5-295COM | 5-295COM |
De heer Huub Broers (N-VA). - Bij de identiteit en de gegevens van elke inwoner van het land behoort een vast adres. Dat vast adres wordt door de betrokkene aangegeven en door de lokale diensten ingevoerd in een welbepaalde taal: het Nederlands, het Frans of het Duits. Niemand heeft een tweetalig adres, ook niet in Brussel of in de faciliteitengemeenten. In Brussel en de faciliteitengemeenten geven de inwoners wel zelf aan in welke van de officiële talen van de gemeente het adres moet worden ingevoerd. Toch ontvangen inwoners van bepaalde faciliteitengemeenten officiële berichten, ook processen-verbaal, met het adres in een andere taal dan die ze zelf hebben opgegeven.
Ik geef een paar, fictieve, voorbeelden uit mijn eigen gemeente. Een inwoner van de Berneauweg schrijft zich in op het adres Route de Berneau en toch ontvangt hij van de dienst Onmiddellijke Inningen een brief op het adres Berneauweg. Een inwoner van de Weersterweg ontvangt daarentegen, ondanks zijn inschrijving in het Nederlands, eenzelfde aanmaning op Route de Warsage.
In beide gevallen is er sprake van een incorrecte behandeling van de desbetreffende stukken door de betrokken diensten. Het is alleszins een overtreding van de taalwetgeving. Het risico bestaat dat documenten daardoor niet ontvangen worden of zelfs nietig kunnen worden verklaard.
bpost levert de briefwisseling niet altijd meer af wanneer het adres van de betrokkene niet helemaal correct genoteerd is. Waarom krijgen inwoners van faciliteitengemeenten dan wel officiële post toegestuurd op een adres dat niet opgemaakt is in de taal die ze zelf opgaven bij het lokale bestuur?
Hanteert men bij het Rijksregister soms één enkele straatcode en maakt men daarbij geen onderscheid tussen de talen, maar baseert men zich op de eerste alfabetische letter van de straatnaam? Dat is volgens mij het probleem, want de R van Route de Warsage staat vóór de W van Weersterweg, en de B van Berneauweg staat vóór de R van de Route de Berneau.
Wat zal de minister ondernemen om verdere problemen te vermijden?
Mevrouw Joëlle Milquet, vice-eersteminister en minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen. - Het decoderingsbestand van de straatnamen in het Rijksregister bevat, volgens het algemene principe, de digitale code van elke straatnaam in België en de omzetting van de code in de landstalen.
Er zijn dus drie zones in het bestand: het Nederlands voor de Nederlandstalige gemeenten, het Frans voor de Franstalige gemeenten en het Duits voor de gemeenten van het Duitse taalgebied. De gemeenten in Vlaanderen ontvangen automatisch de Nederlandstalige versie van de straatnamen. Het is enkel op verzoek van de burger in de Vlaamse gemeenten met taalfaciliteiten dat een afdruk in het Frans mogelijk is.
Ik meen dus dat het Rijksregister de taalwet correct toepast. Uiteraard zijn in de praktijk, in een individueel geval, steeds vergissingen mogelijk, bijvoorbeeld bij de informaticatoepassing. In dat geval kan de burger reageren bij de gemeente of de betrokken overheidsdienst, waarna de nodige correctie kan worden aangebracht.
Ik verzoek de heer Broers een kopie van het dossier met specifieke gevallen waarvan hij op de hoogte is, aan mijn diensten bij het Rijksregister te bezorgen, opdat ze deze specifieke situaties kunnen onderzoeken. Tot dusver heb ik geen kennis van zo'n dossier.
De heer Huub Broers (N-VA). - Ik deel de mening van de minister dat de fout niet bij het Rijksregister ligt, maar bij andere diensten die het adressenbestand van het Rijksregister gebruiken. Het is misschien inderdaad best om bezwaar aan te tekenen bij de dienst die de briefwisseling verzonden heeft.
Bij mijn weten bestaat er een arrest dat bepaalt dat een proces-verbaal dat bijvoorbeeld in Luik in het Frans is opgesteld, een Nederlandstalig adres moet dragen indien het aan een inwoner van het Nederlands taalgebied of aan een Nederlandstalige inwoner van een faciliteitengemeente gestuurd wordt.