(N.): Vraag gesteld in 't Nederlands (Fr.): Vraag gesteld in 't Frans
Voor de inschrijving van daklozen die in een mobiele woning verblijven voorziet de wet in een referentieadres. Dit wordt gedefinieerd als : « een reëel adres in een Belgische gemeente van een persoon die ingeschreven is in de registers van die gemeente maar die niet meer beschikt over een woning, waar de post en administratieve stukken in ontvangst kunnen worden genomen met het oog op de bezorging ervan aan de geadresseerde ».
Theoretisch betekent een referentieadres voor daklozen en woonwagenbewoners een hele stap voorwaarts. Het niet meer hebben van een woning kan in principe niet meer leiden tot een ambtelijke schrapping, zolang zij maar bereikbaar zijn op het referentieadres. Evenmin blijven zij verstoken van bepaalde rechten zoals het bestaansminimum.
Graag had ik van de geachte minister een antwoord op volgende vragen :
1. Wordt deze wetgeving inzake het referentieadres eenvormig toegepast over het hele land ?
2. Kan de gemeente een inschrijving op een referentieadres om bepaalde redenen weigeren en indien ja, om welke redenen ?
3. Wie oefent de controle uit op de toepassing van de wet op het domicilie en het referentieadres ? Hoeveel controles werden door deze instantie dit jaar reeds uitgevoerd en in welke gemeenten ?
4. Worden gemeenten die deze wet niet toepassen gesanctioneerd en indien ja, welke gemeenten werden reeds gesanctioneerd sinds de invoering van de mogelijkheid tot inschrijving op een referentieadres ?
5. Kan een vierde-wereldbeweging tegen een wederrechtelijke weigering tot inschrijving op een referentieadres een klacht indienen en indien ja, bij welke instantie ?
6. Hoeveel mensen zijn momenteel ingeschreven op een referentieadres en in welke gemeenten ?