5-12 | 5-12 |
De heer Bart Tommelein (Open Vld). - Een burger wees mij onlangs op wel zeer controversiële acties van een aantal ziekenfondsen in dit land, zowel in Wallonië als in Vlaanderen, om nieuwe leden te werven. Sommige ziekenfondsen verbinden er zich zelfs toe het remgeld voor raadplegingen van de arts en specialisten volledig terug te betalen voor kinderen jonger dan 7 jaar. Het wettelijk remgeld is toch het verschil tussen het wettelijk honorarium en het stuk dat het ziekenfonds vanuit de verplichte verzekering terugbetaalt? Erger is dat die terugbetaling van remgelden nu deel is gaan uitmaken van een opbod van zogenaamde promoties bij de ziekenfondsen. Het ene ziekenfonds betaalt tot drie jaar terug, het andere tot zeven jaar enzovoort en dat om nieuwe leden te werven via hun aanvullend dienstenpakket. Aldus corrigeren de aanvullende diensten van de ziekenfondsen het mechanisme van remgelden in de verplichte verzekering en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Er bestaat nog zoiets als een maximumfactuur. Het volledig terugbetalen van remgelden leidt onvermijdelijk tot medische overconsumptie en daar is de patiënt, noch de samenleving, noch de belastingbetaler, noch de geneesheer gebaat.
Hoe reageert de minister op het feit dat diverse ziekenfondsen burgers rechtstreeks aanschrijven in het kader van ledenwerving met allerhande promotieacties waarbij ze aangeven het remgeld voor bepaalde gezinsleden volledig voor hun rekening te nemen? Strookt dit met de letter en met de geest van de wet? Ik vraag me overigens af hoe ziekenfondsen aan de lijsten van minderjarigen in bepaalde gemeenten komen.
Heeft de minister of hebben haar diensten hieromtrent reeds klachten ontvangen van burgers of van beroepsverenigingen zoals verzekeraars of geneesheren? Kan zij dat toelichten?
Is de minister het met mij eens dat, als mutualiteiten promotie voeren met de mededeling dat ze de remgelden integraal terugbetalen, aanzetten tot medische overconsumptie?
Als zij het daar niet mee eens is, zou ik graag weten waarom.
Wat gaat ze doen om dergelijke acties in de toekomst te voorkomen?
Mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie. - Deze vraag behelst twee aspecten. Het eerste aspect is de concurrentie tussen de ziekenfondsen op het vlak van de aanvullende verzekering, die ze promoten door allerlei voordelen aan te bieden. Het tweede is de volledige tenlasteneming van het remgeld.
De wet van 6 augustus 1990 betreffende de ziekenfondsen en landsbonden van ziekenfondsen verbiedt reclame voor de voordelen van de aanvullende verzekering niet op voorwaarde dat geen vergelijking wordt gemaakt met de producten van andere ziekenfondsen. De reclame mag ook niet bedrieglijk zijn, in die zin dat onjuistheden de keuze voor een ziekenfonds kunnen beïnvloeden. Dezelfde wet bepaalt trouwens dat het verboden is voordelen aan te bieden die een persoon kunnen aanzetten om naar een ziekenfonds van een andere landsbond over te stappen. Iemand die naar een ziekenfonds overstapt, mag bijvoorbeeld de eerste maanden van zijn lidmaatschap niet vrijgesteld worden van het betalen van bijdragen. Het genot van bepaalde diensten van de vrije en aanvullende verzekering of het behoud ervan mag ook niet afhankelijk worden gemaakt van het lidmaatschap van de partner. Zo moest een Antwerps ziekenfonds een paar jaar geleden stoppen met het geven van kortingen bij de aankoop van een auto.
De Controledienst voor de ziekenfondsen, het orgaan dat bevoegd is om te controleren of de ziekenfondsen de voornoemde wetgeving naleven, ontvangt geregeld klachten over mogelijke inbreuken terzake en kan, wanneer een inbreuk wordt vastgesteld, een administratieve sanctie opleggen. Als gevolg van sommige praktijken onderzoekt de Controledienst momenteel of het niet mogelijk is de wetgeving aan te passen. Ze gaat na of de bepalingen over het aansporen om van ziekenfonds te veranderen kunnen worden uitgebreid, of sommige administratieve boetes kunnen worden verhoogd en of de bevoegdheden van de dienst kunnen worden uitgebreid. De dienst ontvangt de laatste tijd vooral klachten over vertegenwoordigers van privéfirma's die proberen potentiële klanten van ziekenfonds te doen veranderen. Dergelijke problemen kunnen natuurlijk alleen worden geregeld wanneer de huidige wettelijke bepalingen worden aangescherpt. Ik steun dan ook het onderzoek van de Controledienst.
De volledige tenlasteneming van het remgeld in het kader van de aanvullende verzekering is een andere zaak. De hoofdreden van de aanvullende verzekering is precies ook uitgaven die niet worden terugbetaald door de verplichte verzekering, te dekken, zodat meer mensen gemakkelijker toegang hebben tot de gezondheidszorg.
Zowel de ziekenfondsen als de verzekeringsfirma's hebben trouwens in hun producten een hele reeks terugbetalingen van remgelden opgenomen. De algemene vergadering van een ziekenfonds, die door de leden verkozen wordt, kan beslissen aan zijn leden bepaalde voordelen toe te kennen die de gezondheid kunnen bevorderen, op voorwaarde dat de regelgeving die voordelen niet verbiedt.
De heer Bart Tommelein (Open Vld). - Ik dank de minister voor het antwoord, dat mooi opgesplitst was in twee delen. Persoonlijk heb ik er geen probleem dat men het klanten niet te moeilijk maakt om van ziekenfonds te veranderen. Ik stel wel vast dat het de minister vooral te doen is om onbehoorlijke praktijken om klanten te lokken aan te pakken.
De remgelden dienen om overconsumptie tegen te gaan. Ik stel vast dat ze worden aangewend om klanten te overtuigen om van ziekenfonds te veranderen. Daar blijf ik bedenkingen bij hebben.
Hoe kan het dat ziekenfondsen systematisch adressenlijsten gebruiken waarover wettelijk alleen de gemeenten mogen beschikken? Dat zou eens grondig moeten worden onderzocht. Ik zal daarover een andere vraag stellen.