|
|
Tuberculose - Opvolging - Gedwongen opname en isolatie - Afdwingen van een behandeling
infectieziekte
geneeswijze
volksgezondheid
ziekenhuisopname
| 20/6/2013 | Verzending vraag |
| 12/11/2013 | Antwoord |
Ik stelde in het verleden al vaak vragen over tbc. Hoewel tbc meestal behandelbaar is, sterven er tot op heden nog steeds mensen aan die ziekte. Oplettendheid is dus geboden, zeker met de opkomst van de bijzonder besmettelijke MDR- tbc of XDR- tbc, een hardnekkig te behandelen variant van de bacterie die in 2008 440 000 mensen besmette waarvan er 150 000 om het leven kwamen. Voornamelijk een slechte of onafgewerkte behandeling van tbc is de oorsprong van die variant. Bij tbc is opvolging en een volledige behandeling van wezenlijk belang.
Echter, de versnippering van de bevoegdheid in dat verband is weinig bevorderlijk voor een efficiënte en adequate opvolging van tbc.
De strategie inzake controle en inkrimping van de frequentie van de ziekte berust op de volgende vier pijlers: a) de vroegtijdige opsporing en de gepaste behandeling van de tuberculosepatiënten; b) een specifieke en passende aanpak voor bevolkingsgroepen met verhoogd risico; c) het vermijden en/of het zo snel mogelijk onder controle brengen van micro-epidemieën rond de besmettingsbronnen; d) socioprofylaxe tegen de besmetting. Het in praktijk brengen van die strategie valt onder de bevoegdheid van de gemeenschappen in het kader van de bestrijding van infectieziekten. Zo blijkt uit een eerdere schriftelijke vraag (5-4169) aan minister van Volksgezondheid Onkelinx.
Echter, bijna jaarlijks krijgen we wel een verhaal te horen van een persoon bij wie tbc of zelfs MDR- tbc of XDR- tbc is vastgesteld en die zijn behandeling weigert en het op een lopen zet. Dat heeft uiteraard gevolgen voor de volksgezondheid gezien de besmettelijke aard van de ziekte.
1) Mensen dwingen tot een behandeling is niet toegelaten. Echter, is het niet mogelijk om over te gaan tot een gedwongen opname en isolatie wanneer er ernstig risico voor de volksgezondheid dreigt? Ik wil erop wijzen dat het gebruik van de quarantaine nog steeds bestaat, bijvoorbeeld bij mensen die naar bepaalde landen reizen en niet ingeënt zijn tegen gele koorts.
2) Zijn de mogelijkheden tot gedwongen opname van tbc-patiënten die een behandeling weigeren reeds voorhanden? Wie zorgt voor het afdwingen? Wie zorgt voor de bewaking?
Deze parlementaire vraag valt niet onder mijn bevoegdheid maar wel onder de bevoegdheid van mijn collega de vice-eerste minister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen.