|
|
Beëindiging van het arbeidscontract - Presteren van opzegtermijn - Afwezigheid om werk te zoeken - Verschillende interpretaties - Verduidelijking van de wet
interpretatie van het recht
arbeidscontract
ontslag
arbeidsrecht
zoeken naar een baan
| 23/11/2012 | Verzending vraag |
| 21/2/2013 | Antwoord |
Wanneer een arbeidscontract wordt beëindigd met een opzegtermijn heeft een werknemer die voltijds werkt, het recht om één volledige dag of twee halve dagen per week afwezig te zijn met behoud van wedde om ander werk te zoeken.
De wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten maakt geen onderscheid tussen ontslag dat uitgaat van de werkgever dan wel van de werknemer. De werknemer moet geen toestemming vragen om afwezig te zijn. Hij moet geen bewijs leveren van zijn zoektocht naar werk of bewijzen dat hij zich heeft aangeboden bij een toekomstige werkgever. Het zoeken naar werk is niet beperkt tot sollicitatiegesprekken.
Het ogenblik waarop het verlof wordt genomen gebeurt in onderling akkoord met de werkgever, al ligt de eindkeuze bij de werknemer. Om de belangen van de onderneming te vrijwaren, heeft de werkgever de mogelijkheid zich bij hoogdringendheid te wenden tot de voorzitter van de arbeidsrechtbank om de modaliteiten van de uitoefening van dit recht voorlopig vast te leggen. Als de werkgever kan aantonen dat de werknemer misbruik maakt van zijn rechten en het verlof niet gebruikt waarvoor het is bestemd, kan de betaling van de afwezige uren worden geweigerd.
Er schijnt een verschil in interpretatie te bestaan tussen de rechtspraak en de Federale Overheidsdienst (FOD)Werk. Volgens het Hof van Cassatie en de arbeidsrechtspraak, wordt het recht opgeheven zodra de werknemer een nieuw definitief arbeidscontract sluit, terwijl de FOD Werk ervan uitgaat dat het feit dat men een nieuwe job heeft gevonden, niet betekent dat men het recht op verlof verliest. Volgens de administratie blijft de werknemer, met het oog op een betere job, vrij zijn zoektocht naar werk voort te zetten.
Mevrouw de minister,
Bevestigt u deze informatie? Zo ja, komt er een verduidelijking van de wet om te vermijden dat de werknemer de niet-gepresteerde werkuren wegens afwezigheid voor het zoeken naar ander werk, moet terugbetalen ingevolge een voor hem ongunstige uitspraak van een arbeidsrechtbank?
Artikel 41 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten laat aan de werknemer, die ontslagen werd door middel van het betekenen van een opzeggingstermijn, toe om met behoud van loon van het werk weg te blijven om een nieuwe dienstbetrekking te zoeken. Het doel van deze maatregel is het voorzien van een faciliteit aan de ontslagen werknemer. Zij kan slechts worden gebruikt voor een exclusief doel, namelijk het zoeken naar een nieuwe dienstbetrekking, bij voorkeur een nieuwe dienstbetrekking van de best mogelijke kwaliteit.
Rekening houdende met dat doel, kan men stellen dat het recht om van het werk weg te blijven, behouden blijft in hoofde van de werknemer die een arbeidsovereenkomst heeft gesloten met een nieuwe werkgever, op voorwaarde dat hij ervan gebruikt maakt voor het doel waarvoor het is voorzien, namelijk het zoeken naar een dienstbetrekking die nog meer geschikt is om te beantwoorden aan zijn kwalificaties en verwachtingen.
Het is inderdaad zo dat dit standpunt afwijkt van de oude rechtspraak van het Hof van Cassatie over deze problematiek (Cassatie 9 april 1965, R.D.S., 1965, 152).
In elk geval is de werknemer geenszins verplicht om de werkgever te informeren over het feit dat hij een nieuwe arbeidsovereenkomst heeft gesloten. Bovendien is het aan de werkgever om aan te tonen dat de betrokken werknemer van het werk zou zijn weggebleven voor een ander doel dan hierboven vermeld. Een wetgevende verduidelijking lijkt derhalve niet noodzakelijk.