5-124COM | 5-124COM |
De heer Patrick De Groote (N-VA). - Momenteel zijn er in België 1650 spoorwegovergangen, exclusief private overwegen.
Spoorwegnetbeheerder Infrabel wil dit aantal verminderen en daarom elk jaar 15 tot 20 spoorwegovergangen afschaffen. De Infrabel-woordvoerder, de heer Frédéric Petit, stelt dat het afsluiten van overwegen niet alleen beter is voor de veiligheid, maar ook de stiptheid van de treinen ten goede komt. Men spreekt ook over samenwerking met de gemeenten. De vzw Trage Wegen ziet echter vooral negatieve gevolgen voor voornamelijk de zwakke weggebruikers.
Er is sprake van 15 miljoen euro voor 2012. Is dit een recurrent bedrag? Tot hoe lang strekt dit meerjarenplan?
In hoever zijn deze investeringen kostenbesparend op langere termijn? Is dit berekend in een kosten-batenanalyse?
Heeft Infrabel een prioriteitenlijst opgesteld? Zo ja, wat waren/zijn de criteria voor het bepalen van deze prioriteitenlijst? Is dat het aantal ongelukken, de bundeling van overwegen in één bepaalde gemeente of spelen er nog andere criteria mee?
Hoe wordt het overleg met de gemeente opgestart en in welke gemiddelde tijdspanne worden dergelijke projecten gerealiseerd, van contact tot uitvoering?
Hoe wordt het aandeel van de gemeente in de budgettaire noden voor de aanpassingen bepaald?
Hoe en door wie wordt het onderzoek gevoerd dat bepaalt of een overgang al dan niet een alternatief krijgt in de vorm van een brug of een tunnel?
De heer Paul Magnette, minister van Overheidsbedrijven, Wetenschapsbeleid en Ontwikkelingssamenwerking, belast met Grote Steden. - In 2012 heeft Infrabel een budget van 17,5 miljoen euro uitgetrokken voor de afschaffing van overwegen. Deze afschaffingen worden opgenomen in het meerjarenplan 2013-2025 van Infrabel waarover momenteel wordt onderhandeld.
Naast een besparing op de onderhoudskosten, is er vooruitgang op het vlak van veiligheid en stiptheid die niet in euro's kan worden uitgedrukt. Zoals gevraagd in het beheerscontract, heeft Infrabel een plan voor veilige overwegen opgesteld. Dat plan loopt van 2008 tot 2015 en beoogt een daling van het aantal slachtoffers bij ongevallen aan overwegen met 25%. Een van de elementen van dat plan is de progressieve afschaffing van overwegen waar dat mogelijk is.
Het overleg met de gemeente start al vanaf het begin. De tijdspanne tussen het eerste contact met de gemeente en de effectieve afschaffing van een overweg hangt af van verschillende factoren, met name de haalbaarheid van de afschaffing, het akkoord van de gemeente voor het project, het verkrijgen van een bouwvergunning, de realisatie van de onteigeningen door het Comité tot Aankoop van Onroerende Goederen, de coördinatie met wegenwerken, de beschikbaarheid van budgettaire middelen.
De gemeente komt tussenbeide in de aanpassing van een overweg wanneer ze daar zelf vragende partij voor is.
Infrabel bezorgt de gemeente een voorstel tot afschaffing, waarover nadien gediscussieerd wordt.
De heer Patrick De Groote (N-VA). - Infrabel is van plan om 15 à 20 overwegen per jaar te sluiten, dit in nauwe samenwerking met en met inspraak van de gemeenten. Dat is op zich zeker positief, te meer omdat het deel uitmaakt van een totaalpakket.
Toch komt er enige reactie, onder andere van vzw Trage Wegen. Uit statistieken van verkeersongevallen blijkt immers dat in de grote meerderheid daarvan er personenwagens bij betrokken zijn. De recreanten en mensen die zich op een duurzame manier naar hun school of werk begeven, moeten zich meer en meer verplaatsen over drukkere en onveiligere autowegen. Ze zullen grotere afstanden afleggen en zich ook meer met de auto verplaatsen. Aangezien viaducten en fietstunnels zeer duur zijn, heb ik toch wat vragen bij die Infrabelinvestering.
De minister zegt ook dat er heel wat tijd zal verlopen tussen het eerste contact en de uitvoering van de aanpassing en hij haalt daar een hele reeks van factoren voor aan. Uit eigen ervaring kan ik bevestigen dat bijvoorbeeld een vergunning heel wat tijd in beslag kan nemen.
Ik had gehoopt in het antwoord van de minister concretere informatie te krijgen, onder andere over de kostenbesparing. Nu blijkt dat er nooit een kosten-batenanalyse is gemaakt en dat het vooral om nattevingerwerk gaat.
Hij zegt ook dat de kostenbesparing op langere termijn niet is uitgedrukt in euro's.
Ik neem aan dat de investering de stiptheid van de treinen wel ten goede komt, maar of dat ook voor de veiligheid het geval is, zullen we nog moeten afwachten, vrees ik.