2-56 | 2-56 |
De heer Didier Ramoudt (VLD), rapporteur. - Dit optioneel bicameraal wetsontwerp werd tijdens de vorige zittingsperiode door de Kamer van volksvertegenwoordigers overgezonden, nadat het door de 135 aanwezige kamerleden eenparig werd aangenomen. Het ontwerp werd nadien van verval ontheven en op verzoek van 22 senatoren op 21 januari 2000 geëvoceerd. De parlementaire overlegcommissie besliste op 2 maart en 11 mei 2000 de onderzoekstermijn te verlengen. De onderzoekstermijn loopt nu op vrijdag 30 juni 2000 ten einde.
De artikelen 34, § 1, en 39 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 bepalen onder meer welk aanslagstelsel op pensioenen, renten en als zodanig geldende toelagen moet worden toegepast en welke belastingvrijstellingen worden toegekend.
Dit wetsontwerp beoogt voornamelijk de wetgeving in overeenstemming te brengen met arrest nummer 132/98 van 9 december 1998 van het Arbitragehof Dit heeft echter geleid tot diverse meningsverschillen. Het gaat immers om enkele miljarden inkomstenverlies voor de Schatkist. In België ontvangen namelijk circa 400 000 personen een rente wegens een arbeidsongeval of een beroepsziekte voor een totaalbedrag van 22 miljard frank per jaar.
Ook binnen de regerende meerderheid waren er uiteenlopende bekommernissen. De minister wilde in de eerste plaats verwikkelingen bij de behandeling door de administratie vermijden en het grote aantal bezwaarschriften terugschroeven. Daarom heeft de regering gewacht tot na de begrotingscontrole 2000 om amendementen in te dienen die de wetgeving moeten vereenvoudigen en harmoniseren, rekening houdend met het voornoemde arrest van het Arbitragehof.
De regering stelt voor alle belastingen op de renten die wegens een arbeidsongeval of een beroepsziekte worden uitgekeerd aan personen met een invaliditeitsgraad van maximum 20% af te schaffen. Ze gaat ervan uit dat het slachtoffer in dat geval geen verlies van beroepsinkomsten heeft geleden. Deze beslissing brengt in de praktijk met zich dat 360 000 van de 400 000 begunstigden niet meer belast zullen worden.
De regering beschouwt het grote aantal bezwaarschriften als problematisch. Vandaar dat ze ook het probleem van de reeds ingediende bezwaarschriften en van de verwerking van de inkomsten van het aanslagjaar 1999 heeft willen regelen. Ze heeft gekozen voor een soepele formule, namelijk de ontheffing van ambtswege via het aanslagformulier. Dit impliceert dat de belastingdienst, die op de hoogte is van de elementen die aan de basis liggen van de heffing, de terugbetalingen zal uitvoeren zonder bezwaarschriften te vragen, noch ze te behandelen.
De voorgestelde retroactieve wetswijziging beschermt zowel de afdeling geschillen van de belastingdiensten als de rechtbanken en de belastingplichtigen tegen overdreven lange en ingewikkelde juridische procedures.
Op budgettair vlak impliceert het ontwerp dat de belasting op de vervangingsinkomens grotendeels verdwijnt. Het betreft een bedrag tussen 3,2 en 3,5 miljard. De belasting die nog geïnd wordt op de resterende delen van de uitkeringen zal 500 à 600 miljoen frank bedragen.
De vier regeringsamendementen werden alle aangenomen. Het geamendeerde wetsontwerp in zijn geheel werd aangenomen met 7 stemmen bij 1 onthouding.
- La discussion générale est close.