5-73 | 5-73 |
M. le président. - Je vous propose de joindre ces questions orales. (Assentiment)
Mevrouw Fatma Pehlivan (sp.a). - De interfederalisering van het Centrum voor Gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding (CGKR) staat prominent in het federaal regeerakkoord, in het kader van de overdracht van bevoegdheden. Bovendien heeft de Europese Commissie ons land eerder al in gebreke gesteld omdat we richtlijn 2000/43/EG nog niet hadden omgezet. Die bepaalt dat lidstaten onafhankelijke organen rond gelijke kansen moeten oprichten. Met een samenwerkingsakkoord kunnen alle politieke overheden, de federale overheid en de gemeenschappen en gewesten, in zo'n interfederaal centrum de gelijke kansen bevorderen in hun eigen bevoegdheidsdomeinen. Zo'n kans mogen we niet laten liggen.
In het Vlaams regeerakkoord uit 2009 staat ook al dat `om tegemoet te komen aan onze Europese en decretale verplichtingen we de onderhandelingen met betrekking tot de interfederalisering van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding opnieuw opnemen en dat we de onderhandelingen starten met betrekking tot de structurele samenwerking met het Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen. Daarbij handelt de Vlaamse regering vanuit de gelijkwaardigheid van de verschillende bestuursniveaus. Als deze onderhandelingen een jaar na het aantreden van de Vlaamse Regering nog niet tot een ondertekend samenwerkingsakkoord zouden leiden, zal de Vlaamse regering, binnen haar budgetten, de nodige maatregelen treffen.'
De Vlaamse coalitiepartners gaven de onderhandelingen oorspronkelijk respijt tot juni 2010. Door de val van de federale regering werd die deadline verschoven naar midden 2011. Toen werd voor een derde keer een nieuwe deadline gesteld, namelijk eind juni 2012.
Op 4 juli laatstleden kwam het Overlegcomité samen om het dossier te bespreken. Volgens Vlaams minister van Gelijke Kansen Pascal Smet staan bepaalde discussiepunten een compromis in de weg. Er werd afgesproken om te proberen tegen 20 juli een akkoord te bereiken.
Op dit ogenblik weten we niet hoever de onderhandelingen over de hervorming van het CGKR staan. De Vlaamse regering treft ondertussen voorbereidingen voor een eigen Vlaams centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding. Als de federale overheid, de Vlaamse en Franse Gemeenschap en het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest op 20 juli geen overeenstemming hebben bereikt, dan zal dat plan B worden uitgevoerd.
Wat zijn de krijtlijnen van de geplande interfederalisering en wanneer verwacht de minister een doorbraak in het dossier?
Hoe garandeert de minister de continuïteit van de ervaring en expertise van het bestaande centrum?
Mevrouw Helga Stevens (N-VA). - Inderdaad, de interfederalisering van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding werd opgenomen in het Vlaams regeerakkoord 2009-2014. In het federaal regeerakkoord van 1 december 2011 staat dat het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding een onafhankelijk, interfederaal orgaan zal worden en dat de onderhandelingen met de deelstaten met het oog daarop zullen worden voortgezet.
Door de val van de vorige federale regering geraakten de onderhandelingen tussen de federale overheid en de deelstaten echter in het slop. Inmiddels is er al een half jaar een federale regering, maar blijken de onderhandelingen niet zo te vlotten.
Langs Vlaamse kant werd gezegd dat de Vlaamse regering tot de oprichting van een Vlaams Centrum zou overgaan, indien de onderhandelingen met de federale overheid over de interfederalisering van het Centrum niet opschieten. Vlaams minister van Gelijke Kansen Pascal Smet verklaarde vorige week in het Vlaams Parlement dat hij de onderhandelingen met de federale overheid, met minister Milquet dus, nog tot 20 juli 2012 alle kansen geeft.
Intussen zijn er al veel contacten geweest tussen de kabinetten van de ministers Smet en Milquet om een doorstart van de gesprekken over de interfederalisering te bewerkstelligen. Minister Milquet kondigde tijdens de commissiebespreking van haar beleidsnota Gelijke Kansen in de Kamer aan dat ze tegen Pasen een voorstel zou concretiseren, zodat het dossier nog voor de zomer kan worden afgerond.
Ondertussen ligt Pasen reeds ver achter ons en is de zomer allang begonnen. Het dossier kwam opnieuw op tafel tijdens het interministerieel overlegcomité van 4 juli, blijkbaar zonder concreet resultaat. Ook een interfederale werkgroep zou er zich over buigen.
Wat is de stand van zaken van de onderhandelingen over de interfederalisering van het CGKR? Stelt de minister voldoende vooruitgang vast, en zo ja, welke?
Welke zijn de resterende knelpunten? Acht de minister nog deze maand een doorbraak mogelijk?
Mevrouw Joëlle Milquet, vice-eersteminister en minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen. - We hebben de voorbije zes maanden over de interfederalisering van het Centrum van Gelijke Kansen en Racismebestrijding onderhandeld via bilateraal overleg en talrijke interkabinettenwerkgroepen (IKW). Door goed te luisteren en verschillende compromisvoorstellen uit te werken, konden de verschillende standpunten dichter bij elkaar worden gebracht.
Op 4 juli laatstleden heb ik een principenota, een ontwerp van samenwerkingsakkoord en twee wetteksten aan het overlegcomité overgemaakt. Jammer genoeg was minister Smet niet aanwezig.
De interfederale werkgroep werd aangeduid om de werkzaamheden te finaliseren, rekening houdend met de Vlaamse en Waalse opmerkingen en de budgettaire aspecten.
Sindsdien hebben er een federale en interfederale IKW plaatsgevonden. Mijn kabinet heeft een laatste compromisvoorstel uitgewerkt. De gefedereerde entiteiten moeten zich hierover voor het einde van deze week uitspreken. Zodra we de antwoorden ontvangen, zullen we een nieuwe IKW bijeenroepen om de interfederalisering van het Centrum te finaliseren. De contacten lopen om de laatste punten uit te klaren en het dossier begin volgende week af te ronden.
Mevrouw Fatma Pehlivan (sp.a). - Ik hoop net als de minister dat we volgende week een oplossing bereiken. Onze fractie steunt een interfederaal centrum, omdat met de oprichting van een eigen Vlaams centrum de expertise en ervaring van het CGKR verloren kan gaan.
Daarnaast moeten we vermijden dat de situatie voor de burger te ingewikkeld wordt. Er moet één enkel aanspreekpunt komen, want de burger maakt niet altijd het onderscheid tussen Vlaamse en federale materies.
Bovendien kan een interfederaal centrum een grotere slagkracht ontwikkelen dan het huidige CGKR, omdat binnen de nieuwe structuur alle maatschappelijke domeinen aan bod kunnen komen: racisme, achterstelling in het onderwijs en tewerkstelling.
De burger mag met zijn klachten in elk geval niet van het kastje naar de muur worden gestuurd.
Ik hoop dat met de gewesten en de gemeenschappen in de loop van volgende week over de nota van de minister een compromis kan worden bereikt, want anders vrees ik het ergste.
Mevrouw Helga Stevens (N-VA). - Ik dank de minister voor het antwoord. Ik ben ook heel nieuwsgierig naar het resultaat van de onderhandelingen tussen de verschillende overheden. In tegenstelling tot de sp.a, is de N-VA echter wel voorstander van een eigen Vlaams centrum omdat men op die manier meer rekening kan houden met wat in Vlaanderen leeft en omdat elke deelstaat een eigen dynamiek heeft.
We denken niet dat een eigen Vlaams centrum een belemmering zal zijn voor de burger. Integendeel, we denken dat de centra perfect naast en met elkaar kunnen werken, zoals bijvoorbeeld de ombudsdiensten al doen. Er moeten duidelijke werkafspraken worden gemaakt. Als een dossier voor een ander niveau is, moet het gemakkelijk kunnen worden doorgegeven en omgekeerd.
Zo een Vlaams centrum kan op het vlak van gelijke kansen ook perfect functioneren en kan net zo goed expertise opbouwen voor wat betreft de Vlaamse bevoegdheden. Hoe dan ook, we kijken uit naar wat de komende week zal brengen. Ik zal het met veel interesse volgen.