2-161 | 2-161 |
De voorzitter. - De heer Louis Michel, vice-eerste minister en minister van Buitenlandse Zaken, antwoordt namens de heer Antoine Duquesne, minister van Binnenlandse Zaken.
De heer Jan Remans (VLD). - Welke stappen neemt de Dienst Vreemdelingenzaken wanneer mensen zonder papieren gezondheidsredenen inroepen om het verblijf in ons land te verlengen?
Ik heb vernomen dat een medisch dossier over de patiënt wordt aangelegd, dat een arts de zieke ondervraagt, onderzoekt en bijkomende gegevens over de zieke verzamelt, dat ook via de Belgische ambassades en consulaten informatie wordt ingezameld over de medische mogelijkheden in het land van herkomst en dat daarna een advies aan de Dienst Vreemdelingenzaken wordt gegeven.
Verlenen onze ambassades vlotte samenwerking? Is er uitwisseling tussen Europese lidstaten op dit gebied? Welke criteria worden bij de medische beoordeling gehanteerd? Kunnen de medische adviezen door derden worden tegengesproken? Welke controle is er op het medisch advies en op de eventuele tegenspraak?
De heer Louis Michel, vice-eerste minister en minister van Buitenlandse Zaken. - Zodra een vreemdeling bij zijn aanvraag tot verlenging of regularisatie van zijn verblijf gewag maakt van medische problemen, wordt hij onderzocht door een geneesheer die aan de Dienst Vreemdelingenzaken verbonden is. Die neemt kennis van alle elementen uit het medische dossier dat hem door de dienst wordt bezorgd. Hij kan aanvullende onderzoeken verrichten, advies vragen aan deskundigen of een arts aanstellen met dezelfde wettelijke kwalificatie als de arts van de vreemdeling.
In geval van een negatieve beslissing moet de DVZ zich vanzelfsprekend baseren op objectieve medische elementen. Hij moet het medische advies toevoegen waarop de beslissing is gebaseerd of uitdrukkelijk de medische motieven bij de beslissing vermelden.
In de meeste gevallen volgt de DVZ het advies van de arts, waarbij hij weliswaar rekening houdt met andere parameters zoals de effectieve mogelijkheid tot zorgverstrekking in het land van herkomst. De effectieve verwijdering van een persoon zal bijgevolg slechts worden overwogen als zeker is dat hij of zij in het land van herkomst de nodige verzorging zal krijgen. In geval van twijfel zal een bewarende maatregel worden genomen of zal de persoon zelfs worden geregulariseerd.
De Belgische diplomatieke en consulaire posten werken actief mee aan de procedure. Ze treden hierbij hoofdzakelijk op als tussenpersoon tussen de aanvragen van de dokter van de DZV en de lokale overheden voor gezondheidszorg.
Er bestaat geen Europese coördinatie terzake.
Ten slotte kan tegen elke beslissing van de Dienst Vreemdelingenzaken beroep worden aangetekend bij de Raad van State. In dat geval, en ook voor de gerechtelijke beroepen, stelt de bevoegde rechtsmacht soms een expert aan.
De heer Jan Remans (VLD). - Ik begrijp dus dat de Raad van State een medische expert aanwijst die dan uitspraak doet. Nadat ik mijn vraag had ingediend, heb ik gelezen dat het aantal beroepen voor de Raad van State op het vlak van vreemdelingenzaken de afgelopen vijf jaar fel is gestegen, namelijk van 2.550 in 1996 naar 18.458 nu. In percentages uitgedrukt is dat nog sprekender: van bijna 40% tot 92% van het totale aantal verzoeken. Ondanks de vermindering van het aantal asielaanvragen, wordt de Raad van State overstelpt met dossiers van asielzoekers en neemt de achterstand bij de Raad van State toe. In welke mate worden medische certificaten gebruikt om de terugsturing naar het land van herkomst te verhinderen? Misschien is het beter dat ik een schriftelijke vraag indien omtrent het aantal zaken dat voor de Raad van State op basis van gezondheidsredenen aanhangig wordt gemaakt en hoeveel daarvan een ander advies krijgen dan de geconsulteerde arts heeft uitgebracht.
De heer Louis Michel, vice-eerste minister en minister van Buitenlandse Zaken. - Dit is een redelijke vraag die ik zal doorspelen aan de minister van Binnenlandse Zaken.
De heer Jan Remans (VLD). - Is het probleem misschien niet opgelost indien de Raad van State zich zou beperken tot het onderzoeken van procedurefouten en de zaken niet inhoudelijk zou bekijken? Ik dacht toch dat de Raad van State niet over de grond van de zaak zou oordelen maar enkel over eventuele procedurefouten. Is het niet zo dat een dergelijke hervorming al enkele jaren geleden werd aangekondigd maar nog altijd niet door de Ministerraad werd besproken?
-Het incident is gesloten.