|
|
Strijd tegen Ebola - Betrokkenheid van de Gemeenschappen
infectieziekte
Afrika
Wereldgezondheidsorganisatie
medische research
voorkoming van ziekten
volksgezondheid
gewesten en gemeenschappen van België
epidemie
| 19/9/2019 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 24/10/2019) |
| 23/10/2019 | Antwoord |
De strijd tegen Ebola begint eindelijk enige sérieux te krijgen. Nadat er enkele (dodelijke) gevallen van Ebola in het Westen opduiken, binnen Europa en binnen de Verenigde Staten, is er plots internationale interesse en kondigt de World Health Organisation (WHO) aan dat er via wetenschappelijk onderzoek binnen enkele maanden wellicht een Ebola-geneesmiddel zal zijn. Duizenden doden in Afrika doen de wetenschappelijke wereld niet in een hogere snelheid rijden. Enkele zieken in het Westen zorgen voor een algemene mobilisatie.
Ook in ons land zijn er enkele maatregelen genomen om te voorkomen dat Ebola hier een kans maakt. De Gemeenschappen in ons land hebben grote bevoegdheden op het vlak van gezondheidsbeleid en zeker op het vlak van preventie. Ze moeten bijgevolg zeer nauw betrokken worden bij het uit te stippelen Ebola-beleid. Ook het wetenschappelijk onderzoek is in grote mate een bevoegdheid van de Gemeenschappen. Het lijkt vanzelfsprekend dat de universitaire instellingen op dat vlak een enorme bijdrage kunnen leveren.
1) Werd er reeds contact opgenomen met de Gemeenschappen, zowel op het vlak van (preventieve) volksgezondheid als op het vlak van wetenschappelijk onderzoek?
2) Hebben de Gemeenschappen een rol in de aanpak van de Ebola-epidemie? In hoeverre is er echt een samenwerking afgesproken?
In de periode 2014-2015 was er een grote Ebolauitbraak in West-Afrika die meer dan 11 000 levens heeft gekost. Toen waren er inderdaad enkele besmette importgevallen in Europa en de Verenigde Staten en toen al zijn tal van maatregelen voor ons land uitgewerkt.
Momenteel echter heerst al sedert 1 augustus 2018 een Ebolaepidemie in de Democratische Republiek Congo (DRC), nu in het Noord-Oosten, meer bepaald in Noord-Kivu en Ituri. Dit is de tiende en grootste uitbraak in DRC en de tweede grootste wereldwijd. Tot op heden zijn in relatie met deze laatste uitbraak, die dus al meer dan een jaar aanhoudt en meer dan 2 000 doden eiste, nog geen met Ebola besmette reizigers in Europa gemeld.
Reeds in 2014-2015 hebben mijn diensten in nauwe samenwerking met de Gemeenschappen, Binnenlandse Zaken, Defensie, de Ebola-coördinator en tal van wetenschappelijke experten, procedures uitgewerkt om in ons land reizigers met mogelijke tekenen van virale hemorhagische koorts op te vangen. Deze procedures werden gevalideerd door de Risk Management Group waarin de Gemeenschappen en de Gewesten vertegenwoordigd zijn; iedere burger, zorgverstrekker of intervenant kan deze raadplegen op de website info-ebola.be.
Ook geeft mijn administratie adviezen aan Buitenlandse Zaken ten behoeve van de Belgen die naar DRC reizen of er verblijven. Verder bestaat een intens overleg met onze nationale luchthaven om mogelijk besmette reizigers onmiddellijk op te vangen. Mogelijke Ebolapatiënten kunnen in isolatie worden opgenomen in de twee referentieziekenhuizen die hiertoe speciaal zijn uitgerust (St. Pieter te Brussel en het UZA in Antwerpen). Ook heb ik in dit verband eerder reeds een bijzondere toestemming gegeven om specifieke geneesmiddelen die in Europa nog geen goedkeuring hebben toch hier in de behandeling te kunnen gebruiken. Bovendien heb ik in dit kader samen met mijn bevoegde collega’s er onlangs voor gezorgd dat hulpverleners die nu Ebolapatiënten gaan verzorgen, voor hun vertrek hier zouden kunnen worden gevaccineerd; dit vaccin wordt al langer in Afrika aan risicopersonen toegediend en binnenkort zou ter plaatse ook met een eigen Belgisch-Deens ontwikkeld product gevaccineerd worden.
Tenslotte leveren medewerkers van het Tropisch Instituut te Antwerpen sedert decennia baanbrekend werk in het wetenschappelijk onderzoek naar het virus, de diagnosestelling en de behandeling van de ziekte.