5-20 | 5-20 |
M. le président. - M. Stefaan De Clerck, ministre de la Justice, répondra.
De heer Patrick De Groote (N-VA). - Vanochtend was er in de Senaat een hoorzitting over de situatie in Ivoorkust. Helaas werden wij hiervan zeer laat op de hoogte gebracht.
De niet-herverkozen ex-president Gbagbo heeft de Fransen ervan beschuldigd een genocide voor te bereiden zoals ze dat, volgens hem, ook hebben gedaan in Rwanda. Dat heeft als gevolg dat men het nu gemunt heeft op de buitenlanders, vooral op de Fransen. De Europese landen vroegen Frankrijk ook de repatriëring van EU-burgers te coördineren.
Intussen zijn er berichten van de International Federation for Human Rights, het Rode Kruis en van Caritas dat de Forces Républicaines van Ouattara tussen zondag 27 maart en dinsdag 29 maart gerichte executies zouden hebben uitgevoerd in de stad Duékoué, vooral van leden van de Guéré, een etnische minderheid in het westen van Ivoorkust, als wraak voor het geweld van die Guéré en Liberiaanse huurlingen drie weken eerder. Er is ook sprake van andere zware mensenrechtenschendingen door de troepen van Ouattara. De cijfers die circuleren, worden evenwel betwist, onder meer door professor Arnaut van de Universiteit Gent. De VN vraagt een onderzoek naar het bloedbad.
Hoe evalueert de minister de veiligheid van de Belgen in Ivoorkust? Hoe verloopt de coördinatie van Frankrijk? Welke veiligheidsrisico's houden de beschuldigen aan het adres van de Fransen in voor de repatriëring en de bescherming van de andere Europese buitenlanders?
Waarom vinden er geen evacuaties plaats in de Belgische ambassade? De Japanse ambassadeur is zopas ontzet.
Hoeveel Belgen zijn er op dit ogenblik nog aanwezig in Ivoorkust? Hoeveel zijn er in tussentijd het land ontvlucht, op eigen kracht of via repatriëring? Werd er melding gemaakt van psychologisch, fysiek of seksueel geweld en/of intimidatie?
Worden de berichten over een mogelijke betrokkenheid van de troepen van Ouattara aan de slachtpartij onderzocht en bevestigd? Wordt er aan de tot president verkozen Ouattara gevraagd om mee te werken aan een internationaal onafhankelijk onderzoek?
Inmiddels verscheen in de pers dat Ouattara de bevoegdheid van het Internationaal Strafhof erkent om mogelijke misdaden van politiek geweld in het West-Afrikaanse land te onderzoeken. Kan de minister dat bevestigen?
Vreest de minister niet dat dit politieke conflict zal verglijden naar een religieus conflict? Ouattara is een moslim, Gbagbo is een christen.
De heer Stefaan De Clerck, minister van Justitie. - Ik lees het antwoord van de minister van Buitenlandse Zaken.
De FOD Buitenlandse Zaken raadt al geruime tijd ten stelligste af naar Ivoorkust te reizen en heeft herhaaldelijk met aandrang de Belgen in Ivoorkust opgeroepen om het land tijdelijk te verlaten in afwachting van een normalisering van de toestand.
Wat de evacuatie van zijn onderdanen betreft, heeft België zich, net als de meeste andere EU-lidstaten, ingeschreven in de Franse militaire actie. De Franse defensie tracht een evacuatie te vermijden en probeert zoveel mogelijk te werken met beveiligde zones waar expats tijdelijk in veiligheid kunnen verblijven. In totaal zijn vier verzamelplaatsen gecreëerd voor degenen die zich thuis onveilig voelen.
In het centraal Frans militair kamp werden meer dan tweeduizend mensen gegroepeerd, van wie vierhonderd ondertussen met militaire vluchten naar Dakar en Lomé geëvacueerd werden.
De ambassade van België in Abidjan functioneert in bijzonder moeilijke omstandigheden, gezien de nabijheid van de conflictzone rond de presidentiële residentie. Een speciale beschermingseenheid van ons leger is ter plaatse ter bescherming van de ambassade. De ambassade probeert via de zonechefs de communicatie met de Belgische onderdanen gaande te houden.
De voorbije maanden hebben meer dan tweehonderd Belgen het land op eigen kracht verlaten. Er bevinden zich momenteel nog ongeveer tweehonderd Belgen in Ivoorkust.
De Belgen die zich in het onveilige noorden van de stad bevinden en zich door de confrontaties niet naar een van de verzamelpunten kunnen begeven, wordt aangeraden binnen te blijven.
Een dertigtal Belgen heeft zich intussen in veiligheid kunnen brengen in het Franse kamp, waar een Belgische verbindingsofficier de situatie op de voet volgt en contact met het Franse leger onderhoudt. Sommigen van deze Belgen waren het slachtoffer van plunderingen en hebben daar psychologisch onder geleden. In het militaire kamp wordt in psychologische opvang voorzien. De Belgen die in het kamp zijn opgenomen en wensen te vertrekken, worden met een Frans militair vliegtuig naar Dakar of Lomé gebracht. Een tiental Belgen heeft hiervan reeds gebruik gemaakt.
Berichten over moordpartijen in het westen van Ivoorkust nemen toe. Het is momenteel echter zeer moeilijk om de verantwoordelijken te identificeren. De Mensenrechtenraad van de VN heeft op 25 maart 2011 beslist een onafhankelijke onderzoekscommissie op te richten betreffende het geweld voortvloeiend uit de postelectorale crisis in Ivoorkust. Ivan _imonović, assistent secretaris-generaal van de VN voor de Mensenrechten, werd gevraagd zich naar Abidjan te begeven om de algemene mensenrechtensituatie te beoordelen.
De eerste minister van president Ouattara, Guillaume Soro, heeft zich bovendien publiekelijk geëngageerd om te strijden tegen de straffeloosheid en de nodige onderzoeken in te stellen.
De heer Patrick De Groote (N-VA). - We hebben hier te maken met een niet alledaagse en zeer onduidelijke situatie, waarbij een verkozen president met zijn eigen troepen zijn land moet heroveren en daarbij geconfronteerd wordt met mogelijk moorddadige incidenten door zijn troepen, de steun van de Fransen inroept en botst op een ex-president die niet weg wil, zich opsluit en het slachtoffer speelt. Ook in de ambassades blijft iedereen op post.
Een van de conclusies van de onderzoekscommissie van de Senaat naar de genocide in Rwanda was dat België, als oud-kolonisator, beter niet deelneemt aan militaire acties in de oud-kolonie, hoewel ons land veel terreinkennis heeft en de gevoeligheden van de bevolking kent. De redenering was dat het leger van een oud-kolonisator gemakkelijk als eerste om politieke redenen in het vizier kan komen en beschuldigd kan worden van neokoloniale bedoelingen. Ik vraag mij af of onze houding consequent is, daar wij nu de beveiliging van onze landgenoten aan Frankrijk, de oud-kolonisator, toevertrouwen.