2-271 | 2-271 |
De heer Vincent Van Quickenborne (VU-ID). - Bijna een jaar geleden werd de wetgeving om landgenoten die in het buitenland verblijven aan de verkiezingen te laten deelnemen, aanzienlijk versoepeld. Waar bij de federale verkiezingen van juni 1999 door een veel te ingewikkelde procedure maar 18 Belgen in het buitenland stemden, ziet het ernaar uit dat ditmaal veel meer Belgen in het buitenland aan de verkiezingen zullen participeren. De modelstaat België is daarmee, althans voor de Belgen in het buitenland, voor een stuk al gerealiseerd.
Volgens een bericht in De Morgen van vandaag zijn tot op heden reeds 35.000 Belgen geregistreerd bij de Belgische vertegenwoordigingen in de verschillende landen. Het zou onder andere gaan om 10.000 landgenoten in Frankrijk en 2.000 in Den Haag.
Toch blijven er enkele onduidelijkheden die opheldering behoeven. Waar Belgen in het buitenland sinds 1830 het recht hebben om te stemmen, maar door allerlei administratieve moeilijkheden daartoe niet altijd de mogelijkheid kregen, krijgen ze vandaag niet alleen werkelijk die mogelijkheid, maar zijn ze ook verplicht om een stem uit te brengen. Nogal wat mensen die 20, 30 of 40 jaar in Australië of elders wonen, worden nu verondersteld te weten waar MR voor staat, wat SP.A verdedigt, wat Spirit en Vlaams Blok voor partijen zijn en zomeer. Dat is al een eerste probleem.
Bovendien dreigt de timing in bepaalde gevallen erg krap te zijn. Volgens de wet worden de definitieve kieslijsten pas 14 dagen vóór de stembusgang bekendgemaakt. Binnen die korte termijn moet elk stembiljet van de gemeente waar de betrokken kiezer geregistreerd is, naar Brussel, dan naar de vertegenwoordiging van het land waar hij verblijft, en ten slotte naar zijn effectieve woonplaats. Daar moet de kiezer het stembiljet invullen en het via dezelfde weg terugsturen. Dat moet allemaal gebeuren op maximaal veertien dagen tijd. Gelukkig mag DHL op Zaventem nog nachtvluchten beleggen, zoniet hadden we alles via de reguliere post moeten versturen. Ik durf nauwelijks te denken welke problemen dat zou hebben gegeven in landen als Angola, Australië, en zo meer.
Klopt het bericht in De Morgen dat 35.000 landgenoten zich reeds hebben geregistreerd? Hoeveel registraties zijn er tot op heden in onze ambassades in Berlijn, Londen, Luxemburg en Washington?
Kan de minister zeggen hoeveel Belgen voor de Nederlandse, de Franse of de Duitse taal hebben gekozen? Dat geeft immers een mooi beeld van de communautaire verhouding van de Belgen in het buitenland.
Geldt de opkomstplicht voor alle Belgen in het buitenland? Zal de procureur des Konings Belgen in het buitenland die niet gaan stemmen, vervolgen en desgevallend een geldboete opleggen?
Dreigt de termijn van 14 dagen niet al te kort te zijn? Wat met Belgen in afgelegen gebieden?
De heer Louis Michel, vice-eerste minister en minister van Buitenlandse Zaken. - Twee weken geleden is me in de Kamer een gelijkaardige vraag gesteld door mevrouw Brepoels, maar ik ga met alle plezier opnieuw in op deze problematiek. De deelname van Belgen in het buitenland aan de verkiezingen is immers een belangrijk project.
Op 11 februari 2003 waren er 34.938 correct ingevulde aanvraagformulieren bij onze vertegenwoordigingen aangekomen. De niet-correct ingevulde formulieren werden door onze ambassades en consulaten naar de betrokkenen teruggestuurd. Zij hebben tot 1 maart 2003 tijd om hun formulier verbeterd terug te sturen.
Van de 34.938 correct ingevulde formulieren komen er 1.236 uit Berlijn, 1.583 uit Londen, 2.813 uit Luxemburg, 124 uit New York en 2087 uit Den Haag. Er zijn 8.731 aanvragen uit Parijs, 2.810 uit Rijsel, 519 uit Straatsburg en 1.932 uit Nice, wat het totaal voor Frankrijk op 13.992 brengt.
Belgen in het buitenland kiezen niet voor een taal, maar voor de gemeente waar ze op de kiezerslijsten willen ingeschreven worden. Ze zullen dus op net dezelfde wijze hun stem uitbrengen als andere kiezers die in die gemeente zijn ingeschreven. De verdeling van het aantal kiezers over de gemeenten zal pas beschikbaar zijn rond 15 april.
Met toepassing van artikel 180 van het Kieswetboek zijn alle Belgen die ingeschreven zijn in de bevolkingsregisters die bijgehouden worden in de Belgische diplomatieke of consulaire beroepsposten in het buitenland en die voldoen aan de voorwaarden met betrekking tot de kiesbevoegdheid bedoeld in artikel 1, onderworpen aan de stemplicht.
Voor de stemming in persoon in België en de stemming in persoon in de diplomatieke of consulaire posten, evenals voor de stemming bij volmacht in België of in een post, blijft het probleem beperkt tot het tijdig bezorgen van de convocatie aan de kiezer of aan de volmachthebber. De Federale Overheidsdiensten Buitenlandse Zaken en Binnenlandse Zaken werken aan een gepaste oplossing. In feite is dat geen echt probleem. Ook zonder convocatie kan een persoon stemmen als zijn naam voorkomt op de kiezerslijst van de gemeente of de post.
Voor de stemming per brief neemt het departement in samenwerking met de FOD Binnenlandse Zaken alle mogelijke maatregelen om de stembrieven tijdig te bezorgen. We zullen de kiezer er uitdrukkelijk op wijzen dat hij zijn stembrief onmiddellijk naar het voorgedrukte adres moet terugzenden. Mijn diensten kunnen uiteraard niet controleren of de kiezer die instructie volgt.
Ik wijs het geachte lid erop dat overeenkomstig artikel 180septies, alinea 1, van het Kieswetboek niet de gemeenten, maar wel de voorzitters van de kieskringhoofdbureaus, respectievelijk van de provinciehoofdbureaus, de omslagen met de stembiljetten naar de kiezer zenden.