Belgische Senaat

ZITTING 2001-2002

29 MEI 2002

Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen en tot wijziging van de artikelen 29 en 31 van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst

AMENDEMENTEN

Nr. 9 VAN MEVROUW THIJS

Art. 2

In het voorgestelde artikel 9ter een § 3bis invoegen, luidende :

« § 3bis. Het voorstel van een premie waarin de parameter leeftijd tot een verhoging van de premie met meer dan 25 % leidt, wordt gelijkgesteld met een weigering. »

Verantwoording

Dit amendement neemt grotendeels een amendement over dat voor CD&V werd ingediend in de Kamer tijdens de bespreking in plenaire zitting (stuk Kamer, nr. 1079/15).

Het vertrekt vanuit de bekommernis van de indieners dat de ontworpen regeling tot een te verregaande en maatschappelijk onaanvaardbare segmentering van de markt zal leiden in het nadeel van een aantal leeftijdsgroepen, meer bepaald jongeren en ouderen.

De leeftijd is in de verzekeringspraktijk een criterium voor zeer verregaande segmentering op de verzekeringsmarkt van voertuigen. Daardoor moeten jongeren en ouderen vaak zeer hoge premies betalen.

Veelal zijn de premies zo hoog dat er op een oneigenlijke manier een contract op naam van één van de ouders wordt gesloten, wat tot zeer nare gevolgen kan leiden ­ namelijk de nietigheid van het contract ­ wanneer er zich een ongeval voordoet.

De ontworpen regeling laat op dit ogenblik nog steeds premievoorstellen toe van vijfmaal de basispremie. De drempel voor de toegang tot de tarifering wordt hiermee onaanvaardbaar hoog gelegd.

De bedoeling van dit amendement is jongeren en ouderen toe te laten de verplichte autopolis af te sluiten tegen een redelijk tarief, iets wat door de huidige segmentering niet het geval is.

De vaststelling dat ook andere criteria kunnen leiden tot segmentering ­ zoals de sociale functie van het voertuig, de woonplaats van de verzekerde enz. ­ doet niets af aan de vaststelling dat een verregaande segmentering op basis van leeftijd maatschappelijk onaanvaardbaar is. Dit geldt des te meer wanneer rekening wordt gehouden met het uitblijven van de hervorming van de rijopleidingen, de mobiliteitsvraag die zowel bij jongeren als bij ouderen toeneemt, de geringe financiële draagkracht van heel wat jongeren en ouderen.

Ook het argument dat de Europese regelgeving niet toelaat deze beperking van de segmentering op te leggen is niet afdoende, aangezien er wel degelijk uitzonderingen met het oog op het algemeen belang mogelijk zijn. De solidariteit tussen generaties verantwoordt hier de gemaakte uitzondering.

Het amendement laat verzekeringsnemers toe zich tot het Tariferingsbureau te wenden wanneer in de premie die aan hen wordt voorgesteld de parameter leeftijd voor een verhoging van de premie met ten minste 25 % zorgt (een verhoging tegenover de premie die ze zonder de parameter leeftijd zouden moeten betalen). Het Tariferingsbureau zal dan een premie voorstellen die rekening houdt met de maximale verhoging van 25 % voor de parameter leeftijd en met alle andere verzekeringstechnische elementen. De feitelijke subsidiëring van de polissen gebeurt door een voorafname op de fiscale taks op autopolissen.

De berekening van de 25 %-verhoging wordt onafhankelijk van de interferentie van andere parameters gehanteerd. Andere elementen kunnen dus al verrekend zijn, zoals bijvoorbeeld het geslacht of de woonplaats.

Nr. 10 VAN MEVROUW THIJS

Art. 2

In het voorgestelde artikel 9quater een tweede lid toevoegen aan § 2, luidende :

« In de gevallen bedoeld in artikel 9ter, § 3bis, bepaalt het Tariferingsbureau de premie rekening houdend met het risico dat de verzekeringsnemer vertoont en met een bijzondere dotatie ten laste van de Schatkist te bepalen door de Koning. »

Verantwoording

Ook dit amendement neemt grotendeels een amendement over dat door CD&V werd ingediend in de Kamer tijdens de bespreking in plenaire zitting (stuk Kamer, nr. 1079/15).

Voorgesteld wordt dat, wanneer het Tariferingsbureau moet tussenkomen voor jongeren en ouderen bedoeld in het vorige amendement, ze een premie moet bepalen die rekening houdt met twee factoren :

­ het risico van de verzekeringsnemer (zijn individuele kenmerken);

­ een dotatie van de federale overheid ten laste van de Schatkist te bepalen door de Koning.

Met deze dotatie wordt de premie van de betrokkenen gesubsidieerd en kan hen een premie worden aangeboden die geen rekening houdt met de parameter leeftijd.

Via de belastingen op de verzekeringspremies ontvangt de overheid belangrijke inkomsten, die zij kan aanwenden voor de gedeeltelijke financiering van de premie. Dit vormt een bijkomende sociale correctie op de verregaande segmentering op basis van leeftijd.