|
|
Douane en accijnzen - Drugssmokkel - Drugshonden - Stand van zaken
handel in verdovende middelen
douane
douanecontrole
huisdier
| 15/10/2012 | Verzending vraag |
| 10/12/2012 | Antwoord |
Het is al langer bekend dat België wegens zijn ligging en wegens de aanwezigheid van een wereldhaven als de Europese draaischijf voor de distributie van verschillende soorten drugs fungeert.
Om dit te bestrijden maken de Belgische douanediensten onder meer gebruik van drugshonden.
Hierover de volgende vragen:
1) Over hoeveel hondenteams beschikt de Belgische Douane? Acht de minister dit aantal voldoende, gelet op de omvang van het fenomeen van de drugssmokkel in België? Waar worden deze honden ingezet? Over hoeveel honden beschikken respectievelijk de zeehavens van Antwerpen en Zeebrugge en de luchthaven van Zaventem?
2) Wat is de jaarlijkse kostprijs van een hondenteam?
3) Worden de hondenteams regelmatig geëvalueerd? Hoe efficiënt en effectief zijn deze teams (ten opzichte van andere methodes om drugs op te sporen)?
4) Worden deze hondenteams ook ingeschakeld om andere substanties op te sporen dan drugs? Zo ja, welke?
5) Wat gebeurt er met de honden die hun opdracht niet meer naar behoren kunnen vervullen?
6) Behoren deze honden steeds tot één individu, en zo ja, blijft deze hond ook buiten de werktijd bij deze persoon? Hoe zijn de hieraan verbonden kosten geregeld?
1.a) De Administratie van de Douane en Accijnzen beschikt over negen actieve hondenteams voor het controleren van goederen en vervoermiddelen en een stil hondenteam dat wordt aangewend voor discrete personencontrole.
1.b.) In haar strijd tegen de drugssmokkel weegt de Administratie van de Douane en Accijnzen de optie tot het inzetten van meer hondenteams af aan andere opties als het investeren in ander modern detectiemateriaal. Zo werd bijvoorbeeld de aankoopprocedure opgestart voor de aankoop van twee “backscatters”.
1.c.) Hondenteams worden hoofdzakelijk ingezet op vaste strategische locaties als havens en luchthavens. Hiernaast verlenen ze ook op uitdrukkelijk verzoek steun aan andere controlediensten, doch dit laatste gebeurt eerder uitzonderlijk.
1.d.) Aangezien elk hondenteam toegewezen wordt aan de dichtstbijzijnde motorbrigade ten opzichte van de woonplaats van de hondengeleider kan deze uitsplitsing onmogelijk worden opgemaakt.
2.) De jaarlijkse kostprijs van een hondenteam wordt geraamd op 7 630 euro. Deze raming omvat zowel de kosten voor de diensthond (voeding, dierenarts,…) als de speciale uitrusting van de hondengeleider (de afschrijving van een aangepast dienstvoertuig, de aanschaf van een dubbele kennel, het jaarlijks vernieuwen van specifieke kledij en materiaal voor de hondengeleider,…). De verloning van de hondengeleider werd buiten beschouwing gelaten bij deze raming.
3.a.) Inzake normering en kwaliteitscontrole past de Hondenbrigade Douane en Accijnzen dezelfde maatstaven toe als de hondenbrigades van de Federale Politie en Defensie en houdt ze bovendien rekening met onderling overeengekomen afspraken gemaakt tussen de diverse hondenbrigades van de Europese douaneautoriteiten. Elk operationeel hondenteam moet in dit kader jaarlijks een verificatietest afleggen om hun specialisatiecertificaat te kunnen verlengen voor het volgende jaar.
3.b.) De concrete maar sterk variërende situatie op het terrein is doorslaggevend bij het bepalen van welke drugsopsporingsmethode het meest aangewezen is. De efficiëntie van het inzetten van hondenteams op abstracte wijze vergelijken met andere drugsopsporingsmethodes is derhalve haast onbegonnen werk. Bovendien blijven de grote drugsvangsten tot nog toe nagenoeg volledig toe te schrijven aan menselijk speurwerk.
4.) Naast het detecteren van drugs zijn de actueel operationele hondenteams om budgettaire redenen ook gespecialiseerd in het detecteren van cash.
5.) Voor zover hier vroegtijdig geen aanleiding toe bestaat, wordt de dienstperiode van een diensthond in regel beëindigd op een leeftijd van acht tot tien jaar. Hij wordt dan ofwel weggegeven aan diens instructeur dan wel verkocht of elders geplaatst, ofwel wordt hij naar een dierenarts gebracht om hem te laten inslapen.
6.a.) Een diensthond wordt eerst door een instructeur uitgezocht en getest en vervolgens samen met andere diensthonden opgeleid. Hierna wordt hij geleidelijk overgedragen aan een kandidaat-hondengeleider. Voor de duur van zijn actieve periode blijft de diensthond eigendom van de Administratie van de Douane en accijnzen.
In principe wordt 1 diensthond toegewezen aan een hondengeleider, maar hierop bestaan enkele uitzonderingen: ervaren hondengeleiders krijgen soms meerdere diensthonden toegewezen, er kunnen zich tijdelijk bijzondere situaties voordoen zoals overgangsfasen naar een nieuwe diensthond, etc.. Ter bevordering van de voor het werk noodzakelijke hechte band tussen geleider en diensthond, wordt deze laatste gestationeerd op het privéadres van de hondengeleider. Elke hondengeleider beschikt hiertoe over een kennel, meer bepaald een dubbele kennel om tijdelijk de diensthond van een collega op te vangen bij langere afwezigheden van een hondengeleider.
6.b.) Alle kosten verbonden aan de stationering van de diensthonden op het privéadres, alsook dierenartskosten en aankoopkosten van specifiek materiaal worden gedragen door de Administratie van de Douane en Accijnzen.
Conform het Ministerieel Besluit van 9 september 2002 (Belgisch Staatsblad van 25 september 2002) “tot toekenning van een forfaitaire vergoeding aan personeelsleden van de Administratie der Douane en Accijnzen voor de verzorging van een erkende hond” ontvangen hondengeleiders en instructeurs een maandvergoeding per diensthond. Bovendien wordt hen per toegewezen diensthond een uur recuperatieverlof per dag toegekend voor het verzorgen van de hond tijdens de privétijd.