Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 6-1050

van Christie Morreale (PS) d.d. 5 oktober 2016

aan de vice-eersteminister en minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken, belast met de Regie der gebouwen

Wet van 22 mei 2014 ter bestrijding van seksisme in de openbare ruimte - Klachten - Cijfers - Sensibilisering van het doelpubliek - Begeleiding van slachtoffers - Opleiding van agenten - Bewijslast - Moeilijkheden

gendermainstreaming
gelijke behandeling van man en vrouw
discriminatie op grond van geslacht
bestrijding van discriminatie

Chronologie

5/10/2016Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 3/11/2016)
22/2/2017Rappel
3/12/2018Rappel
9/12/2018Dossier gesloten

Heringediend als : schriftelijke vraag 6-2245

Vraag nr. 6-1050 d.d. 5 oktober 2016 : (Vraag gesteld in het Frans)

De wet van 22 mei 2014 ter bestrijding van seksisme in de openbare ruimte en tot aanpassing van de wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van discriminatie tussen vrouwen en mannen is op 3 augustus 2014 in werking getreden.

Het doel van deze vernieuwende wet was de bestaande reglementering te verscherpen om seksistische gedragingen, enerzijds, en dicriminatie op basis van geslacht, anderzijds, te bestrijden. Jaarlijks worden zowat vierduizend klachten wegens seksueel geweld ingediend, waaronder ook klachten wegens seksistisch en vernederend taalgebruik. Ongetwijfeld is er nog een belangrijk 'dark number' van ongeregistreerde klachten in verband met deze problematiek en zijn de echte cijfers veel hoger.

Al deze vragen vallen onder de bevoegdheid van de Senaat omdat ze gaan over een federale materie die invloed heeft op de bevoegdheden van de deelgebieden, met name inzake gelijke kansen en vrouwenrechten.

Twee jaar na de afkondiging van deze wet ter bestrijding van seksisme in de openbare ruimte zou het goed zijn om een eerste balans op te maken. Er zijn weinig cijfers beschikbaar voor het publiek over het aantal klachten wegens seksisme in België. Het publiek heeft maar toegang tot gegevens die al een jaar oud zijn en dan zou er geen enkele klacht wegens seksisme zijn ingediend. Het is mogelijk dat slachtoffers niet op de hoogte waren van de ruimere mogelijkheden die de wet hen nu biedt.

1) Wat zijn de cijfers met betrekking tot klachten wegens seksisme waarover uw diensten beschikken?

2) Wordt het doelpubliek voldoende gesensibiliseerd in verband met het nut van een klacht?

3) Werden de agenten die de klachten registreren op de hoogte gebracht van deze wetswijziging en werden ze opgeleid om de slachtoffers te begeleiden?

4) Deze wet is zinvol, maar de bewijslast kan voor moeilijkheden zorgen. Heeft u weet van gelijkaardige wetgeving waar de wetgever dit euvel heeft kunnen verhelpen?