SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2010-2011 Zitting 2010-2011
________________
6 avril 2011 6 april 2011
________________
Question écrite n° 5-2031 Schriftelijke vraag nr. 5-2031

de Sabine de Bethune (CD&V)

van Sabine de Bethune (CD&V)

à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de l'Intégration sociale

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie
________________
Le quota d'implantation de défibrillateurs (Prévention primaire) De quota voor de implantatie van defibrillatoren (Primaire preventie) 
________________
matériel médical
maladie cardio-vasculaire
prévention des maladies
assurance maladie
medisch en chirurgisch materiaal
hart- en vaatziekte
voorkoming van ziekten
ziekteverzekering
________ ________
6/4/2011Verzending vraag
7/12/2011Dossier gesloten
6/4/2011Verzending vraag
7/12/2011Dossier gesloten
________ ________
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-337 Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-337
________ ________
Question n° 5-2031 du 6 avril 2011 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-2031 d.d. 6 april 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Il existe deux types d'indications pour l'implantation de défibrillateurs cardiaques, primaires et secondaires. En cas d'indications secondaires, c'est-à-dire lorsque le malade a été réanimé après une arythmie cardiaque, l'implantation bénéficie depuis longtemps d'un remboursement. Depuis quelques années, on peut aussi obtenir un remboursement en cas d'indication primaire. On implante un défibrillateur cardiaque comme indication primaire lorsqu'il y a un risque d'arythmie cardiaque fatale sans que ce risque ne se soit encore matérialisé chez le patient.

Comme il s'agit d'une technologie coûteuse, en concertation avec les cardiologues, on a fixé une limite d'implantation sur indication primaire à 40 % du total des implantations, tant au plan national que pour chaque centre. Un centre dont le taux serait temporairement supérieur à 40 % d'implantation sur indication primaire peut renvoyer ses patients un centre qui dispose encore d'une certaine marge et permet donc le remboursement.

Cette réglementation est problématique parce que certains patients voient leur opération reportée du fait que le centre risque de dépasser son quota. En outre il faut aussi tenir compte de la bonne volonté d'un autre centre à prendre en charge le patient. Pour le patient, le report de l'implantation et le transfert de l'opération dans un autre centre n'est pas évident. Souvent le patient est déjà en traitement depuis longtemps chez un médecin bien défini. Il faut aussi une préparation avant une telle opération, comme des injections quotidiennes. Au surplus il faut aussi une préparation émotionnelle et un lien de confiance entre le patient et son médecin.

À une question parlementaire de juin 2009 concernant le même sujet (demande d'explications n° 4-953), la ministre répondit que le transfert du quota paraissait être ne solution intéressante. La ministre proposerait cette solution lors de la prochaine réunion du Conseil d'accord pour les défibrillateurs.

Les indications de prévention primaire concernent un groupe cible très important. L'une des recommandations les plus importantes du Centre d'expertise des soins de santé est que les patients dans ce groupe cible soient mieux identifiés de sorte que le traitement se ferait dans un meilleur équilibre entre coût et bénéfice. Ces quotas ont dès lors été fixés en attendant qu'on ne dispose des critères supplémentaires pour mieux cibler les patients.

En conséquence de quoi je voudrais poser les questions suivantes à la ministre :

1. La question du transfert de quotas entre centre a-t-elle été mise à l'ordre du jour du conseil d'accord ? Quelle a été sa décision ?

2. Y a-t-il déjà un système permettant d'identifier les patients niquement sur la base de critères ? Dans la négative, quel est l'état de la question ?

3. Combien de défibrillateurs ont-ils été implantés en 2010 ? Combien l'ont-ils été sur une indication primaire ?

4. Quel est le contingent de défibrillateurs autorisé pour 2011 ?

 

Er bestaan primaire en secundaire indicaties voor implantaties van hartdefibrillatoren. De secundaire indicatie wordt al een hele tijd terugbetaald, ze is namelijk een toestand na reanimatie van een ernstige hartritmestoornis. Sinds een aantal jaren kan ook de primaire indicatie worden vergoed. De primaire indicatie is de implantatie omwille van de aanwezigheid van een risico op een fatale hartritmestoornis, zonder dat die al is voorgekomen bij de patiënt.

Aangezien het om een dure technologie gaat, werd in samenspraak met de cardiologen een beperking vastgelegd van 40% primaire implantaties, zowel nationaal als per centrum. Een centrum dat tijdelijk boven de veertig procent van primaire implantaties zit, kan doorverwijzen naar een centrum dat nog marge heeft en dus recht op een tussenkomst.

Deze regeling is problematisch omdat in de praktijk sommige patiënten hun operatie uitgesteld zien omdat hun centrum anders boven het quotum dreigt uit te komen. Daarbij moet men ook rekenen op de goodwill van een ander centrum om de patiënt op te vangen. Voor de patiënt is een uitstellen van de implantatie of een operatie in een ander centrum niet zo evident. Vaak is de patiënt reeds lange tijd in behandeling bij een welbepaalde arts. Er moeten ook voorbereidingen getroffen worden voor zo'n operatie zoals dagelijkse inspuitingen. Daarbij komt ook de emotionele voorbereiding op een operatie en de vertrouwensband tussen de patiënt en zijn arts.

Op een parlementaire vraag in juni 2009 met betrekking tot hetzelfde onderwerp (4-953) gaf de minister aan dat het overdragen van een quotum een aantrekkelijke oplossing leek. De minister zou dit bij een volgende Akkoordraad voorleggen.

De indicaties voor primaire preventie omvatten een enorme doelgroep. Eén van de belangrijkste aanbevelingen van het Kenniscentrum voor Gezondheidszorg is dat patiënten binnen deze doelgroep nog beter dienen te worden geïdentificeerd, opdat de behandeling kostenefficiënt zou zijn. De quota werden dan ook vastgelegd in afwachting van bijkomende criteria die patiënten beter moeten identificeren.

Daarom had ik de minister willen vragen:

1. Werd het overdragen van een quotum tussen centra voorgelegd aan de Akkoordraad? Wat was de beslissing van de raad ter zake?

2. Is er reeds een systeem waarbij patiënten worden geïdentificeerd enkel op basis van criteria? Zo nee, wat is de stand van zaken?

3. Hoeveel defibrillatoren werden er geïmplanteerd in 2010? Waarvan hoeveel bij primaire indicatie?

4. Wat is het toegestane contingent defibrillatoren voor 2011?