|
|
Belastingen - Feitelijk gescheiden echtgenoten - Samenvoeging van de aangiften
belasting van natuurlijke personen
gerechtelijke scheiding
echtscheiding
belastingaangifte
| 28/12/2010 | Verzending vraag |
| 18/3/2011 | Antwoord |
Wanneer echtgenoten feitelijk gescheiden zijn, dienen ze een individuele fiscale aangifte in. In sommige gevallen, als de inschrijving van de ex-echtgenoten op een bepaald adres in de bevolkingsregisters plaatsvindt in het kalenderjaar dat volgt op de datum van de feitelijke scheiding die door de echtgenoten in hun aangifte is opgegeven, mag de administratie oordelen dat ze de beide individuele verklaringen mag samenvoegen. Ze stelt dan een bericht van gezamenlijke aanslag op dat ze naar beide belastingplichtigen stuurt. Normaal mag de administratie de twee verklaringen niet samenvoegen zonder de belastingplichtigen er vooraf over in te lichten, want de wet schrijft voor dat ze een bericht van wijziging van aangifte moet sturen als ze de inkomsten of andere elementen die een belastingplichtige in zijn fiscale aangifte heeft vermeld, wil wijzigingen.
De federale ombudsman zou echter verschillende klachten hebben ontvangen waaruit blijkt dat de administratie de belastingplichtigen niet vooraf verwittigt, terwijl de toevoeging van een belastingplichtige en een volledige inkomstenkolom in een verklaring moet worden beschouwd als een wijziging van de originele individuele aangiften. In dat bericht van wijziging moet staan dat de twee aangiften samengevoegd zijn omdat de twee belastingplichtigen nog geen volledig fiscaal jaar feitelijk gescheiden waren en ze bijgevolg nog moeten worden belast overeenkomstig artikel 126 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992.
Als die procedure wordt gevolgd, dan wordt de wetgeving nageleefd en hebben de belastingplichtigen de mogelijkheid om, in geval van betwisting, de werkelijke datum van hun feitelijke scheiding mee te delen vooraleer de twee aangiften effectief worden samengevoegd.
Mijnheer de minister,
Waarom vraagt de fiscale administratie, vooraleer een gezamenlijke aanslag op te stellen, de feitelijk gescheiden belastingplichtingen die een individuele belastingaangifte indienen, niet haar de bewijzen te bezorgen van het tijdstip van hun feitelijke scheiding?
Uit de bepalingen van de artikelen 126, §1 en §2, 2° van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (WIB 92), volgt dat voor het jaar van de feitelijke scheiding, de aanslag nog gevestigd dient te worden op naam van beide echtgenoten of wettelijke samenwoners. Bijgevolg zijn deze, in principe, ertoe gehouden een gemeenschappelijke aangifte in te dienen.
De administratie der directe belastingen evenwel, zich bewust van de moeilijkheden die zich in dat geval kunnen stellen voor het invullen van een gemeen-schappelijk aangifteformulier, beschouwd uit welwillendheid de twee afzonderlijke aangiften als geldig. Via de toelichting bij de aangifte zijn de belastingplichtigen ervan op de hoogte dat, in dat geval, de administratie zelf de gegevens van deze aangiften zal samenbrengen om één enkele aanslag te vestigen en dat als effectieve datum van feitelijke scheiding de datum waarop één van de echtgenoten of wettelijke samenwoners op een ander adres in het bevolkingsregister is ingeschreven, in aanmerking wordt genomen, behalve indien de belastingplichtige het bewijs levert dat de feitelijke scheiding op een andere datum heeft plaatsgevonden.
Ik wens bovendien te preciseren dat in toepassing van artikel 346, 1e lid, WIB 92, de administratie enkel een bericht van wijziging moet verzenden indien ze het voornemen heeft de inkomsten en andere gegevens die in een geldige aangifte vermeld staan, te wijzigen. Bijgevolg, in het geval waarin de inkomsten en andere vermelde gegevens in de afzonderlijke aangiften van de echtgenoten of wettelijke samenwoners voor het jaar van de feitelijke scheiding niet gewijzigd zijn, dient er geen bericht van wijziging te worden verstuurd vooraleer de afzonderlijke aangiftes samengebracht worden. Inderdaad, het feit van het samenbrengen van de aangiften van echtgenoten of wettelijke samenwoners voor het jaar van feitelijke scheiding moet niet beschouwd worden als een aanvulling of een wijziging van inkomsten en andere gegevens die de belastingplichtigen vermeld hebben in hun fiscale aangifte omdat deze twee aangiften in werkelijkheid de gemeenschappelijke aangifte vormen waartoe de echtgenoten of wettelijke samenwoners verplicht zijn.