4-79 | 4-79 |
De voorzitter. - De heer Jean-Marc Delizée, staatssecretaris voor Armoedebestrijding, toegevoegd aan de minister van Maatschappelijke Integratie, Pensioenen en Grote Steden, antwoordt.
De heer Tony Van Parys (CD&V). - Er zijn steeds meer valse en vervalste akten en documenten in omloop die ten onrechte aan de bevolkingsdiensten en diensten van burgerlijke stand worden voorgelegd. Deze identiteitsfraude heeft een belangrijke omvang bereikt. In Duitsland heeft een onderzoek uit 2005 naar de documenten die in 2004 werden voorgelegd, uitgewezen dat 75% van de akten en documenten uit Ghana, Nigeria, Pakistan en de Dominicaanse Republiek vals of vervalst zijn. Ook het percentage vervalsingen uit andere landen lag bijzonder hoog. In Duitsland en Nederland werd ten behoeve van de verschillende administraties die met buitenlandse akten en documenten werken, al een databank aangelegd.
Wat is het percentage aan vervalsingen in België? Zal de minister van Justitie een modellenboek of modellendatabank aanleggen waar vreemde akten en documenten door de bevoegde diensten kunnen worden geraadpleegd en waar die diensten vreemde akten en documenten ter onderzoek kunnen voorleggen?
De heer Jean-Marc Delizée, staatssecretaris voor Armoedebestrijding, toegevoegd aan de minister van Maatschappelijke Integratie, Pensioenen en Grote Steden. - Ik lees het antwoord van minister De Clerck.
Er bestaat in België al een modellendatabank zoals die waarnaar de heer Van Parys verwijst. De Federale Gerechtelijke Politie, meer bepaald de Centrale dienst voor de bestrijding van valsheden, gebruikt het DISCS, het Document Information System for Civil Status, dat in Nederland werd ontwikkeld. Sommige diensten van de FOD Justitie leggen de buitenlandse akten van de burgerlijke stand die ze ontvangen in het kader van individuele dossiers, aan de federale politie voor indien er twijfel bestaat omtrent de echtheid van de documenten.
DISCS is een elektronische databank met allerlei documenten met betrekking tot de burgerlijke stand van een persoon, zoals geboorteakten, huwelijksakten en adoptiedocumenten.
Oorspronkelijk bevatte de databank documenten uit veertien verschillende landen van oorsprong: Afghanistan, Dominicaanse Republiek, Ghana, Iran, Irak, Kroatië, Macedonië, Marokko, Nigeria, Polen, Portugal, Slovenië, Spanje en Turkije.
Het doel van DISCS is het opbouwen van een kennisstelsel waarmee valse of vervalste buitenlandse brondocumenten van de burgerlijke stand kunnen worden herkend. Het informatiesysteem omvat een databank waarin echtheidskenmerken van buitenlandse brondocumenten zijn opgenomen.
DISCS is ontwikkeld ten behoeve van alle overheidsorganisaties die gebruik maken van gegevens uit buitenlandse brondocumenten. Het is de bedoeling aan het begin van de diverse procedures de identiteitsfraude te bestrijden. Dit is van groot belang omdat uit identiteitsfraude vaak ook andere fraudegevallen voortvloeien.
Begin 2007 waren er 800 documenten opgenomen in DISCS. In 2008 waren er 1500 uit 45 verschillende landen van oorsprong. Ruim 140 gemeenten in Nederland zijn aangesloten op DISCS, alsook 48 andere instanties, waaronder de Federale Gerechtelijke Politie in België. Documenten van buitenlandse brondocumenten worden aangeleverd via de Nederlandse vertegenwoordigingen en door andere instanties, waaronder gemeenten die documenten krijgen aangeboden.
De Centrale dienst voor de bestrijding van valsheden, aan wie mijn diensten de vraag ter informatie hebben overgemaakt, geeft mij de volgende bijkomende elementen. De Centrale dienst voor de bestrijding van valsheden levert technische ondersteuning wanneer bij de eerstelijnscontrole twijfels rijzen over de echtheid van identiteitsdocumenten. Een dergelijk advies wordt ook gegeven aan de overheidsdiensten die hiervoor een beroep doen op de CDBV-D.
Naast het onderzoek op echtheid van identiteitsdocumenten, zoals bijvoorbeeld paspoort, identiteitskaart, visa en rijbewijs worden ook brondocumenten geverifieerd.
Per soort brondocument is er een enorme diversiteit. Het door de CDBV-D uitgevoerde echtheidsonderzoek wordt hierdoor bemoeilijkt. De vergelijking van bijvoorbeeld geboorteakten uit land A kan verschillend zijn wanneer het document werd afgeleverd in plaats B en in plaats C.
De aanleg van een brondocumentendatabank zoals het Nederlandse DISCS kan niet worden gewaarborgd met het huidige personeelsbestand. Immers, DISCS bevat niet altijd de officiële documentatie en is grotendeels gebaseerd op de aanleg van persoonlijke documentatie, zodat deze gegevensbank een waardevol onderzoekshulpmiddel blijft.
De medewerking van Belgische en/of buitenlandse vertegenwoordigingen vereist zware opsporingsinspanningen. Het al dan niet bekomen van specimen of officiële bevestigingen vraagt immers veel tijd. Aangezien het antwoord veelal afhangt van de goodwill van de plaatselijke autoriteiten, zijn de gegevens vaak onvolledig.
Aan de hand van analyses van eigen, persoonlijk aangelegde documentatie kunnen vaststellingen geformuleerd worden. De aan de CDBV-D gemelde brondocumenten werden geregistreerd in onze gegevensbank.
Uit de gegevensbank van de CDBV-D blijkt dat er vanaf 1 januari 2007 tot heden, 1512 brondocumenten ter controle werden aangeboden. De voornaamste vragende diensten zijn de FOD Justitie - Dienst Voogdij met 155 brondocumenten, het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen met 391 en de Federale Politie/Luchthavenpolitie Zaventem met 562 brondocumenten.
418 gevallen of 27,6% werden als vals of vervalst beschouwd, waarvan 30 of 7,11% van de FOD Justitie - Dienst Voogdij kwam en 150 documenten of 35,8% van het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen.
De CDBV-D wordt meestal geraadpleegd door de lokale en/of federale politie, in het raam van een gerechtelijk onderzoek of op vraag van bestuurlijke overheden, zoals gemeentebesturen. Voor twee brondocumenten richtte een gemeentebestuur zich rechtstreeks tot de CDBV-D.
De top 5 van aangeboden valse of vervalste brondocumenten volgens nationaliteit zijn Irak (120), Canada (33), Verenigde Staten (28), België, (andere dan geboorte- of huwelijksakten) (28) en Afghanistan (20).
Ik wijs erop dat de legalisatie en de verificatie van buitenlandse akten van de burgerlijke stand onder de bevoegdheid van de minister van Buitenlandse Zaken valt. Dit departement kan wellicht nadere gegevens verstrekken betreffende het aantal vervalsingen.
In dit kader vestig ik de aandacht op het koninklijk besluit van 12 juli 2006 betreffende de legalisatie van buitenlandse rechterlijke beslissingen en authentieke akten en de rondzendbrief van 14 december 2006 van de minister van Buitenlandse Zaken houdende instructies inzake legalisatie, beide gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 11 januari 2007. Dit besluit bepaalt in zijn artikel 2: `Wanneer de diplomatieke of consulaire ambtenaar of de minister van Buitenlandse Zaken die een buitenlandse rechterlijke beslissing of authentieke akte legaliseert prima facie een gebrek vaststelt aan deze buitenlandse rechterlijke beslissing of authentieke akte, terwijl toch aan alle legalisatievoorwaarden is voldaan, legaliseert hij de buitenlandse rechterlijke beslissing of authentieke akte en voegt zijn opmerkingen toe op een vastgehecht blad.' Artikel 3 bepaalt: `De Belgische overheid die de gelegaliseerde buitenlandse rechterlijke beslissing of authentieke akte ontvangt kan vragen dat de bevoegde diplomatieke of consulaire post een onderzoek doet naar de rechtsgeldigheid van de buitenlandse rechterlijke beslissing of authentieke akte of naar de waarachtigheid van de opgesomde feiten.'
Tot slot herinner ik eraan dat de problematiek van een efficiëntere verificatie van de voorgelegde documenten ook aan bod komt in de besprekingen over het migratieakkoord in het kader waarvan de ministers van Migratie- en Asielbeleid en van Buitenlandse Zaken een aantal initiatieven zullen uitwerken.