(N.): Vraag gesteld in het Nederlands - (Fr.): Vraag gesteld in het Frans
In grote delen van het Afrikaanse continent is een groot tekort aan hoog opgeleide inwoners, dat gedeeltelijk veroorzaakt wordt doordat zij hun geboorteland verlaten om in landen die betere toekomstperspectieven bieden, aan de slag te gaan. Dit probleem remt er niet in het minst de verdere ontwikkeling, zeker wat betreft de gezondheidszorg en het onderwijs.
In 2001 besliste de Internationale Organisatie voor migratie (IOM) in het Gabonese Libreville om het Migration for Development in Africa (MIDA-)programma in leven te roepen, dat het gemakkelijker moet maken om hoogopgeleide Afrikanen opnieuw aan het werk te krijgen in hun land van herkomst, dit door een tijdelijke, langdurige of volledige terugkeer. Op die manier kunnen deze migranten hun ervaring en opgedane inzichten aanwenden voor de ontwikkeling van hun herkomstland.
Sinds november 2001 werd in samenwerking met de Belgische regering het project « MIDA Great Lakes » opgezet, dat het mogelijk maakt dat hooggeschoolden die in ons land verblijven, voor een specifieke periode kunnen terugkeren naar hun land van herkomst, zijnde Burundi, Rwanda en de Democratische Republiek Congo. België was het eerste land dat in een dergelijk MIDA-project stapte.
1. Hoeveel personen zijn sinds het opzetten van het « project Grote Meren » opnieuw (al dan niet tijdelijk) naar hun land van oorsprong teruggekeerd ?
a) Hoeveel personen hiervan hadden de Belgische nationaliteit ?
b) Hoeveel personen verblijven momenteel in dit kader in hun land van oorsprong ?
2. Wie heeft in ons land de leiding over dit project en welke organisaties of instanties zijn hierbij betrokken ? Hoe gaat men hierbij in ons land precies te werk ?
3. Hoeveel steun wordt vanwege de regering uitgetrokken om dit project te financieren ? Welk bedrag werd jaarlijks, sinds het opzetten van dit « project Grote Meren », hieraan uitgegeven ?
4. Waarom beperkt dit project zich enkel tot de landen Burundi, Rwanda en de Democratische Republiek en waarom participeert de regering niet in andere MIDA-projecten ? Lopen er trouwens soortgelijke samenwerkingsakkoorden in andere (niet-Afrikaanse) landen ? Zo ja, welke ?
Antwoord : In het kader van het MIDA-programma keerden 115 personen tijdelijk naar hun land van herkomst terug. Er zijn 163 MIDA-zendingen geweest warvan er 87 slechts éénmalig een zending hebben uitgevoerd; 28 hebben verschillende zendingen uitgevoerd (25 twee maal en 3 driemaal).
1. a) Wij beschikken over geen cijfers in verband met de Belgische nationaliteit.
b) Op dit ogenblik verblijven er geen MIDA-agenten in hun land van herkomst omdat de activiteiten om budgettaire en organisatorische redenen tijdelijk (6 maand) werden opgeschort. Het programma begint nu pas met de tweede fase.
Het is de Internationale Organisatie voor Migratie die dit project uitvoert. Mijn administratie (DG D) neemt niet deel aan de concrete realisatie van het project. Wel wordt de evolutie van het programma opgevolgd via een opvolgingscomité.
DGOS-bijdrage :
— 2001-2004 : 1 398 849,9 euro;
— tweede fase (gestort in januari 2005) 1 025 000 euro.
MIDA beperkt zich tot Rwanda, Burundi en de RD Congo omdat :
— een groot deel van de migranten (met opleiding) die in België verblijven uit deze drie landen afkomstig zijn;
— er sinds jaren een goed contact is met de vertegenwoordigers van de diaspora van deze landen;
— deze landen prioritaire partnerlanden zijn;
— het gebrek aan menselijk kapitaal in deze landen zeer hoog is.
Er worden geen MIDA- programma's ten voordele van andere landen gesteund. Dit gebeurt door andere donorlanden (waaronder Italië).