Selon la position que le personnel civil aura, ils obtiennent une réunion d'information spéciale sur la problématique du genre dans le pays de destination. La formation sur le genre pour les militaires belges est assurée par le ministère de la Défense.

3. Concernant le 2ème indicateur:

Depuis 2007, septante quatre stagiaires diplomates sont entrés en service, dont vingt-deux femmes. Parmi les nonante neuf ambassadeurs et représentants permanents belges, il y a neuf femmes. Parmi les vingt-deux consuls généraux belges, il y a deux femmes.

Jusqu’à présent, aucun belge n’a eu une fonction de Chef de Mission PESD. Plus de cinquante membres du personnel civil furent déployés en 2009.

En ce qui concerne les missions de l’UE à l’étranger, je vous renvoie aux institutions européennes. En effet, il y a plus de 130 pays dans lesquels l'UE est représentée. La répartition des postes est coordonnée par la Commission européenne, ce qui est au-delà de ma compétence.

4. Concernant le 3ème indicateur:

Le service pour la Consolidation de la paix et la Prévention des conflits des Affaires étrangères a financé en 2009 des projets sur les violences sexuelles, l’égalité des chances et les droits des femmes en Afghanistan et la Corne d’Afrique pour un montant de 539 800 euros.

Mon collègue Charles Michel peut vous fournir des explications sur la contribution de la Coopération belge au Développement.

1. Ik ben inderdaad op de hoogte van deze indicatoren, mijn diensten hebben hier actief aan meegewerkt. Onder Spaans voorzitterschap eerder dit jaar, werden de oorspronkelijke vier indicatoren aangevuld en herbekeken. De nieuwe Europese unie (EU)-indicatoren zoals aangenomen door de Raad in juni, vindt u op http://register.consilium.europa.eu/pdf/en/10/st11/st11948.en10.pdf.

Het gaat nu dus om zeventien indicatoren. Onder Belgische EU-voorzitterschap werden deze indicatoren onder vorm van een vragenlijst overgemaakt aan de EU-lidstaten, de EU-instellingen en de EU-delegaties en missies. Op basis van de antwoorden wordt thans een rapport gemaakt dat een overzicht moet bieden van de implementatie van resolutie 1325 over vrouwen, vrede en veiligheid. Door het laattijdig indienen van antwoorden zal het rapport pas begin 2011 klaar zijn.

België werkte actief mee aan het opstellen van de indicatoren en gaf ook uitgebreid antwoord op de vragenlijst. Dit werd gecoördineerd door de dienst Mensenrechten bij de Federale Overheidsdienst (FOD) Buitenlandse Zaken in samenwerking met de betrokken diensten en andere departementen (Defensie, Ontwikkelingssamenwerking, Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen, Binnenlandse Zaken,…) via het netwerk dat bestaat om het Nationaal Actieplan 1325 op te volgen.

2. Met betrekking tot de 1ste indicator:

In de generieke training die georganiseerd wordt door FOD Buitenlandse Zaken, het Egmontinstituut en de Federale Politie voor alle toekomstig uitgezonden civiele personeelsleden, worden workshops gewijd aan: seksueel geweld, “gendermainstreaming”, mensenhandel, bescherming van kinderen, “human security”, mensenrechten, humanitair recht, “Rule of Law” en culturele diversiteit. Afhankelijk van de positie die het civiele personeel zal innemen, krijgen ze een specifieke briefing inzake de genderproblematiek in het land van bestemming. De gendertraining voor de Belgische militairen wordt verzorgd door het ministerie van Defensie.

3. Met betrekking tot de 2de indicator:

Sinds 2007 zijn er vierenzeventig stagiair-diplomaten in dienst getreden waarvan tweeëntwintig vrouwen. Van de negenennegentig Belgische ambassadeurs en permanente vertegenwoordigers zijn er negen vrouwen. Van de tweeëntwintig Belgische consuls-generaal zijn er twee vrouwen.

Tot op heden heeft nog geen Belg een functie van ESDP-Head of Mission bekleed. Ruim vijftig leden van de civiele staf werden uitgezonden in 2009.

Inzake de EU-vertegenwoordigingen in het buitenland verwijs ik u naar de Europese instellingen. Er zijn namelijk meer dan 130 landen waar de EU vertegenwoordigd is. De verdeling van de posten wordt gecoördineerd door de Europese Commissie en valt buiten mijn bevoegdheid.

4. Met betrekking tot de 3de indicator:

De dienst Vredesopbouw en Conflictpreventie van Buitenlandse Zaken financierde in 2009 projecten m.b.t. seksueel geweld, gelijke kansen en vrouwenrechten in Afghanistan en de Hoorn van Afrika voor een bedrag van 539 800 euro.

Mijn collega Charles Michel kan u toelichting verschaffen inzake de bijdragen van de Belgische ontwikkelingssamenwerking.