Schriftelijke vraag nr. 5-7238

van Louis Ide (N-VA) d.d. 29 oktober 2012

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Diabetes - Diabetespas - Stand van zaken

diabetes
gezondheidsstatistiek
geografische spreiding

Chronologie

Vraag nr. 5-7238 d.d. 29 oktober 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Ik stelde reeds eerder vragen omtrent de diabetespas. Om de situatie op te volgen, had ik graag meer recente cijfers gekregen.

Graag ontving ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Hoeveel mensen beschikten over een diabetespas in 2010, 2011 en 2012?

2) Kan de geachte minister de cijfers uit vraag 1 ook opsplitsen per gewest (Vlaanderen, Wallonië, Brussel) ?

Antwoord ontvangen op 11 juni 2013 :

De nomenclatuur bevat geen specifieke verstrekking voor het aanvragen of bijhouden van een diabetespas. Hierdoor bevatten de gegevensbanken van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeits-verzekering (RIZIV) geen informatie met betrekking tot het aantal mensen met een diabetespas.

Sinds februari 2006 werd wel de verstrekking 102852 ingevoerd, namelijk gebruik van een diabetespas door de erkende huisarts. Deze verstrekking kan per patiënt met een diabetespas één keer per jaar worden aangerekend, op voorwaarde dat de patiënt over een globaal medisch dossier beschikt. Zoals blijkt uit tabel 1 van bijlage 1 werden 40.204 desbetreffende verstrekkingen (nomenclatuurcode 102852) geboekt in 2011. Dit aantal stemt in elk geval niet overeen met het aantal mensen met een diabetespas. Huisartsen rekenen deze verstrekking in praktijk niet altijd aan voor hun diabetespatiënten met een diabetespas.

Sinds 1 september 2009, de datum waarop het zorgtraject diabetes in werking trad, kan de huisarts dit honorarium bovendien niet meer aanrekenen voor een diabetespas bij een patiënt met een zorgtraject diabetes. Er werden 22 578 forfaitair honoraria aan de huisarts geboekt in 2011 betreffende nieuwe zorgtrajecten en verlengingen van zorgtrajecten (zie tabel 3). Dit aantal stemt uiteraard overeen met de analoge forfaitaire honoraria aan de geneesheer-specialist (zie tabel 5).

In het jaar 2011, wordt aldus voor 62 782 personen het gebruik van de diabetespas of zorgtraject vastgesteld.

Patiënten met een diabetespas of met een zorgtraject, hebben recht op consultaties diëtetiek en podologie. Er werden in 2011 een aantal van 32 292 verstrekkingen diëtetiek- en podologie geboekt waarvoor een diabetespas of zorgtraject is vereist (zie tabel 7).

Op basis van de permanente steekproef, wordt afgeleid dat voor een aantal van 14 600 personen er een verstrekking diëtetiek- en podologie wordt vastgesteld, waarvoor geen zorgtraject en geen verstrekking gebruik van de diabetespas werd geattesteerd. Dit aantal wordt daarom toegevoegd aan de 62 782 personen met een verstrekking voor het gebruik van de diabetespas of met een zorgtraject.

Globaal wordt aldus een aantal van 77 382 diabetespassen bereikt.

In bijlage 2 wordt een algemene opmerking opgenomen betreffende de betekenis en de draagwijdte van de hier meegedeelde regionale gegevens.

Bijlage 2

Regionale uitgaven, gevallen en kostprijzen per rechthebbende.

De regionale uitgaven, de rechthebbenden en de kostprijzen per rechthebbende die hier meegedeeld worden zijn niet-gestandaardiseerde gegevens. Deze worden bekomen door de eenvoudige deling van de uitgaven voor een bepaalde regio door het aantal rechthebbenden van een bepaalde regio.

Deze niet-gestandaardiseerde regionale uitgaven, rechthebbenden en kostprijzen houden geen rekening met de mogelijke specifieke kenmerken van een bepaalde regio met betrekking tot:

• de leeftijdstructuur en geslacht;

• de aanwezigheid van verzekerden met de voorkeurregeling;

• de aanwezigheid van aktieven, invaliden, weduwen en wezen, … (de zogenaamde sociale stand).

Deze specifieke kenmerken voor een bepaalde regio zullen een bron vormen van verschillen met de uitgaven, gevallen en kostprijzen van andere regio’s, maar deze verschillen zijn te objectiveren door die specifieke kenmerken van die bepaalde regio.

Het RIZIV publiceert rapporten met betrekking tot een standaardisering van de uitgavengegevens op basis van leeftijd, geslacht en sociaal statuut (inclusief voorkeurregeling). Een rapport met de gestandaardiseerde basisstatistieken over de uitgaven 2006-2010 is beschikbaar op de website van het RIZIV.