2-1306/1 | 2-1306/1 |
14 OKTOBER 2002
Tatoeages zijn meer dan een modefenomeen. Zij behoren tot onze culturele omgeving. Lichaamsversiering had in het verleden meestal een symbolische waarde. Vandaag beschouwt men een tattoo als een creatieve uiting, als een kunstbeleving. Het « taboe op tattoo » is gevallen, vooral bij jongeren maar ook bij de andere generaties.
Om een tattoo te laten plaatsen kan je overal terecht : in de tattoostudio, op straat, op zomerfestivals, op reis, in feite om het even waar. Slecht geplaatste tatoeages kunnen nochtans tot veel ellende leiden : HIV/Aids en hepatitis, door gebruik van niet steriele naalden of het niet aantrekken van latexhandschoenen; infecties door de karige hygiëne op een festival of de brandende zon die verboden is voor een verse tatoeage; een slecht geplaatste tatoeage door het feit dat de naalden te diep werden gestopt met het risico dat een tekening uitloopt.
Een tatoeage is in beginsel niet gevaarlijk, voor zover de veiligheid en hygiëne gerespecteerd worden. In België is deze activiteit wettelijk niet geregeld waardoor er dus geen specifieke vorm van hygiënische overheidscontroles uitgevoerd wordt naar werkwijzen en sterilisatietechnieken.
Nochtans is het contact tussen klant en tatoeëerder tijdens de plaatsingen cruciaal. Een groot aantal klanten wordt meestal verzorgd in één en dezelfde ruimte, meestal erg snel na elkaar. Tal van instrumenten en oppervlakken in een kabinet zijn moeilijk te ontsmetten of te steriliseren.
Naalden voor een tattoo zouden slechts éénmaal gebruikt mogen worden en nadien onmiddellijk in een speciale naaldencontainer weggeworpen worden. Het verbreken van de steriele verpakking zou altijd in bijzijn van de klant moeten gebeuren. De kleurstoffen die voor een klant gebruikt worden zijn voor hem/haar persoonlijk en worden niet voor andere klanten gebruikt. Een tatoeëerder zou een autoclaaf (een sterilisatieapparaat) moeten hebben omdat indien men enkel gesteriliseerde naalden gebruikt, de toepassing toch nog onveilig zou zijn. Alle gereedschappen moeten na elk gebruik opnieuw steriel gemaakt worden. Alle tatoeëerders zouden over de nodige medische apparatuur moeten beschikken om een perfecte tatoeëring te kunnen garanderen.
Tatoeëerders zouden hun klanten erop moeten wijzen dat alcohol, drugs en medicatie (zoals voor luchtwegen en ook pijnstillers, ...) uit den boze zijn. Zij verdunnen immers het bloed waardoor de inkt gedeeltelijk kan uitbloeden bij tattoos.
Een tatoeage is als een open wonde. Deze operatie moet derhalve met de grootste zorgvuldigheid worden uitgevoerd. De indienster is derhalve van mening dat het tatoeëren in een speciaal ingerichte ruimte moet geschieden. De inschrijving van de tatoeëerder bij de overheid, die de controle moet uitvoeren op de hygiëne, is een minimumgarantie.
Ten slotte meent indienster dat een tatoeage, gelet op het definitieve karakter, pas kan worden toegelaten vanaf 18 jaar, of 16 als een ouder ermee instemt. Op jonge leeftijd kan je niet beslissen over iets dat je hele leven zal meegaan.
Vandaag kan iedereen die zich vestigt als zelfstandige en de nodige apparatuur aankoopt, zichzelf tatoeëerder noemen.
Artikel 2
De inschrijvingsplicht moet de controle van de kwaliteit van de verzekerde dienst mogelijk maken. Een dergelijk mechanisme wordt reeds voor andere gevoelige sectoren gebruikt, zowel voor de gezondheidszorg als voor andere sectoren die het openbaar belang betreffen.
Artikel 3
Het gaat hier in hoofdzaak om de hygiënische normen waaraan het gebruikte materieel moet voldoen, zoals steriele naalden, de kleurstoffen en de technisch geschikte apparatuur. Ook dient de tatoeëerder het bewijs te leveren dat hij de nodige opleiding heeft gekregen en over een licentie beschikt.
Artikel 4
Een tatoeage is definitief, zodat het niet wenselijk is dat minderjarigen die jonger zijn dan 16 een tatoeage kunnen laten plaatsen die zij hun hele leven zullen moeten dragen. Indieners achten het wenselijk dat minderjarigen ouder dan 16 dit wel kunnen doen, maar met toestemming van hun ouders.
Artikel 5
Dit is de klassieke sanctie. Bij overtreding van wet dient de inschrijving hetzij tijdelijk hetzij definitief, naar gelang van de ernst van de inbreuken te worden geschrapt. Het gaat dan om een administratieve beslissing die voor de Raad van State kan worden aangevochten.
| Erika THIJS. |
Artikel 1
Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
Art. 2
Bedrijven die als maatschappelijk doel hebben het vervaardigen van tatoeages op personen moeten ingeschreven zijn bij het ministerie van Economische zaken.
Art. 3
De Koning bepaalt de minimumvoorwaarden waaraan de door het bedrijf gebruikte apparatuur moet voldoen om de verspreiding van de besmettelijke aandoeningen te voorkomen en de correcte uitvoering van de tatoeage te waarborgen. De eigenaar van de in artikel 2 bedoelde bedrijven moet een door de minister bevoegd voor de Volksgezondheid erkend opleidingsattest kunnen voorleggen.
Art. 4
Minderjarigen die de leeftijd van 16 jaar niet hebben bereikt, worden niet toegelaten in de in artikel 2 bedoelde bedrijven.
Een tatoeage mag op de persoon van een minderjarige die de leeftijd van 16 heeft bereikt worden geplaatst, mits de toestemming van de ouders of van de wettelijke voogd van de minderjarige.
Art. 5
De inschrijving van bedrijven die met overtreding van deze wet tatoeages hebben uitgevoerd, kan door de minister die Economische Zaken onder zijn bevoegdheid heeft tijdelijk of definitief worden geschrapt.
22 augustus 2002.
| Erika THIJS. |