5-90COM | 5-90COM |
Mevrouw Inge Faes (N-VA). - Het doel van de collectieve schuldenregeling is relatief eenvoudig: de financiële toestand van de schuldenaar herstellen. Die regeling moet hem in staat stellen zijn schulden in de mate van het mogelijke te betalen en tegelijkertijd verzekeren dat hijzelf en zijn gezin een menswaardig leven kunnen leiden. Om de problematiek van de collectieve schuldenregeling beter te kunnen situeren, kreeg ik graag een antwoord op volgende vragen.
Hoeveel beschikkingen van toelaatbaarheid werden sinds 2005 jaarlijks gewezen en hoe verhouden ze zich per gerechtelijk arrondissement?
Hoeveel schuldbemiddelaars zijn actief per gerechtelijk arrondissement?
Hoeveel personen zitten sinds 2005 in een collectieve schuldenregeling per categorie, per arrondissement en per jaar?
Zijn er cijfers beschikbaar over het aantal dossiers met een goede afloop en het totaal aantal dossiers dat effectief wordt herroepen?
Wat zijn de redenen voor die herroepingen?
De heer Stefaan De Clerck, minister van Justitie. - De actuele stand van de informatica laat mij niet toe te antwoorden op uw vragen. Ik heb mij er evenwel toe verbonden tegen het einde van het jaar de volledige problematiek rond de collectieve schuldenregeling te informatiseren, vooral omdat dit een belangrijke materie is waarin zich een grote achterstand voordoet.
In de Kamer wordt vandaag een wetsvoorstel besproken - en hopelijk goedgekeurd - om bij de arbeidsrechtbanken een speciaal rolnummer mogelijk te maken voor de zaken met betrekking tot de collectieve schuldenregeling. Dan zou het tegen het einde van het jaar mogelijk zijn de software aan te wenden voor die specifieke rolnummers, zodat het met een specifiek dossierbeheer mogelijk is alle mogelijke detailvragen te beantwoorden en tabellen en statistieken op te maken.
Onlangs werd een databank met beslagberichten van schuldbemiddelaars opgestart, waarin zich ook de berichten over de collectieve schuldenregeling bevinden, die de toelaatbaarheidsbeschikkingen en de latere modaliteiten van de collectieve schuldenregeling inhouden. Die databank staat onder toezicht van een beheers- en toezichtcomité. Het is misschien geen slecht idee dit orgaan om advies te vragen over de aard van de statistische gegevens die de databank kan en mag leveren in afwachting van de informatisering van de collectieve schuldenregeling.
Mevrouw Inge Faes (N-VA). - Ik dank de minister voor het antwoord. Deze problematiek ligt me na aan het hart. Daarom vind ik het ook teleurstellend dat er niet meer gegevens beschikbaar zijn. Het aantal zaken neemt immers explosief toe. In de pers wordt bijna maandelijks weergegeven hoeveel kredieten niet worden terugbetaald en hoeveel procedures worden ingeleid bij de arbeidsrechtbanken. Ik vind het dan ook jammer dat we geen richtlijnen kunnen uitvaardigen omdat we geen cijfermateriaal hebben. Ik juich ook het initiatief van de minister natuurlijk toe.
Het is een begin, maar dat neemt niet weg dat we nog altijd geen statistieken over het verleden zullen hebben. De wet dateert al van 1998, maar veertien jaar later hebben we eigenlijk nog altijd geen zicht op het probleem.
De heer Stefaan De Clerck, minister van Justitie. - Ik stel voor één vraag te formuleren over de collectieve schuldenregeling in één of twee arbeidsrechtbanken in Vlaanderen en Wallonië. Die zal gemakkelijker te beantwoorden zijn, omdat er dan geen problemen rijzen inzake vergelijkbaarheid en compatibiliteit. Het is zeer moeilijk om bij 27 arbeidsrechtbanken gegevens op te vragen en die samen te brengen in één antwoord.
Mevrouw Inge Faes (N-VA). - Ik zal dat doen. Zo krijgen we misschien een beter beeld. Het zou misschien ook nuttig zijn een onderzoek te voeren naar de hele procedure van collectieve schuldbemiddeling, om niet alleen zicht te krijgen op de juridische gevolgen, maar ook op de menselijke.