|
|
Woning - Kraakdossiers - Bestraffing - Wetgevende en rechterlijke transparantie - Stand van zaken
eigendomsdelict
huisvesting
domicilie
officiële statistiek
| 23/4/2013 | Verzending vraag |
| 24/7/2013 | Rappel |
| 28/4/2014 | Einde zittingsperiode |
Bescherming van de mens en van zijn woning, eigendom en privacy zijn essentiële principes die in de wetgeving verweven moeten zijn. Door artikel 8 van het EVRM "recht op eerbiediging van privé, familie en gezinsleven", artikel 10 in de Grondwet en artikel 439 in het strafwetboek betreffende "de onschendbaarheid van de woning" en artikel 544 in het Burgerlijk wetboek over "het eigendomsrecht" is dat zeker volbracht.
Het probleem is dat die rechtsregels door krakers worden misbruikt. Zo wordt het recht op onschendbaarheid van de woning gebruikt om het optreden van de politie en de eigenaar (die recht heeft op zijn eigendom) te belemmeren in een poging om de onrechtmatige eigenaars uit de woonst te zetten.
Deze contradictie in de wet en het feit dat kraken niet strafbaar is, geven aanleiding tot een gebrek aan wettelijke en juridische transparantie en bijgevolg ondervindt de vrederechter moeilijkheden om de klacht te beoordelen. Een Nederlandse regeling waarbij het kraken van een pand strafbaar is als het minder dan 1 jaar onbewoond is en waarbij de eigenaar steeds een procedure kan starten ongeacht de identificatiegegevens bij de vrederechter, dringt zich misschien op.
Naar aanleiding van die situatie had ik volgende vragen. Voor cijfermatige vragen peil ik steeds naar de jaren 2009 tot en met 2012.
1) Hoeveel zaken werden door de eigenaar aanhangig gemaakt bij de vrederechter met kennis van de identiteitsgegevens van de krakers? Graag cijfers per kanton.
2) In principe moet de eigenaar de identificatiegegevens van de krakers weten. Enkel in geval van hoogdringendheid en wanneer de eigenaar verscheidene pogingen heeft ondernomen om de identiteit van de krakers tevergeefs te weten te komen, kan een eenzijdig verzoekschrift worden ingediend.
a) Welke acties moet de eigenaar zoal ondernomen hebben? Op basis van welke criteria wordt dit beoordeeld door de bevoegde rechter?
b) Hoeveel uitspraken deed de rechter in de respectievelijke jaren na een geaccepteerd eenzijdig verzoekschrift? Hoeveel pogingen tot eenzijdig verzoekschrift werden geweigerd? Hoeveel krakers tekenden verzet aan tegen een eenzijdig verzoekschrift, om de procedure te rekken? Graag cijfers per gerechtelijk kanton.
3) Wat is de gemiddelde duur van de procedure van een rechtszaak wanneer de identiteit van de krakers bekend is en wanneer de identiteit onbekend is? Hoe kan die termijn geoptimaliseerd worden volgens de minister?
4) Wat vindt de minister van de Nederlandse regeling waarbij er respect is voor de huisvrede als een pand meer dan één jaar verlaten is en waarbij de eigenaar steeds een procedure kan starten ongeacht of hij de identiteit kent?