5-124COM | 5-124COM |
Mevrouw Martine Taelman (Open Vld). - Op 11 januari werd een treinbegeleidster tussen de stations van Vilvoorde en Mechelen het slachtoffer van agressie. Ze werd bedreigd met een wapen en kreeg zelfs verschillende klappen. De woordvoerder van de NMBS wist echter te melden dat dergelijke feiten van agressie `gelukkig niet elke dag voorkomen'. Dat zou er nog moeten bijkomen.
Ik kreeg echter van verschillende kanten de opmerking dat dit misschien wel niet elke dag gebeurt, maar dat het in drie weken tijd wel het derde gelijkaardige feit op dezelfde plaats was. Echt uitzonderlijk blijkt het dus ook niet te zijn.
Graag kreeg ik van de minister dan ook een antwoord op volgende vragen.
Hoeveel feiten van agressie tegenover treinpersoneel werden in 2011 gemeld? Is dat cijfer vergelijkbaar met de voorgaande jaren of is er een evolutie merkbaar? Graag ook dezelfde informatie voor gevallen van agressie met wapens en van agressie die tot arbeidsongeschiktheid heeft geleid.
Op welke lijnen zijn de meeste feiten van agressie tegenover treinpersoneel geconcentreerd? Klopt het dat ze vooral gebeuren rond Brussel, Vilvoorde en Eigenbrakel? Is daar een verklaring voor?
Zijn er al specifieke maatregelen genomen om agressie tegenover treinpersoneel in te dijken? Zo neen, welke maatregelen kunnen eventueel worden overwogen?
De heer Paul Magnette, minister van Overheidsbedrijven, Wetenschapsbeleid en Ontwikkelingssamenwerking, belast met Grote Steden. - Ik zal mevrouw Taelman een tabel bezorgen met een overzicht van het totaal aantal gevallen van agressie tegenover NMBS-personeel, zowel trein- stations- en veiligheidspersoneel, voor de periode januari-november 2011. Uit de inventarisatie blijkt dat het aantal feiten is gestegen van 1357 in 2010 tot 1432 in 2011.
Ik bezorg eveneens een tabel met de feiten van agressie tegenover treinpersoneel waarbij wapens werden gebruikt. Ook daar zien we een stijging ten opzichte van de twee voorgaande jaren. We moeten hier wel bij opmerken dat het begrip `wapen' zeer ruim wordt opgevat. Zo worden ook de feiten waarbij wordt gegooid met voorwerpen zoals blikjes en pennen meegeteld.
Het aantal gevallen van agressie met arbeidsongeschiktheid tot gevolg steeg van 227 in 2009, naar 250 in 2010 tot 314 in 2011.
Voor de details van de betrokken lijnen verwijs ik naar het jaarverslag van de NMBS, dat op de website beschikbaar is.
Agressie tegenover het personeel en inbreuken op de fysieke integriteit van het personeel van de NMBS-Groep blijft de hoogste prioriteit voor de Corporate Security Service. Daarom werden de patrouilles van Securail geoptimaliseerd en heeft de NMBS een Masterplan antiagressie opgesteld, dat een strategisch beleidsinstrument is. De proactieve, preventieve en curatieve maatregelen van het Masterplan zijn structurele maatregelen op middellange en lange termijn. Tijdens de trimestriële vergaderingen worden de verschillende maatregelen geëvalueerd en bijgestuurd op basis van de evolutie in bepaalde dossiers. In die zin werden onder andere actiepunten rond opleidingen, tarieven, beëdiging van treinbegeleiders, aangepast.
Naast de structurele maatregelen van het Masterplan is er ook een operationele overlegstructuur opgezet. Dat lokaal operationeel overleg kan op zeer korte termijn bepaalde maatregelen of acties aanpassen. De acties verlopen altijd in overleg met alle betrokken diensten van de NMBS-Groep en de spoorwegpolitie.
Voor meer details verwijs ik naar het antwoord op de interpellatie nummer 5 en de mondelinge vragen nummers 8688, 8710, 8736, 8737 en 8802 in de kamercommissie voor de Infrastructuur van 25 januari 2012.
Mevrouw Martine Taelman (Open Vld). - Het antwoord op mijn vraag over de lijnen waarop de agressie zich vooral situeert, zou dus in het jaarverslag te vinden zijn. Dat moeten we dan nog eens opnieuw bestuderen, want wij hadden het daarin niet teruggevonden.